Het is prachtig weer als we naar beneden gaan voor het ontbijt. Omdat er de komende dagen toch nog wel wat regen wordt verwacht, besluiten we om vandaag een lange tour te kiezen. Dan bewaren we de kortere routes voor regenachtige dagen. Na een lekker ontbijt zitten we rond half 10 op de motor. We rijden naar het Inn-dal om van daaruit bij Landeck over de Pillerhöhe naar het Timmelsjoch te gaan en dan een rondje via de Brenner terug. In Landeck is echter de toegangsweg naar de Reschenpass, en daarmee ook naar de de afslag voor de Pillerhöhe afgesloten. Dus zit er niets anders op dan een stukje door te rijden en dan de Landecker Tunnel te pakken om de wegafsluiting te omzeilen.

Makkelijker gezegd dan gedaan. Een paar kilometer verderop stuiten we op een file, die door de brandweer wordt veroorzaakt. Veel auto’s keren, maar wij hebben nog niet door dat het zondag is en dus rijden we na enige tijd wachten langs de file om in een woonwijk een alternatieve route te zoeken. Dat lukt goed, alleen lopen we tegen een groep mensen aan, die bij de kerk midden op straat staan. Een overijverig bruinhemd gebaart ons te stoppen en de motoren uit te zetten, want er is een soort processie met een buitenmis aan de gang. Gekke Henkie, we maken snel rechtsomkeert en zoeken een beter heenkomen.

Doordat de Feuerwehr en de Lieve Heer in Oosterijk blijkbaar voorrang genieten, missen wij de verbinding met de tunnel en besluiten daarom maar om de route in omgekeerde richting te rijden. Evenwijdig aan de Inn rijden we op grotere hoogte richting Innsbruck. Prachtige weg hoog op de bergflank met mooi uitzicht op het dal beneden ons. En ook nog een prachtige weg om te rijden. Als we hoog boven Innsbruck naar het zuiden sturen, gaan we over de Brenner, maar dan wel de oude weg. Mooie route, waarbij de Brenner autobahn op hoge poten met vele viaducten boven ons zijn weg vindt. Er staat een lekkere Stau voor de Mautstelle, maar daar hebben wij geen last van. We zoeken iets voor 14 uur een restaurantje en zijn nog net op tijd om een Bolognese te bestellen, want om 14 uur is de keuken dicht.

Daarna gaat het door naar de JausenPass (Passo Giovo), een schitterende kurbelweg die vervolgens aansluit op het Timmelsjoch. In tegenstelling tot de geplande route is het nemen van het Timmelsjoch vanuit de zuidzijde aan te bevelen, want die is veel mooier als je hem naar boven rijdt dan naar beneden. ‘Elluk nadeel hep se fordeel’ zij een groot volksfilosoof ooit en dan blijkt eens te meer waar. Na een prachtige dag motorrijden zijn we iets na 18 uur in het hotel, hebben er 400+ opzitten (en dat is nogal wat in dit gebied) en verdienen we na het douchen een lekker biertje op het terras is de zon.

We dineren ook buiten. Naast het saladebuffet en dit keer tomatensoep hebben we gekozen voor rosbief met Hollandaisesaus, gegratineerde aardappelen en bloemkool. We zoeken een fles Maulwurf 2018 uit, gemaakt van Cabernet Sauvignon en Merlot, die redelijk geprononceerd is, maar wat wil je van een wijn die door ET gemaakt is (zie foto). Een volgende keer kiezen we wat anders, want deze wijn mag zeker nog 2 jaar rijpen. Na het diner nog een tweede verkenningstocht door het dorp en daarna een nightcap en aan het werk met dit verslag.

Geschreven door Wim.en.Geke.reisverslagen