Voor zover mogelijk worden de vertrekkers uitgezwaaid. De motordag voor mij begint natuurlijk met een kleine omweg naar Auberas, waar ik een afspraak heb om 11 uur om de achterband te verwisselen. Het is 3 kwartier rijden en de dealer is gauw gevonden. Bewust vroeger gegaan, in de hoop dat ze mij eerder helpen en dat is zo. Iets na 11 uur ligt de nieuwe band er om en kan ik de koffers en overige bagage weer monteren en om 11.15 afsteken. Ik heb het Garmin navigatiesysteem een route laten maken naar het hotel in Saint-Vérand.

De route loopt noordwaarts en dicht langs Lyon, maar wel op de hoogvlakte. De eerste wegen zijn prima om de nieuwe achterband op te ruwen en als ik op de D20 kom, blijkt dat een brede weg te zijn met lange doorlopende bochten, waarbij je aan het eind voorzichtig meer gas kunt geven om nèt iets platter te gaan en ook het volledige loopvlak van de band te ontdoen van siliconen. Een motorband is namelijk rond en bedoel ik het loopvlak🤭. De route stijgt naar ca. 1200 meter en daar ben ik blij mee, want het is warm. Ik blijf een tijdje op deze hoogte en passeer daarbij enkele pasjes, zoals de Col de Fourches.

Na een stuk zonder bomen duik ik de bossen in, waarbij ik schrik van een dier dat vlak voor mij opdoemt, terwijl mijn ogen nog aan het lichtverschil moeten wennen. Het forse dier schrikt ook en zet het op een lopen. Nooit kunnen denken dat ik achter een Lama aan zou rijden! Het dier zal ergens ontsnapt moeten zijn, bijzonder is het wel. Het beest loopt zo’n 300 meter lang vlak voor mijn motor, terwijl ik naarstig bezig ben om met 1 hand mijn fototoestel uit het tasje te wurmen en schietklaar te krijgen. De foto is niet echt duidelijk, maar de Lama is wel herkenbaar.

De wegen zijn geweldig en als de achterband is opgeruwd, kan ik van acquit gaan. Brede wegen, smalle wegen, ze zijn allemaal even goed geprepareerd en zalig om te rijden. Wel is het lastig om een lunchplek te vinden, want veel restaurants zijn dicht. Uiteindelijk lukt het om 14.15 een Belgisch Frietkot te vinden in Bourg-Argental. Na de lunch kom ik in de buurt van Lyon, maar zoals reeds vermeld rijd ik nog op de hoogvlakte en kijk naar beneden op Lyon. Hier is het drukker en zijn er meer dorpjes, dus echt vlot gaat het niet. Een klein stukje van de route daalt af tot naast de Rhône, maar daarna gaat het gelukkig weer omhoog naar het plateau.

Pakweg 80 kilometer voor mijn bestemming rijd ik de Beaujolais binnen en voor mijn idee kom ik het merendeel van de bekende dorpen tegen op mijn route. Saint-Julien als eerste en vervolgens Brouilly, Morgen, Chiroubles, Juliénas en Saint Vérand, waar het hotel is geboekt en die laatste maakt geen deel uit van de 10 Beaujolais Villages dorpen. Maar wel wordt er lekkere witte wijn gemaakt. De mede-reizigers zijn al gearriveerd en zitten op het terras. Na de begroeting ga ik snel even douchen, want het was een warme dag en ik had de verkeerde kleding gekozen, want er werd regen verwacht en die kwam niet.

We eten wederom voortreffelijk bij Le Moulin de Saint-Vérand en na 22 is het tijd om me op mijn verhaaltje te storten. Morgen ga ik om half 9 iedereen uitwuiven, want ik heb nog 2 reisdagen staan, terwijl de meeste anderen vroeg op pad gaan en ‘s avonds thuis willen zijn. Twee andere deelnemers hebben het traject naar respectievelijk Druten en Driel in 1 dag gereden, zo’n 1100 kilometer snelweg. Mij niet gezien!

Geschreven door Wim.en.Geke.reisverslagen