Vandaag staat Bolzano op het programma. Het weer ziet er redelijk uit, wel nog laaghangende bewolking, maar ook hier en daar een beetje blauw. De navigatie stuurt ons deels binnendoor en dat betekent dat we meer zien èn de chaos bij de op- en afritten niet mee hoeven te maken. Wat maken die Italianen daar een bende van! Alsof het spaghetti is moet je 2x 360 graden rond, minstens 4x van baan wisselen en dan is het ook nog een schoudergevecht om een plaatsje. Onze route nu gaat mooi onder de snelweg door en brengt ons eenvoudig naar het centrum.

We parkeren op Piazza Walther, meer hartje centrum lukt niet. De oude stad is een voetgangersgebied en sommige delen zijn zeer oud. Eén straatje bestaat aan twee zijden uit allemaal bogen waarin zich winkeltjes bevinden. Nu zijn die afgesloten, maar ooit (en nu ook nog) werd er boven gewoond en nu kun je zo maar in zo’n winkel verrast worden door een vide van 4 of 5 etages hoog. Bijzonder. We scoren allebei een paar schoenen en slagen er ook in om een paar cadeautjes voor het thuisfront te bemachtigen. Na rond te zijn gewandeld gaan we weer naar Piazza Walther om daar in het zonnetje op het terras plaats te nemen. Het is inmiddels blauw, met in de verte donkere wolken, maar die komen pas na 3 uur over. Voor het eerst weer eens een compleet droge dag.

Op het plein wordt een filmpje opgenomen, het gaat om een auto die volledig op waterstof loopt. Er is zelfs carabinieri bij om het publiek om te leiden. De bedoeling lijkt te zijn dat de auto uit een zijstraat het plein op rijdt, dat de chauffeuse iets lovends roept over hoe fantastisch deze auto is en dat vervolgens achteloze bezoekers gevraagd worden naar een eerste reactie op het voertuig. Er dient zich echter één probleem aan: het kreng wil niet meer starten! Dus wordt er aan omstanders gevraagd om de auto te helpen aanduwen en zoals het Italianen betaamt, bemoeit iedereen zich er ook mee. Kortom, een vermakelijk geheel en uiteindelijk krijgen ze de auto aan de praat.

Tegen 4 uur zijn we weer in het hotel, na leuk door de wijn- en appelgaarden te zijn gereden. Als eerste wordt er gezwommen. De lucht trekt helemaal dicht, maar dat mag de pret niet drukken, we zitten tenslotte droog. Maar gelukkig geen regen. We nemen een lekker drankje voor het diner, de Franciacorta Rosé valt in de smaak. Vanavond is het Grand Dessert buffet en daar loop je direct langs als je binnen komt voor het diner. Dan weet je direct hoeveel ruimte je vrij moet laten voor al dat lekkers.
We hebben nog een staartje van de witte wijn van gisteren en bestellen dezelfde voor vanavond: Liebenstein Chardonnay Pinot Blanc 2018. Meer info: https://en.wikipedia.org/wiki/BaronLongoestate. Het ligt in de bedoeling om dit estate de komende dagen nog met een bezoekje te vereren.

Verder met het diner: Vooraf een quiche met geitenkaas, begeleid door 2 soorten bereidingen van rode biet, in combinatie met boekweit. Verrassend! Daarna een lekkere pasta (Strigoli) met parmaham en heel fijn gesneden courgette. Yammy. Als hoofdgerecht kiezen voor ‘one hour egg’ met parmesaancrème. Heel vegetabel, maar het lamsvlees en de snoekbaars lokken niet zo, te meer daar die porties nogal fors kunnen uitvallen. En het is een heel smakelijk gerecht, een gepocheerd ei met een hollandaise-achtige saus. Daarna doen we ons tegoed aan het dessertbuffet met een glaasje Gewürztraminer dessertwijn erbij.

Stomend en puffend gaan we naar boven en als we in onze badjasjes zitten, komen we tot de conclusie dat een grappa wel welkom zal zijn. We zijn welhaast ‘blostig’ (Fries: opgezwollen, volgevreten, opgezet).Dus hop, in de kleren en naar beneden om een Lagrein grappa te halen, die ons een beetje ruimte in onze balg biedt. Nog even lekker lezen en dan slapen. Morgen wordt het een aardige dag met een beetje zon, dus een mooie dag voor een fijne wandeling.

Geschreven door Wim.en.Geke.reisverslagen