De zon wil er maar niet door komen, maar vanaf morgen wordt alles anders (zegt men). Voor nu eerst maar ontbijten, wat overigens weer goed is geregeld met bijvoorbeeld minibroodjes, beleg, yoghurt, fruit en scrambled eggs à la minute. Als eerste kiezen we voor een lokatie in Klevevz waar een kasteel heeft gestaan en waar warmwaterbronnen zijn. Het landschap onderweg is prachtig, licht glooiend , groen en afwisselend fruitbomen of druiven. Het is even zoeken naar de lokatie, maar het formaat van het parkeerterrein zegt genoeg. Alleen is het vrijwel leeg.

Van het kasteel is niets meer over, dat is in WWII volledig aan flarden geschoten en de restanten zijn elders gebruikt voor bouwactiviteiten. We lopen de heuvel af naar de watermolen en van daar loopt een pad naar de waterval. Vlak daarvoor ligt aan de linkerkant een natuurlijk bassin van een meter of zes in doorsnee. Er liggen een paar Duitsers in te Kuren. We voelen even en het water is inderdaad lauwwarm, terwijl de omgevingstemperatuur maar 14C is. Bijzonder.

We wandelen weer terug naar de auto en gaan op weg naar Kostanjevica na Krki, waar in een groot klooster collecties kunst uit de 20e eeuw te bezichtigen zijn. We zijn verrast door de omvang van het klooster en de staat waarin het verkeert. In de 18e eeuw heeft de Oostenrijkse keizer Frans II kloosters verboden die geen school of ziekenhuis onder hun hoede hadden. In de daaropvolgende eeuwen is het klooster helemaal vervallen, maar gedurende de 20e eeuw weer magnifiek gerestaureerd. Om het een functie te geven worden in de talrijke zalen collecties kunstwerken ten toon gesteld van vooraanstaande Sloveense artiesten. Een enorme verzameling kunstwerken!

Het kost ons meer dan anderhalf uur om er doorheen te wandelen. In de kerk wordt gewerkt aan een nieuwe tijdelijke tentoonstelling, de overige gebouwen zijn voorzien van permanente exposities. Er komt een kwetterende schoolklas van 8-jarigen binnen, die een educatief kinderprogramma gaan volgen. Anders waren wij de enige gasten geweest. Na al dit moois rammelen de maagjes en rijden we naar Otocec, waar we in het gelijknamige kasteel op een eiland in de Krka gaan lunchen. We hebben dit hotel ook overwogen om te boeken, maar 1 nacht kostte daar net zoveel als 3 nachten waar we nu zitten, dus dan weten pensionado’s het wel, toch?

Het kasteelhotel (Relais et Châteaux) zit er prachtig uit, het terras op de binnenplaats is dicht in verband met het weer, maar ook binnen is het gezellig. Een lekker visje, glaasje lokale witte wijn en koffie met de typisch Sloveense Gibanica laagjestaart erbij. Smullen. Na de lunch doen we nog een fotosafari rond het kasteel en rijden daarna weer in 10 minuten naar ons hotel, waar we tegen 16 uur weer aankomen. Aanvankelijk wilden we van hieruit Zagreb nog aandoen, maar dat slaan we over, omdat er hier nog veel meer te zien is. Als we overmorgen naar Opatija (Kroatische kust) gaan, hebben we een bezoek aan Ljubljana ingepast.

Het is net te fris om buiten een drankje te doen, dus doen we dat binnen. Geke is nog redelijk voldaan van de lunch, dus ze gaat voor alleen een hoofdgerecht. Ik twijfel tussen Prosciutto of een lokaal gerecht van aardappel-dumpling in paddestoelensaus en krokante ‘krabolsznj’ (ik bedenk het ter plekke qua spelling), wat uiteindelijk een soort kaantjes blijken te zijn. Maar ik moest gewoon een dergelijk lokaal gerecht gegeten hebben, vond ik zelf. De kaantjes gaan naar Pietje Bell (ik citeer uit het kinderboek: Kaantjes voor de hond, maar niet te vet, want anders lust mijn vader ze niet). Geke neemt een salade met gegrilde burrata, ik kies als hoofdgerecht een steak met rode wijnsaus en polenta. Tevreden na een mooie dag.

Geschreven door Wim.en.Geke.reisverslagen