Als we wakker worden, schijnt er een mager zonnetje. Helaas niet van lange duur, want de lucht betrekt al snel. Het is slechts -24 buiten en veel warmer zal het vandaag niet worden. Na het ontbijt brengen we de skis terug en krijgen het pandgeld van de skipassen terugbetaald, wat net genoeg is om de shuttle te betalen. We zijn vlot beneden en gaan naar de kassa om de kaartjes voor de lift naar de Gaischlagkogl te kopen. Daar weet de mevrouw achter het loket te vertellen, dat het restaurant voor een evenement geheel gesloten is. Dat weten we, want dat is bij onze reservering al medegedeeld, we hebben een reservering voor de tapas lounge. We besluiten haar advies te negeren.

Het eerste deel tot het middelstation ( van 1400 naar 2100 meter) gaat in 6 persoons gondels en ook erg vlot. Het is een kwestie van oversteken naar de grote gondels, waar pakweg 30 mensen in gaan en die ons naar dik 3000 meter brengt. Halverwege komen we plotseling boven de wolken uit en is de lucht strakblauw! Wat een feestje! We hadden ons voor de gelegenheid en de verwachte temperatuur dik ingepakt, maar wat we daar boven voor onze kiezen krijgen, tart iedere beschrijving! Kolere, wat is het koud! Om mooi naar beneden te kunnen kijken, lopen we een beetje rond bij de lift en onder langs het IceQ restaurant, maar als er ook nog een windje bij komt, maken we, snakkend naar adem, dat we binnen komen. Zelfs je tanden bevriezen haast.

Ondanks dat we veel vroeger zijn dan afgesproken (11.30 ipv 13.00), mogen we toch naar binnen en zelf een tafel kiezen in de nog lege lounge. We kiezen een hoektafeltje aan het raam, van waaruit we een fenomenaal uitzicht hebben op alle bergtoppen om ons heen. Wat een fantastisch uitzicht en wat is dit prachtig met zoveel zon erbij. We beginnen met een koffie en na het middaguur met een glaasje rosé champagne. De lounge is een tapas restaurant, waar een vast menu wordt geserveerd en dat blijkt een traktatie. We beginnen met een aardappelsoepje en daarna krijgen we allerlei kleine hapjes als hoofdgerecht, zoals een lollie van ganzelever, een ballotine van kip, een hoorntje met steak tartare, een mini-hamburger, Tiroolse ham en brie de meaux. Grote klasse allemaal.

We beginnen met een glaasje chardonnay en daarna een glas van Pino 3000. De laatste is een Pinot Noir die speciaal voor dit restaurant wordt samengesteld en vervolgens bij het restaurant (vandaar de 3000, vanwege de hoogte) wordt gelagerd in Frans eiken. Fantastisch glas wijn. Er volgt nog een dessert met allerlei smaakbommetjes, waarbij we een Trockenbeerenauslese uitzoeken. Wat een feest.

Het begint inmiddels te betrekken, maar dat is maar goed ook, want voor het raam in de zon ben je net zo af als Jan en Mieke op Curacao. Jemig, wat is het heet. Om de beurt lopen we zo naar buiten de -30 in (achter glas weliswaar) om weer terug te komen op aarde. Beneden is een bedrijfsfeestje aan de gang en als Geke een verkoelings-uitstapje neemt, staat James Bond ineens in vol ornaat op de trap. Een lookalike die de prijzen op het feestje komt uitreiken. Tegen kwart over 3 nemen we de lift naar het dorp, waarna we om 16.00 de shuttle nemen naar het hotel om nog even het turks stoombad in te duiken en te zwemmen in het buitenbad. Het is een topdag.

Geschreven door Wim.en.Geke.reisverslagen