De weersverwachtingen zijn voor vandaag niet zo heel best. Het is zwaar bewolkt en er wordt rond 13.00 uur regen verwacht. Geen enorme hoeveelheden, maar voldoende om onszelf en de wegen nat te maken. Gelet op de richting van de regenbuien, kiezen we voor een niet te lange route (280 km) die in zuidelijke richting gaat, tegen de bewolking in die naar het noordoosten trekt. Dat blijkt achteraf een goede keuze.

Rond 09.15 vertrekken we en tanken eerst nog even in het dorp. Onze groep bestaat uit Harold (voorrijder), Garrelt, René, mijzelf en Luuk, in die volgorde. Meteen na het tanken vergist onze voorrijder zich en missen we een afslag, waarna we over een klein fietspad steil naar beneden worden gedirigeerd om met onze route te kunnen beginnen. Het is een mooie route die in eerste instantie pal zuidwaarts gaat tot Surellen, daarna noordoostwaarts naar Gasperi en dan met een boog weer in zuidelijke richting, met als zuidelijkste punt Asiago.

Het zijn mooie doorgaande, met af en toe wat kleinere maar goed begaanbare wegen. Na het eerste uur begint het een beetje te miezeren, maar zeker niet voldoende om regenkleding aan te trekken. Iets voor 13.00 uur gaan we lunchen in een pizzeria en du moment dat we de helm afzetten, begint het fors te regenen. Mazzel dat we onderdak zitten. Een tweede groep onder aanvoering van Albert stopt bij het zelfde restaurant, waarbij Albert aan de rechterkant van zijn motor moet afstappen en zijn motor over rechts omkiept omdat hij op een kleine helling staat. Verder niets aan de hand, maar wel even vervelend.

Als we weer op pad gaan, is het inmiddels droog, maar zijn de wegen nog wel enigszins nat hier en daar. Het mag de pret niet drukken. Als slotstuk krijgen we nog de Passo Manghen, een mooi smal pasje met goed asfalt en mooie bochten en een koe die zich aan een hectometerpaaltje staat te schurken. We drinken nog even koffie net na de pas en zorgen voor de nodige fotomomentjes. Luuk kan het niet laten om in een alleszeggende positie op een houten motorfiets mét berijder te gaan zitten, de foto spreekt boekdelen. Maar ja, als je lang van huis bent….. Als we weer op onze bestemming aankomen, wordt de tank eerst even afgevuld. Drankje op het terras en daarna douchen. Zo tegen half acht begint het serieus te regenen, maar wij zitten binnen droog aan het diner.

Inmiddels zitten we allemaal aan 1 tafel, wel zo gezellig. Ongelofelijk, maar iedereen krijgt wat hij/zij/x de vorige avond op het bestelbriefje heeft ingevoerd. Vooraf kunnen we gebruik maken van een saladebuffet, waarna (in mijn geval) de volgende gerechten een tagliatelle, een varkenssteak met overaardappeltjes en tiramisu zijn. Ik deel een fles Rosso de Montalcino met enkele van de tafelgenoten, morgen zijn zij aan de beurt om te kiezen qua wijn. Tegen bedtijd regent het nog steeds, maar morgen schijnt het weer beter te zijn. Wat nu valt, valt morgen niet. Dan gaat de route richting Garda, waar Harold nog nostalgische herinneringen heeft aan een camping uit zijn jeugd én de apfelstrudel. Ik ben benieuwd.

Geschreven door Wim.en.Geke.reisverslagen