Rond 09.00 uur ben ik zo ver om op stap te gaan. Het is slechts 6C, maar ik waag het er op om met drie laagjes onder mijn doorwaai-jack te vertrekken. Direct veel bochten om daarna deels over de Badische Weinstrasze richting Frankrijk te gaan. Wat moet er een enorme hoeveelheid water in de oudheid door dit gebied zijn gegaan. Tussen het Zwarte Woud en de Vogezen ligt een vlak gebied van minstens 20 kilometer, afhankelijk natuurlijk qua breedte waar je de rivier oversteekt.

Mooie doorgaande wegen, alhoewel het vlakke gebied rondom de Rijn wel enigszins saai is. Van Rastatt naar Wissembourg is niet de leukste route van vandaag. Daarna schamp ik de Vogezen, voordat ik het Pfälzer Wald induik. Op maandag zijn veel restaurants gesloten, dus het duurt even voordat ik een Bäckerei gevonden heb, waar ik op het terras een grote koffie en twee stuks taart verslind. Aan het formaat van de beide dames achter de Thecke moet het hier goed toeven zijn. Morbide obesitas allebei.

Snel voorwaarts richting de Eifel, totdat de Bau-arbeiten me meer en meer dwars gaan zitten. Op het laatst ben ik er zo zat van, dat ik ‘snelste route’ naar huis selecteer, waarna ik nog 200+ snelweg moet absorberen voordat ik thuis ben. Vlak voor Luik nog even tanken en wat suikerhoudende middelen kopen, want als je permanent zit te gapen zijn maatregelen nodig.

Tegen 19 uur ben ik thuis, er staan 3689 kilometer op de tripteller. Voor de organisator (Harold) en de groepsleden van deze trip: Dank voor jullie inspanningen maar ook de gezelligheid en het delen van kennis. Tot volgend jaar!

Geschreven door Wim.en.Geke.reisverslagen