Hoe we het doen weet ik niet, maar we zijn weer exact om half 10 en route. Het weer lijkt ons gunstig gezind, het is vrijwel strak blauw, de temperatuur zal theoretisch gezien niet hoger zijn dan 18C volgens de verwachting. In de praktijk zien we onderweg temperaturen van 23+ en zo voelt het ook. We rijden richting de Gavia, een pas die we in een ver verleden eens hebben gereden en die bestond toen uit sintelwegen met kasseien in de haarspeldbochten. We verheugen ons er op.

Als we na Bormio richting de Gavia gaan, komen we na ca. 20 km. een wegversperring tegen van de politie, waar we uit op kunnen maken, dat een deel van de pas aan onze kant over ca. 20 km is afgesloten. Aangezien Italianen niet ver over de grens spreken bij de politie, hebben zij een informatieblad bij zich in verschillende talen, waar uit blijkt dat de pas tussen 10 en 18 uur is gesloten. Ze hebben er zelfs een kaartje bij met advies hoe je kunt omrijden.

We besluiten de Mortirolo, die al in onze planning staat, in de omgekeerde richting te nemen en de Gavia te laten voor wat het is. Dus de GPS opnieuw geprogrammeerd en uiteindelijk rijden we vanaf de noordzijde de Mortirolo over. Een lief pasje met smalle wegen, het stijgingspercentage is geweldig. Als we boven zijn, kunnen we verschillende keuzes maken en we kiezen voor rechtsom, omdat dit een route lijkt, die op hoogte blijft. En dat klopt. We rijden op grote hoogte met een magnifiek uitzicht op het dal. Als we bij een klein kapelletje even stoppen om van het uitzicht te genieten, hebben we een adembenemend uitzicht op het dal beneden ons.

Als dat rij-feestje voorbij is, gaan we op de doorgaande routen richting Bernina, om van daaruit de pas richting Livigno te pakken. We tanken alvast bij Agip, want die benzine schijnt ons meer kilometers te brengen. Rond 14 uur zijn we bij het hotel en kleden we ons om om te gaan lunchen. Het idee is om na de lunch naar de kabelbaan te lopen, die aan het eind van het dorp ligt en ons naar 3000 meter gaat brengen. Het is in de praktijk pakweg 4 kilometer lopen, licht tegen de helling op. Pff.

De kabelbaan naar boven is prachtig, het uitzicht is adembenemend, dus genieten geblazen. Boven zijn ze druk met de voorbereidingen voor een mountainbike-evenement dat volgende week gaat plaats vinden, dus een bak koffie kan niet meer worden genoten. Als we weer beneden zijn, heb ik mijn poten wel kapot in mijn nieuwe schoenen, maar tegen half 6 zijn we bij het hotel, op het terras in de zon, met de schoenen uit en een biertje erbij, wie doet ons wat? Dit wordt de eerste motorvakantie, waar we met een kleurtje op ons vel van terug komen.

Vanavond is het diner een Chinees fondue, dus vlees pocheren in de bouillon. We kiezen een Sfursato, de topklasse uit deze regio (het is tenslotte de laatste avond hier). Vooraf Ruud’s favoriet: het saladebuffet. Daarna hebben we allebei een huisgemaakte ravioli. Helemaal lekker. Het koken van vlees in bouillon is nu niet zo ons ding, maar het smaakt best prima. Daarna natuurlijk nog lekkere kaasjes bij onze regionale wijn, want die kan de kazen wel aan. Nog een tiramisu en dan is het tijd om dit rapportje te schrijven en daarna de kooi in te duiken. Morgen een tocht door Zwitserland richting het Schwarzwald, in totaal zo’n 320 kilometer, dus een makkie💪.

Geschreven door Wim.en.Geke.reisverslagen