De bouwvakkers zijn erg stil vandaag, ik word dus pas om 07.45 wakker en werp een schichtige blik op de donkere wolken aan de overkant. Snel naar het zwembad voor een paar baantjes. Het water is gelukkig niet meer zo bloody hot, dus dan is enige lichaamsbeweging veel aangenamer. Om half 9 aan het ontbijt en rond kwart voor 10 vertrekken we. De regengebieden verdwijnen volgens Buienradar aan het eind van de ochtend en we besluiten om weer naar het wat lagere deel te gaan, tegen de buien in.

Het is aardig frisser geworden, in de ochtend houdt het wel op bij 15 graden. We rijden wel de mist binnen en na een half uurtje begint het toch wel een beetje te miezeren. Niet voldoende om ons in de regenkleding te hijsen. Na Regen (what’s in a name) wordt het iets na 11 uur wel droog, dat rijdt wel zo prettig. Vooral door de nachtelijke regen ziet mijn motor er niet uit, de speciale was voor matte lak heeft een wit laagje gevormd. Stoer!

Het is altijd maar afwachten hoe een route uitpakt, maar die van vandaag is een mooie afwisseling tussen veegwegen en kleine geitenpaden, die over het algemeen overigens goed geasfalteerd zijn. Door de harde wind ligt er wel veel troep op de weg, platgereden takken, tot brij gereden bladeren en ook zand en steentjes, die met het water zijn meegekomen. Oppassen geblazen oftewel: een extra dimensie!

Zo nu en dan worden we getrakteerd op prachtige vergezichten, met als toegift van tijd tot tijd een klein beetje zon. De wegen zijn weer droog, dus het gas kan er weer op. We maken een stop om wat foto’s te maken van het wijdse landschap. Tegen 1 uur onderbreken we de route om in het centrum van Grafenau te lunchen op een terras. De dagschotel is lasagne en die bestel ik. Mijn god, wat een Duitse portie, die krijg ik echt niet weg. Op de tafel naast ons zit een frêle dame, die de lasagne, inclusief een enorme kop soep, helemaal opeet. Poeh!

Op de terugweg zoeken we een alternatief voor de omleiding die we eerder al hebben gereden. Dat lukt, maar het blijkt naderhand, dat de wegenbouwers hier en daar vergeten zijn de juiste borden op de juiste plaats te zetten, waardoor we te middan van vrachtwagen en asfaltschrapers door langs hoofdschuddende wegwerkers rijden. Wel leuk😜

Tegen 4 uur zijn we weer in het hotel en trekken een paar baantjes. Met 16 graden en een forse wind moet je je kop droog houden en buiten liggen is zeker geen optie. Er zijn wel een aantal Duitsers die dat wel doen, maar die zijn ook aanzienlijk rijker van natuurlijk beschermingsmateriaal voorzien dan wij. Na gedoucht te hebben gaan we naar onze kamers en we spreken om 18.30 af voor een drankje in de bar. De weersverwachting is voor morgen nog niet zo goed, met name tussen 9 en 18 uur >80% kans op forse regen bij een temperatuur van max. 14 graden. We zullen zien wat we gaan doen. Vrijdag lijkt wel OK.

Voor het aperitief landen we in de bar. Een biertje en de cocktail van de dag:Tequila Sunrise. Lekker Caribisch. Van het buffet halen we een hammousse en gerookte forel. De chablis doet Ruuds elleboog omhoog gaan, insiders weten wat dat betekent (en de rest nu ook). Als tussengerecht een visje, wat we proberen te herleiden met behulp van intranet en we houden het op schelvis of kabeljauw. Goede saus erbij.

Het hoofdgerecht is een keuze uit gestoofde runderwang of varkensfilet en we kiezen beide. Lekkere groente erbij en het dessert slaan we over, want de kaasjes vulden lekker. Nog wat nasudderen op onze kamers en dan zien we wel wat morgen brengt qua weer. Er is genoeg te beleven en we hebben natuurlijk de auto bij ons.

Geschreven door Wim.en.Geke.reisverslagen