We zijn allebei redelijk vroeg wakker en dat komt goed uit, want dan kunnen we op ons gemak uitzoeken, hoe we het beste naar Schönbrunn kunnen komen en onze entreetijd daarop afstemmen. Aan het heerlijke à la carte ontbijt bekijken we alle opties, maar we besluiten gewoon de U-baan te nemen, gemakkelijk en snel. We boeken een tijdslot voor de entree tussen 12.15 en 12.30. De U-baan levert ons rond half twaalf af, dus we hebben alle tijd. Op het voorplein van het slot is een kerstmarkt, wat de majestueuze aanblik van het kasteel een beetje camoufleert.

Aansluiten in de rij om binnen te komen en de audioguide op te pikken, waarna we aan de tour kunnen beginnen. We hebben de grand tour gekozen, dus niet alleen de privé-verblijven van de keizer en de keizerin, maar de gehele bel-étage, inclusief de adellijke ontvangstzalen. De appartementen van het keizerlijk paar zijn een beetje een herhaling van gisteren, misschien treedt enige museum-moeheid ook in. Het overige deel van het slot is zeker de moeite waard, enorme kroonluchters in rijk versierde ruimten, inclusief pronkkamers met Chinees inlegwerk. Dat was in die tijd heel chill. De rondgang is ongeveer een uur en als je je door de obligate souvenierwinkel hebt geworsteld, moet je alleen nog de verkrampte spieren als gevolg van het omhooghouden van de audioset kwijtraken.

We hebben besloten ook het rijtuigmuseum in de bijgebouwen te bezoeken, maar eerst wordt even een kijkje genomen aan de achterzijde van het slot, waar een immense tuin zich uitstrekt heuvelop richting de Belvedere Gloriette. Het is ons te ver lopen, zeker met de frisse tegenwind die we ervaren. Dus op naar het rijtuigmuseum. Ooit waren er meer dan 600 rijtuigen in gebruik, nu zijn er pronkstukken opgesteld, inclusief sledes. Ook zijn er nog jurken van Sissi toegevoegd aan de tentoonstelling. Indrukwekkend en zeker de moeite waard om gezien te hebben. De lijkkoets zou in een Draculafilm niet misstaan hebben, wat een pompeus ding!

Het is al ver na 14 uur als we de U-baan weer richting centrum nemen. We strijken neer voor koffie en gebak bij Sluka, een grote konditorei. Een lekkere koffie hebben we wel verdiend en het notengebak is niet te versmaden. Meer dan voldoende om het tot de avond uit te houden, want we gaan bijtijds eten om tijdig in de schouwburg te zijn.

Het Italiaanse restaurant Huth da Moritz ligt om de hoek van het hotel. Van daaruit is het nog 10 minuutjes lopen naar het concertgebouw. We hebben een tafel op de 1e etage en kunnen van daaruit mooi overzien wat er buiten gebeurt. We zijn er om 18 uur en bestellen alleen een hoofdgerecht. Dat gaat lekker vlot, maar als het tegen 19 drukker wordt, moet ik 20 minuten wachten op mijn espresso. Zo komen we toch nog een beetje in het gedrang met de tijd, want we moeten de gereserveerde tickets 🎫 nog ophalen en ook bij voorkeur een kwartier voor aanvang binnen zijn.

De Musikverein is een oud gebouw met veel etages en is nogal onoverzichtelijk. Wie staat waarvoor in de rij? Waar kun je de tickets halen? Waar zijn de toiletten? Uiteindelijk komt het allemaal goed, maar het is wel even zoeken. Om 20 uur begint het concert, een 20-tal muzikanten op het podium, waarvan het merendeel strijkers. Het is er zo heet, dat ik na 20 minuten bijna van mijn stokje ga, maar als het eerste applaus klinkt (niet na elk individueel stuk wordt geapplaudisseerd) zie ik kans om mijn trui uit te trekken. We genieten van de muziek, gelukkig wordt er niet bij gezongen😖. Er is een korte pauze en ik ga twee dure flesjes water halen, die ik vervolgens niet mee naar binnen mag nemen, helaas. Ze kunnen hier nog wel wat leren van André Rieu.

Zo rond 22.15 is het allemaal afgelopen, inclusief de encore. Jassen ophalen (mochten ook niet mee naar binnen) bij de garderobe en dan eindelijk weer zuurstof innemen als we buiten komen. Het was een evenement dat bij Wenen hoort en het was kwalitatief ook prima, maar voorlopig kan ik weer 10 jaar vooruit. We lopen lekker in de koele avondlucht naar ons hotel, nog even een drankje uit de bar en dan lekker de schoenen uit. Het was een mooie dag.

Geschreven door Wim.en.Geke.reisverslagen