We zorgen er voor dat we op tijd weg zijn, want we hebben een slot in het museum in Trento (zie dag 5) dat start om 11.30 uur. Als we net de straat uit zijn, realiseer ik me dat ik mijn creditcard niet bij me heb en die is nodig om de tolweg te betalen. Maar niet getreurd, ik heb ook cash bij me, althans dat denk ik.... Bij de plaats waar je het kaartje moet trekken voor je de tolweg op gaat, check ik nog even mijn credit card slider en die is qua cash helemaal leeg! Terug kan ook niet, dus maar hopen dat we met de bankpas kunnen betalen.

Het regent als de pest en er is van het fraaie landschap helemaal niets te zien. Bij Trento Nord gaan we er af en nemen we de proef op de som. Nee dus, ik krijg van stevige staartmans met een grom mijn bankpas terug en hij houdt zijn hand op. De tol is € 3,80, maar we komen niet verder met alle parkeergeld dan € 3,50. De hand blijft open uit het ruitje hangen. Als ik duidelijk heb gemaakt dat dit het is, gaat de man bellen met zijn superieur. Als de telefoon opgehangen wordt, krijg ik het bevel “Dokument” en ik tover mijn rijbewijs tevoorschijn. Terwijl Geke nog naarstig aan het zoeken is in alle jaszakken naar verloren stuivers, begint de man een formulier in te vullen. Plotseling duikelt Geke nog € 0,50 op en het probleem is opgelost. Pfoei.

Bij het museum aangekomen valt de moderne architectuur meteen op. We duiken de parkeergarage in en parkeren de auto en gaan naar de entree. De tickets waren de avond vantevoren al besteld en hoeven alleen nog maar te worden gescand. Het advies is om vanaf -1 te beginnen, want dan volg je de chronologische volgorde van het museum. Het begint bij het ontstaan van de aarde en gaat door de tijd tot het heden en het ontstaan van de Alpen en Dolomieten met hun flora en fauna. Het is een museum waar verrassende dingen getoond worden en waar ook veel aandacht aan kinderen wordt besteed (gelukkig voor ons in een apart gedeelte, want Italiaanse kinderen.....!). Na een kleine 2 uur in het museum lopen we nog een rondje om het gebouw om de architectuur te aanschouwen en vervolgens zetten we koers richting het centrum van Trento.

We parkeren in een privé garage, waar de uitbater ons wijst op een restaurant waar hij mee gelieerd is en als we daar lunchen, staan we de eerste 2 uur gratis. Het restaurant is direct om de hoek in een smal straatje en dat komt mooi uit, want als we buiten komen, komt er net een plensbui naar beneden van jewelste.Terwijl Geke even op mij wacht onder het poortje dat toegang biedt tot het straatje, zet ik koers naar een bancomat om toch maar wat cash bij ons te hebben. Het restaurant is erg leuk en we bestellen 2 voortreffelijke pizza’s. Voor mij nog een tiramisu na en voor allebei een espresso. Prima lunch voor weinig geld.

Na de lunch lopen we het centrum in en tot onze starre verbazing regent het niet meer maar komt zelfs de zon er bij! Het centrum is leuk om even rond gelopen te hebben en om 15 uur vinden we het welletjes. We hebben niet langer dan 2 uur gestaan, dus was het parkeren gratis. Wat wil een hollander nog meer?

We zetten koers naar Tramin, dat halverwege tussen Trento en Bolzano ligt. Daar willen we het wijnhuis van Elize Walch bezoeken om te kijken of we daar de Chardonnay kunnen vinden, die we de eerste avond hebben gedronken. En dat lukt. We proeven ook nog wat andere wijnen en uiteindelijk laden we 12 flessen achterin de auto. Op weg naar het hotel, om nog even te zwemmen in het sky-bad, het zwembad dat in de buitenlucht op de bovenste etage ligt. Prachtig uitzicht, je komt haast niet aan zwemmen toe🤭.

Het diner is weer top. Na het verplichte saladebuffet (als je dat niet neemt, start volgens mij de diner-cyclus niet) krijgen we een combinatie van wilde rijst en gegrilde paprika. Geke probeert er onderuit te komen, maar onze junior-kelner durft in een ongekend moment van assertiviteit de stoute schoenen aan te trekken en te zeggen, dat ze dit gerecht echt niet moet missen. En hij krijgt gelijk. Daarna een filo-deeg met zalm en spinazie (een rolletje) waarbij een schuimige Béarnaise wordt geserveerd. Als wijn kiezen we de aanbevolen local, een combinatie van Chardonnay, Pinot Grigio en Sauvignon Blanc. Prima! Bij mijn vlees (runderfilet) neem ik een 1/4 Lagrein, die het erg goed doet. Als dessert een combinatie van marsepein met nootmuskaatijs en kaki. Bijzonder en toch ook smakelijk. We besluiten op de kamer nog even uit te dampen (waarom is het in restaurants altijd zo heet?), lekker de deur open en nog even lezen. De zere-spieren crème die ik in Trento gekocht heb doet goed zijn werk voor mijn geteisterde hamstrings en kuitspieren. Morgen weer wandelen?😜

Geschreven door Wim.en.Geke.reisverslagen