We slapen lekker en worden tegen 09.30 wakker. Het ontbijt is tot 11.30, dus dat levert geen tijdsdruk op. Deels à la carte (eiergerechten), maar prima en natuurlijk heerlijk sinaasappelsap. We hebben geen haast en iets na 12 uur lopen we naar de kathedraal, die bijna bij het hotel om de hoek is. Het is een enorm gebouw waarvan rond midden 13e eeuw de bouw is begonnen. In de loop der jaren is er natuurlijk veel bijgebouwd en het zou geen oude kathedraal zijn als die ook niet ooit deels is afgebrand. In een zijbeuk van het gebouw is de heilige graal te bewonderen, een serene ruimte die indruk maakt. Het verhaal is dat dit de ‘echte’ kelk is die Jezus heeft gebruikt bij het laatste avondmaal. Onderzoek heeft uitgewezen dat de kelk inderdaad stamt uit de 1e eeuw voor Christus. Bijna alle Pausen komen hier op bedevaart.

Na een uurtje rondlopen met de audiotour zijn we voldoende gelouterd en gaan in het heerlijke zonnetje opwarmen. Het is inmiddels 18C en als je uit de wind loopt, is het erg aangenaam. Voordat we de volgende bezienswaardigheid gaan bekijken, maken we een klein ommetje om het smalste huis van Valencia te bekijken en dat pas echt smal (zie foto) Het is ons aanbevolen om ook even een kijkje te nemen in de Mercato Central, de overdekte markt van Valencia met alleen maar versproducten. Het gebouw is indrukwekkend, opgetrokken uit gietijzer en het staat helemaal vol met permanente stalletjes met prachtige versartikelen.

Onze volgende stop wordt de oudste stadspoort van Valencia, de Torres dels Serrans. Voor €3 mogen we de 132 hoge treden naar boven klimmen, waarna we worden beloond op een magnifiek uitzicht. Als we weer beneden zijn nemen we een andere route terug door het verkeersvrije centrum en zoeken een terrasje in de zon voor de lunch, vlak bij het hotel. Omdat het al wat later in de middag is en we al ruim 8000 stappen hebben gemaakt besluiten we nog even van het zonnetje te genieten op het dakterras van het hotel, bij het zwembad.

Tegen 19.30 krijgen we een tafeltjes bij restaurant Abadia, dat we vanmiddag hebben gekozen vanwege de verzorgde aanblik van de inrichting. We zijn de eerste gasten, maar al gauw komt er een groep van 9 dames binnen en is de ruimte akoestisch gevuld. Als voorgerecht bestellen we kroketten van kip en kroketten van Ibericoham, helaas komt het laatste niet goed door en blijft het bij kip. Ook goed. Geke kiest voor Fideada, een pastavariant van paella. Voor mij een (tegenvallende) entrecote, een beetje fantasieloos. Als dessert voor Geke iets dat er uit ziet als creme caramel van mandarijn, maar dan steviger en met een keiharde suikerlaag eroverheen. Mijn dessert lijkt op dat van gisteren en is lekker. Al met al ben ik niet overdonderd van de kwaliteit en komt dit restaurant zeker niet op het ‘wordt vervolgd’ lijstje.

Geschreven door Wim.en.Geke.reisverslagen