Vandaag wordt een rustdag, nergens heen, lekker bij het hotel en op het strand blijven. We ontbijten in een soort van Engelse serre aan de zijkant van het hotel, waar ook een groot terras bij ligt. Prima ontbijtbuffet, veel brutale duiven en dito wespen. Maar ja, dat is onvermijdelijk in de open lucht. Na het ontbijt gaan we een rondje lopen door het stadje, dat tot onze verbazing veel leuker is dan verwacht. Kleine straatjes, leuke winkeltjes en veel gezellige restaurantjes. Mijn rug laat me een beetje in de steek, dus van tijd tot tijd even zitten, rekken en strekken. Mijn teen heeft het overigens overleeft.
Op het terras bij het hotel drinken we koffie en aqua frizzante en zo tegen 12.30 kleden we ons om om naar het strand te gaan. We leveren het kaartje in voor de handdoeken en krijgen een setje aangewezen van 2 strandstoelen met kussens, een pagode-parasol, een regisseursstoel en ook een flesje water. Op het tafeltje onder de parasol staat een barcode die je kunt scannen en waarmee je een app opent waar de drankjes en hapjes in staan. Ik neem aan dat je met de app ook kunt bestellen, aangezien alle parasols zijn genummerd.
We maken een wandeling langs het strand tot aan de heuse pier, daarachter loopt het strand nog een heel eind door, alles bij elkaar schat ik de kustlijn 3-4 kilometer lang en helemaal mooi zandstrand! Om half twee kiezen we een tafeltje op het terras van de bistro. Flesje bruis, flesje rosé, Caesar salad en een Pizza tonno e cipolle. Daarna gaan we weer naar het strand om lekker te lezen en te luieren. Voor vanavond hebben we de bistro gereserveerd, morgen maar eens op zoek naar leuke restaurantjes in de buurt.
Na een glaasje Prosecco bestellen we Prosciutto met meloen, Geke bestelt een pizza en ik ga voor de poularde (kleine kip) met een basilicumsaus en een worteltaartje. Ham met meloen is altijd heel smakelijk en de Chardonnay Les Crêtes 2019 uit Aosta doet het er prima bij. Terwijl we aan ons voorgerecht bezig zijn, wordt het hoofdgerecht al gebracht, wat we natuurlijk niet accepteren. Dat krijg je als je de keuken teveel op een voetstuk plaatst (kijk maar op de website), terwijl zij niet bepalen, wat er in het restaurant werkelijk moet gebeuren. Later zien we hetzelfde gebeuren bij een dame naast ons. Niet goed geregeld dus.
Zo tegen 20.00 uur is een prachtige tijd om foto’s te maken, want dat is echt wel het magic moment. Even in de gaten houden, nu een paar plaatjes geschoten met de telefoon. We bestellen nog een semifreddo van nogatine na, ook heel smakelijk. We nemen nog een drankje mee naar boven ter afsluiting. Voor morgen zijn de weerberichten goed, beter dan in noordelijker streken: in Alassio zonnig en 28C.
Geschreven door Wim.en.Geke.reisverslagen