We ontbijten om half 9. De wekker zetten hoeft voortaan niet meer, want de bouwvakkers beginnen tegen half 8. Het mag de pret niet drukken. We zitten lekker in het zonnetje, die de laatste wolken doet verdwijnen. Het belooft een mooie dag te worden. De motorkoffers liggen nog in de auto, dus die haal ik eerst op van de lager gelegen parkeerplaats. Het kost vandaag dus even meer tijd om weg te gaan, alles moet eerst geladen zijn. Het heen en weer lopen naar en van de auto tegen de helling op zorgt voor de nodige transpiratie.
Zo tegen 10 uur gaan we van acquit. Volgens onze Tsjechische kelner zijn alle grenzen normaal open en, voegt hij daar aan toe: ‘ In Tsjechië heb je geen politie’. We wagen het er op en kiezen de route naar het zuiden, die vlak langs de grens loopt. Mooie route door het Naturpark, we hebben 280 km. voor de boeg. We maken een klein omweggetje om even te tanken, want we hebben de tanks zo leeg mogelijk gehouden voor het transport op de aanhanger.
In Grainet steken we nog even omhoog naar een hotel waar we al eerder een nachtje zijn geweest en dat inmiddels helemaal verbouwd is. Als we daar aankomen, blijkt dat er nog steeds wordt gebouwd en dat het hotel enorm wordt uitgebreid. Het komende jaar maar niet hier naar toe. Als we doorgaan op de route, pakken we ook nog een stukje Oostenrijk mee voor we Tsjechië binnen rijden. Direct een prachtig parcours dat door de bossen en langs een klein meertje slingert.
In Nove Pec stoppen we bij een hotel voor een klein lunchje. Dat het in dit land goedkoop is, blijkt wel uit de rekening: € 14,20. Er volgt een mooie tocht richting het noordwesten, vrijwel evenwijdig aan de grens. Het ruikt naar vers gemaaid hooi, afgewisseld met de geur van vlierstruiken. We verbazen ons er over dat we op een gegeven moment boven de 1000 meter rijden! De wegen zijn vlot en we zijn tegen half 5 weer bij het hotel. We kleden ons om om te gaan zwemmen en blijven daarna luieren tot na 6 uur. Even de oogjes toe voor een powernap. Er is enorm geïnvesteerd in het wellnesslandschap, inclusief een infinity pool van 25 meter, die een prachtig uitzicht biedt over het dal en het dorp.
Om 7 uur gaan we aan tafel en maken een keuze uit de wijnkaart. Deze keer niet digitaal zoals gisteren, want ze zijn vergeten de QR-code op de menukaart van vandaag te printen. Een witte wijn uit Baden en daarna een Cotes du Rhone, die erg goed in de smaak valt. Tegen 10 uur zijn we weer op onze kamers. Ik werk het verslagje bij van de eerste dag en Ruud ligt al op één oor. Rond half 2 barst het onweer los, met enorme plensbuien en honderden bliksemschichten en donderslagen. Het gaat er op, met nog een stevige korte storm ter afsluiting. Maar het koelt er wel lekker van af. Tegen 4 uur is het allemaal achter de rug.
Geschreven door Wim.en.Geke.reisverslagen