Voor vandaag staat een boottocht op het programma. De dames van de receptie hebben geregeld, dat er een huurboot beschikbaar is van 10 tot 14 uur vandaag. Het is een soort gepimpte badkuip met een 40 pk motor, een type boot dat je zonder license mag varen. Nu heb ik wel een vaarbewijs (samen met Jan Dikkerboom gehaald in achttienhonderdzoveel), maar dat certificaat heb ik niet bij me. Niet dat het iets uitmaakt, want die huurboten zijn meer ponten dan speedboten, but whatever….

We kunnen de boot ophalen in het dorpje ca. 10 minuten noordelijk van ons hotel. Na alle administratieve beslommeringen gaan we eerst zuidwaarts richting ons hotel, want er moeten foto’s worden gemaakt. Valt nog niet mee, want er staat een flinke deining en dan is het niet eenvoudig om foto’s te maken. De panden langs het meer zien er fantastisch uit, terecht dat het een aanbeveling is om de oevers vanaf het meer te bekijken. Na ons hotel varen we door naar Salo, waarna we in noordoostelijke richting koersen om het Isola di Garda te verkennen vanaf het water. Op het eiland staat een groot landhuis wat nog steeds door 6 familieleden van een rijke familie wordt bestierd. Mooi om vanaf het meer te zien.

Na een rondje om het eiland gaat het stuurboord uit in zuidelijke richting naar Sirmione. Vanaf het meer zou Sirmione het mooiste zijn, maar onze ervaring is dat het zowel over het land als over water nogal tegenvalt. Maar goed, we hebben het gezien. De volgende halteplaats zou Gargnone moeten worden, wat ten opzichte van Sirmione noordwestelijk ligt aan de andere oever. Het meer is ruw met forse golven, dus een hogere snelheid met onze badkuip betekent ook van tijd tot tijd fikse klappen op het water. Het is ruim 3 kwartier varen en omdat ik sta te sturen verwacht ik morgen wel wat spierpijn. We willen Pallazzo Bertoni vanaf het meer zien, maar we komen in tijdgebrek.

Het aftanken van de boot lukt niet, omdat de bunkerplaats gesloten is. Dus zijn we afhankelijk van de verhuurder en ja hoor, geschat verbruik is 25 liter en dus € 50. We maken ons er niet druk om, de brandstof moet cash betaald worden, dus eerst moet ik 700 meter v.v. lopen om te pinnen. Terug in het hotel spoeden we ons naar het terras voor een groot glas bier en een Spritz. We bestellen wat te eten en een flesje rosé om onze zeebenen weer soepel te krijgen. Na de lunch schurken we op 2 ligbedjes om nog te genieten van de namiddagzon, waar we overigens niet veel van merken😴.

Voor het diner hebben we een tafel geboekt om 8 uur in het oude dorp, dat tegen de berghelling aan ligt. Dus de kuiten moeten weer aan het werk. Het restaurant, dat niet meer is dan een groot terras, heeft een prachtig uitzicht. We delen een schotel met verschillende vleessoorten, die geserveerd wordt met zoetzuur gemarineerde groenten. Smaakcontrast! Voor Geke een pasta met pittige gehaktballetjes en voor mij knapperig buikspek. Daar gaat het fout (bij mij). Om de menukaart in een andere taal te kunnen lezen, staat er een QR code op tafel. In de Engelse menukaart staat het varkensvlees als laatste op de lijst, maar in de Italiaanse menukaart is de zeebaars het laatste gerecht. Ik wijs dus braaf Branzino aan in de menukaart en ja, het is dus een heel smakelijk visje geworden.

Een Chardonnay uit Veneto is een goede begeleider van beide gerechten. We nemen deze keer een dessert. Geke kiest voor een panna cotta met rood fruit, ik voor 2 bereidingen met pistache. De panna cotta is wat te ruim voorzien van gelatine, dus we ruilen halverwege de desserts met elkaar. Al met al een geslaagde avond met enkele verrassingen.

Geschreven door Wim.en.Geke.reisverslagen