Voor vandaag staan verschillende stadjes op het programma. Een oude bekende is San Giminiano, de stad met de vele torens. Op de weg terug Colle di Val d’Elsa, waar mooi kristal de grootste trekpleister is en vervolgens Monteriggioni, een gefortificeerd klein dorp boven op een heuvel. We zijn redelijk op tijd vertrokken en dat is maar goed ook, want bij San Giminiano is het rete-druk. We staan met z’n allen in de file om parkeerplaatsen te bereiken die er niet zijn. Met als gevolg een ereronde langs het dorp van 45 minuten en uiteindelijk ergens in een buitenwijk geparkeerd en 20 minuten bergopwaarts gelopen om de oude stad te bereiken.

San Giminiano is een snoepje. De eerste kennismaking is een hoge muur met een indrukwekkende poort en daarna wordt je ondergedompeld in de middeleeuwen als je de hoofdstraat omhoog loopt. Natuurlijk barst het van de restaurants en winkeltjes, maar er zitten ook leuke shops tussen voor bijvoorbeeld tafellinnen, aardewerk en kleding. Daarnaast ook de nodige prullaria zoals riddermaskers, foute schilderijtjes en prullaria.

Op één van de pleintjes wordt van alles in stelling gebracht om filmopnames te maken. Dat verklaart wellicht ook waarom het zo druk is, omdat voor de decorateurs en de filmcrew grote delen van de parkeerterreinen zijn afgezet. Het is een klein pleintje van 50 bij 50 meter, maar het indrukwekkend om te zien, wat daar aan camouflage-materiaal en decorstukken wordt aangebracht. Complete geveldelen worden ingepakt, overal attributen zoals zakken met graan, kruiken met niets, stellages voor het uitstallen van artikelen en natuurlijk materiaal om beveiligingscamera’s, wifi-connectiepunten, maar ook plastic regenpijpen in te pakken. Benieuwd war ze met de putdeksels gaan doen😜, helaas is fotograferen niet toegestaan.

We lopen door de belangrijkste straten met winkeltjes en doen wat inkopen voor cadeautjes. Een ijsje halen is er niet bij, want er staat een enorme rij voor iedere ijswinkel. We vinden een terrasje voor water en koffie en als we weer de hoofdpoort uitlopen, zien we aan de linkerzijde een lager gelegen terras, dat een mooi uitzicht biedt op het omliggende landschap. Bingo! Een salade voor Geke en grote ravioli met zucchini en peccorino voor mij. Wat een magnifieke plek en wat een adembenemend uitzicht.

We naderen Colle di Valle d’Elsa en dat is een dorpje van niks. Twee ronden gereden en gauw weer weg wezen. Door naar Monteriggioni. De stadsmuren zijn goed te zien als je aan komt rijden. We parkeren buiten de stad en lopen de laatste paar 100 meter omhoog naar het vestingstadje. Als we het centrale pleintje op lopen, is het een soort déja-vue: er is weer een trouwerij aan de gang in het kleine kerkje, net als In 2003, toen we hier met Betty en Ruud waren. Toen kwamen het bruidspaar en de gasten aan, nu zat het gezelschap al in het kerkje. Wat sommige toeristen met rugzakken, jezus-nikes en de blik op oneindig er niet van weerhield om de kerk binnen te lopen. Bizar.

Tegen half 6 zijn we weer bij ons hotel en ondanks dat het bewolkt is, is het nog steeds 28C. Nog even zwemmen, Geke lang en ik kort en dan douchen en omkleden voor het diner. Afwijkend van de menukaart starten we met een risotto porcini. Het wijnadvies is een Vermentino van Elba, maar dat vinden we geen blijvertje. Ik durf het aan om een lamsrack te kiezen (ode aan Jantje D.), Geke gaat opnieuw voor de kabeljauw. Voor mijn (overigens perfecte lamsvlees, kom daar in Nederland maar eens om) wordt een flesje Rosso di Montalcino van een recent jaar opengemaakt. Nog fors, maar een prima combinatie.

Na een rode dessertwijn te hebben gedronken bij de semifreddo van noten is het tijd voor de bedstee. Morgen naar de Art-Hangar (https://www.tuscan-experience.com/nl/art-hangar-toscane/ ) waar we Henk&Marjon en Rita&Johny zullen ontmoeten voor de lunch.

Geschreven door Wim.en.Geke.reisverslagen