We hebben een warme nacht achter de rug, want de airco was kapot en kon op zondagavond ook niet meer worden gerepareerd. Dan maar ouderwets het raam open, maar toch niet fijn. Rond 08.30 staan we op en begeven ons naar de ontbijtzaal. Prima buffet met vele mogelijkheden, eigen patisserie, teveel om allemaal op te noemen. Er zit ook een Amerikaanse jongeman in de ruimte, die een enorme bobtail bij zich heeft. Een echte allemansvriend, de hond dan tenminste.

Het is tegen 11.00 uur als we de Via Roma aflopen, dé winkelstraat van Turijn, om de hoek bij ons hotel. We willen eerst naar de Duomo om te kijken wat de lijkwade van Christus inhoudt. We denken daar door de tuinen van het Palazzo Reali naar toe te kunnen lopen, maar dat is afgesloten vanaf deze zijde. Dus een flink eind omgelopen, maar uiteindelijk vinden we de Duomo. Het stelt niet zo veel voor en over de echtheid van het relikwie bestaat de nodige twijfel. Ik verval in ieder geval niet in opperste beroering door de uitvergrote replica die hier hangt.

We drinken een koffie op het terras in de buurt, waar prompt de een of andere politieke partij landt, die op het plein promotie maakten. Allemaal heel belangrijke mensen, die nu ook in goed gezelschap verkeren dankzij ons. We besluiten om het filmmuseum te gaan bekijken, op aanraden van de barman van ons hotel. Eventjes in de rij, ook nog een verplicht FFP2 masker kopen bij de kiosk en dan gaat het 50 meter omhoog naar de toren van het gebouw. Het gebouw bestaat uit een hoge koepel van een metertje of 40, waar de lift ‘loshangend’ in de ruimte door een gat in het plafond naar de toren verdwijnt. Een bijzonderen ervaring.

Boven op de toren heb je een prachtig uitzicht over de stad, het is jammer dat het enigszins heiig is, waardoor je de Alpen en de uitlopers van de Apennijnen niet goed kunt zien. Als we weer terug op aarde zijn, gaan we het filmmuseum in. Een interessante tentoonstelling die de fascinatie van de mens voor het bewegende beeld al vanuit de 18e eeuw aan de bezoeker laat zien. Daarna volgt ook nog een rondgang langs allerlei grote films vanaf pakweg de jaren vijftig, met een lichte voorkeur voor horror. Veel rekwisieten, zoals uit Frankenstein maar ook Starwars. Leuke belevenis en we zijn er ruim anderhalf uur mee zoet.

Daarna lopen we over een brede winkelstraat met bogengalerij richting de rivier de Po. Op een groot plein nemen we op een terras plaats voor de lunch. De jonge ober die daar rondloopt is volgens ons zo stoned als een garnaal, want hij doet alleen maar merkwaardige dingen. Waarschijnlijk opgeleid in Amsterdam. Maar uiteindelijk krijgen we een grote schaal met verschillende lunchhapjes geserveerd; we hadden het willen bestellen, maar de wietkoker is nooit terug geweest aan onze tafel om de bestelling op te nemen. Maar desalniettemin zijn we er happy mee en gaan lekker zitten happen.

Na de lunch steken we de Po over. Er zijn ook lunchrestaurants langs het water, maar wie er nou lunchen boven de po? We bestijgen de Monte del Cappucino, vanwaar je een mooi uitzicht hebt over de stad. Een forse klim en dat terwijl het tegen de 30C is met een hoge luchtvochtigheid. Het loopt tegen 16.00 uur als we teruglopen naar het hotel. Voor vandaag is het welletjes, het merendeel van de shops is dicht, dus dat stellen we uit tot morgenvroeg.

In het hotel blijkt dat inderdaad de airco is gerepareerd, dat is een stuk aangenamer. We verruilen de wandelschoenen voor iets luchtiger en gaan op het terras een drankje drinken. Bij de receptie reserveren we 2 restaurants voor vanavond en morgenavond, beide hebben terrassen buiten, dus wel zo aangenaam nu het nog kan qua weer. Als we gedoucht hebben en op weg gaan naar Restaurant Solferino is het buiten nog best warm en vochtig. We hebben een tafeltje buiten gereserveerd om 21.00 uur en krijgen een uitstekend wijnadvies (Solo Luna) voor bij de huisgemaakte tortellini met een botersaus met zwarte truffel.

Geke kiest voor de zeebaars en ik ga voor de filetto van Fasano rund, een specifieke soort voor Piemonte. De Nebbiolo voor mij komt per glas, Geke drinkt de Solo Luna van het huis Pescaja bij de vis. Als dessert een semifreddo van sabayon met gezouten caramel in het hart. Erg lekker. Tegen 23.00 uur lopen we weer terug naar het hotel en nestel ik me op het terras om het verhaaltje te schrijven. Morgen eerst shoppen, daarna het Palazzo Reali en als er daarna nog tijd is gaan we naar het automobielmuseum. Maar nu eerst een tukkie doen.

Geschreven door Wim.en.Geke.reisverslagen