Rond half negen worden we 'van eigens' wakker. Als ik de gordijnen open schuif, is het grauw en grijs. Het sneeuwt flink. Fijne poedersneeuw, maar in zulke hoeveelheden, dat het balkonhek al een laagje van 2 cm. heeft. Weer eens wat anders. Na het ontbijt maken we ons op om met de shuttlebus naar Sölden af te dalen, want dat moet je toch wel even gezien hebben. De mini-bus rijdt uiterst langzaam de steile weg naar beneden, die nog flink onder de sneeuw ligt, waaroverheen wel split is gestrooid.

We stappen uit bij het BP-benzinestation en lopen vandaar zuidwaarts richting op het dorp. Het valt op dat er weinig sneeuw ligt, zeker als je het vergelijkt met Hoch-Sölden. Blij dat we voor de laatste hebben gekozen. We lopen door de hoofdstaat en eigenlijk valt het dorp ons wel een beetje tegen. Het zijn alleen maar sportgeschäfte en supermarkten, afgewisseld met hotels en apres-ski table dance kroegen. Weinig leuke winkels dus. We vinden wel een leuke kledingzaak, waar Geke een nieuwe huisbroek met wat bijlagen scoort. De vorige huisbroek was van kasjmier en die had ik voor Geke gewassen en in de droger gedaan. Gertie weet wel hoe dat er uit ziet.

Na nog wat onmisbare souvenirs te hebben gescoord drinken we een koffietje met wat lekkers er bij. Om 13.15 uur pakken we de shuttle terug naar boven. Als we op het besneeuwde deel van de route komen, staat er een Nederlander met zijn Mercedes dwars over de weg, met z'n kont bijna tegen de vangrail. Hij komt niet verder omdat zijn achterwielaandrijving doorslipt en het plan is om er ter plaatse de ketting om te leggen. Onze buschauffeur legt hem in korte en dwingende bewoordingen uit, dat hij maar z' n best moet doen om de auto recht te zetten en dat terug te laten zakken tot de parkeerplaats die 50 meter terug ligt. Het rechtzetten snapt de klungel nog wel, maar vervolgens laat hij de auto middenop staan. Er is net genoeg ruimte voor de bus om er na een aanloop langs te kunnen, onder begeleiding van sappig Tirools commentaar.

In het hotel eten we een klein hapje en maken ons dan op voor onze massage. Wat vreemd dat de masseurs toch wel een aantal knopen en stijve spieren vinden. Lekker! Na de massage nog even relaxen en een rondje stoombad, afgewisseld met zwemmen in het buitenbad, waar de sneeuw op je huid prikt. Tegen half 6 zijn we gedoucht en ingesmeerd en is het tijd om een drankje te halen in de bar en onze poezenoppas Jan en Marijke te bellen. Vanavond lekker eten en dan morgen op naar de Gaislachkogel en het IceQ James Bond restaurant.

Geschreven door Wim.en.Geke.reisverslagen