We zitten vóór kwart over 10 in de auto op weg naar het noorden. Het eerste reisdoel is het Timmelsjoch (2503 m), een mooie tocht binnendoor, hier en daar verstoord door scheiterige Duitsers die geen bochten durven nemen. Het is nog prachtig weer, ook op de pas ligt de temperatuur rond de 20C. Na Sölden begint de lange afdaling richting het dal van de Inn, vanwaar we naar de Fernpass opstomen. Veel verkeer, zoals gewoonlijk op deze pas, maar we houden de moed er in. Er zit (gelukkig) maar één haarspeldbocht in de pas, waar dan ook prompt van 2 kanten files staan.

We kiezen er voor om te lunchen na de pas, we gaan even van de grote weg af en vinden een plekje aan de Heiterwanger See. Binnen 3 kwartier zitten we weer met gevulde buikjes in de auto en na veel tractortjes te hebben moet passeren, zijn we om 4 uur in Bad Wörishofen, waar kamers gereserveerd zijn in het Steigenberger Hotel Sonnenhof. Na de incheck ontmoeten we elkaar in het nieuwe buitenzwembad, dat nog een paar leuke verrassingen in petto heeft (zie comments bij de foto). Na het bubbelen in een enorm warm binnenbad gaan we naar de kamers om te douchen en ons klaar te maken voor het laatste avondmaal (van deze vakantie).

Het luxe restaurant Cala is op maandag gesloten. We hebben een reservering om half 8 in het andere restaurant. We drinken eerst nog wat op het terras en gaan dan via de majestueuze trap naar boven, waar het volgens ons te doen is. We komen uit in het buffetrestaurant, tot grote schrik van Geke, want er nestelt zich net een groep van zo’n 30 man en als zij ergens de schurft aan heeft, dan is het aan buffetten. Even doorlopen en dan blijkt het restaurant van onze reservering net om de hoek te liggen. Prima tafel, leuke atmosfeer, prima bediening en goede wijnkaart.

Ruud pakt een garnalencocktail, de dames een bisque en ik kies voor een tagliatelle met truffel. Weliswaar een hoofdgerecht, maar ik denk dat ik me er wel mee ga redden. Omdat deze overnachting met omlijsting een cadeau voor Betty is voor haar verjaardag, zoek ik ook wat lekkers uit om erbij te drinken. Een Pouilly Fuissé bij de voorgerechten en bij de hoofdgerechten van de dames (dezelfde tagliatelle met truffel). Aangezien de mannen voor een Boeuf Bourguignonne gaan, kies ik voor een mooie Languedoc met 8 maanden houtlagering, die moet het wel aankunnen. Het eten is verrukkelijk, Ruud kiest voor (eindelijk) een goede crême brûlée, wij gaan voor de lekkere Mövenpick ijsjes. Top afsluiting.

De wekker staat voor morgen om vijf voor zeven...........

Geschreven door Wim.en.Geke.reisverslagen