We ontbijten weer in het aonnige restaurant, want de lucht is weer helemaal blauw. Als we weer boven zijn, ga ik op pad naar de Farmacia om een enkelwindsel te halen. Daarvoor hoef ik alleen maar naar de overkant en op de volgende hoek is de apotheek, die op zondag open is. Als ik oversteek zie ik een aantal hardlopers door de straat gaan in oranje t-shirts, met politiebegeleiding. Een benefiet hardloopwedstrijd of zo.

Ik moet vrij lang wachten in de apotheek op een of andere oude doos die zoetjes komt halen, die de apotheker uit het doosje moet halen, het cellofaan er af enzovoorts. Het duurt een eeuwigheid. Hij komt met een bandage op de proppen dat er wel handig uit ziet, dus ik ga welgemoed retour naar het hotel. Als ik buiten kom, lijkt het wel een science fiction film van allemaal oranje hardlopers, die straatbreed voor mij langs golven, aan de nummers te zien zijn het er meer dan 30.000! Hoe kom ik in godsnaam aan de overkant?

Ik schuifel langs de muur tot ik ter hoogte van een vluchtheuvel ben, waar ik tijdens een interval in ieder geval met een kort sprintje achter het verkeersbord kan schuilen. Bij de volgende interval ren ik met de meute mee om aan de overkant snel de entree van het hotel binnen te schieten. Het verband wordt aangelegd, het geeft enige extra steun en voor de rest moet de diclofenac zijn werk doen.

We willen naar Darsena, een gebied met veel water, kanaaloevers en eettentjes langs de Naviglio Grande. Het schijnt er 's avonds bommetjevol te zijn, the place to be! Doordat de hardloopwedstrijd nog steeds aan de gang is, kunnen we bij het hotel geen taxi krijgen. Dus gaan we, zij het langzaam vanwege Geke's gekwetste pootje, richting de stadspoort om een taxi te vinden. De winkels lonken, dus we maken een ommetje om daarna toch maar de taxi te pakken.

Het is inderdaad een leuk gebied met een kanaal, waar langs weerszijden allerlei eettentjes zijn. We strompelen in het lekkere zonnetje naar het eerste bruggetje, om daarna een pizzatentje te zoeken, waar we op het terras onze eerste pizza eten met een proseccootje erbij. Na de lunch een taxi geregeld om terug te gaan naar het hotel, waar we nog een koffie en een frisje nemen voor onze chaufeur ons naar de luchthaven vertrekken.

Onze vlucht vertrekt iets te laat, maar we komen op tijd aan en zoeken de auto op, die braaf staat te wachten. Als we bij de auto zijn, krijgen we hem niet open met de automatische afstandsbediening. Vreemd. "Heb jij de sleutels wel uit de kluis gehaald in het hotel?" Dat hebben wij weer...... We huren uiteindelijk een Aigo en zijn een klein half uurtje later thuis dan verwacht. Morgen de logistiek van het omruilen regelen, Geke met mijn auto naar haar werk en ik met het doosje naar Schiphol om de auto op te halen. Op de terugweg zijn we het er over eens: Het was een fantastisch weekend!

Geschreven door Wim.en.Geke.reisverslagen