We zijn netjes op tijd klaar voor vertrek. Iets na 08.00 verlaten we Beuningen en gaan bij Boxmeer over de grens. Bij Kreuz Köln Nord wordt ontzettend aan de weg gewerkt en daar laat de bewegwijzering nogal te wensen over. Het gevolg is dat we drie van de vier bladen van het klaverblad moeten nemen en we uiteindelijk via Köln-Ost richting Frankfurt gaan. Op zich geen probleem, maar ook hier wordt heftig aan de weg gewerkt en wurmen we ons door een soort sluizen met 40 km. per uur. Het lijkt checkpoint Charlie wel.

Na Frankfurt maken we een stop voor koffie en sanitaire voorzieningen. Hier komen we er ook achter, dat een spraakverwarring tot gevolg heeft dat mijn jas niet mee is gekomen. De reis gaat verder vlot, we negeren de navigatie van de Jaguar, net zo onbetrouwbaar als Boris himself. Na München gaan we van de autobaan af en rijden over de Achenpass naar Pertisau. Je merkt trouwens pas dat je over een pas rijdt als je het bordje ziet “Achenpass 941 m.”

Iets voor 16.00 uur zijn we op onze bestemming en we rijden direct naar het dalstation van de bergbahn, omdat daar een vrij grote sportwinkel naast ligt. Een goede jas is snel gescoord, dus ik kan er weer tegen als we morgen gaan wandelen. Nu eerst inchecken en de spullen uitpakken. We hebben een heel ruime kamer met een woonkamer, tweede toilet en douche (familiekamer) en een aparte slaapkamer met een grote badkamer, apart toilet en een inloopkast. Een ruim balkon met zicht op het meer completeert het geheel, al ligt het balkon overdag niet in de zon.

Aangezien we alleen wat voorgesmeerde mueslibollen hebben gehad onderweg (volgende keer toch ook maar de thermoskan), drinken we om 18.30 een drankje in de bar en gaan om 19.00 uur aan tafel. Het HP arrangement laat ook de mogelijkheid om à la carte te bestellen en aangezien het HP-menu ons niet zo kan bekoren, kiezen we van de kaart. Vooraf voor Geke gepocheerde eieren met Hollandaisesaus en groene pesto. Ik kies voor gemarineerde hertenbiefstuk met knolselderij en verschillende sausjes. Als hoofdgerecht een Cordon Bleu en ik waag me nog aan een combinatie van gebak, chocolade en marsepein, in knödel-uitvoering. Poeh, wat heftig.

Nog vóór 22.00 uur gaat het licht letterlijk en figuurlijk uit.

Geschreven door Wim.en.Geke.reisverslagen