Na het ontbijt besluiten we om in Gardone te blijven om daar de bezienswaardigheden te verkennen. De oude stad ligt tegen de helling gebouwd, dus het is klauteren geblazen. We hebben twee dingen op het lijstje staan om te gaan bekijken: Vittoriale di D'Annunzio en de Giardino Botanico André Heller. De eerste is een complex van bouwwerken dat, zij gedeeltelijk, vlak voor de 2e Wereldoorlog is gebouwd in opdracht van de Italiaanse dichter Gabrielle d’Annunzio. In de jaren 20 van de vorige eeuw ontdekte hij de prachtige omgeving van Gardone Riviera en besloot daar een landgoed te bouwen.

Als oud-oorlogsheld had hij blijkbaar, met het familiekapitaal tezamen met zijn dichtwerk, goed geld verdiend om zich een onderkomen ‘voor de oude dag’ te creëren. Een enorm park is uitgegraven en vervolgens bebouwd met onder andere een enorme woning, een amfitheater, een giga park en mausoleum voor de eigenaar. De locatie ligt op een punt met een adembenemend uitzicht over het Gardameer en staat vol met de kunst van toentertijd, de jaren 20 en 30 van de vorige eeuw. D’Annunzio was een bekende van Mussolini en maakte ook zijdelings deel uit van de fascistische wereld, hetgeen hem vele privileges bracht, maar ook een bewaakte woonomgeving, omdat Mussolini vrees had voor zijn invloed op de bevolking.

Aangezien d’Annunzio ook zijn sporen verdiend had in de eerste wereldoorlog, kon hij de verleiding niet weerstaan om daarover een en ander na te laten. Niet duidelijk is, of hij dat persoonlijk heeft gedaan of door latere funding is gerealiseerd. Het laatste is het meest aannemelijk, aangezien hij vlak voor de 2e Wereldoorlog overleed en in de periode die volgde was de funding van zulke zelfverheerlijkende projecten ondenkbaar. Er zijn stichtingen opgericht, die uiteindelijk de realisatie van het park hebben gefinancierd.

Bij het bezoek kom je, behalve de genoemde objecten, ook een aparte ruimte tegen waar een houten marineschip van 25 meter ligt, waarmee de dichter en oorlogsheld een strijd heeft uitgevochten. Ook kreeg van van de Italiaanse overheid een kruiser cadeau, die nu in de tuin, zij het in een soort reconstructie, terug te vinden is. Het amfitheater, dat na de 2e Wereldoorlog is afgebouwd, is ongetwijfeld het meest imposante object in dit park. Het blauwe paard als kunstwerk maakt zeker indruk tegen de achtergrond van het meer.

Als we uitgekeken zijn wandelen we weer naar beneden door het oude geceelte van het dorp. We ontdekken een restaurantje met een fabuleus uitzicht, waar we de lunch genieten. Niet eerder natuurlijk dan dat we door nonna toegang krijgen op de vraag of we komen eten: ‘Mangare?’. De vitello tonnato is perfect en daarna delen we een focaccia met minimalistische garnituur, alleen kaas, tomaat, kappertjes en ansjovis. De focaccia is in dit geval een vers gebakken rond brood, dat in 8 stukjes is gesneden. De ansjovis leggen we natuurlijk aan de kant😖. Het restaurant vinden we zo leuk, dat we voor zaterdag een tafel reserveren voor het diner.

Na de lunch houden we de botanische tuin voor gezien, niet in de laatste plaats door de lekkere fles Lugano die we hebben gedronken. Terug in het hotel zoeken we een lekkere plek boven het meer en frissen ons op met een duik in het Garda-water. Lekker muziek luisteren en een klein snurkje hier en daar. Tegen 6 uur gaan we naar de kamer om ons op te frissen en we vragen de receptie om voor morgen een motorboot voor ons te reserveren. Een aperitief op het terras en vervolgens een diner in Restaurant Limone van het hotel, grote klasse en veel te zien.

Risotto met coquilles voor mij, een gevulde pasta met spinaziesaus en rivierkreeftjes voor Geke. Daarna nemen we een tournedos met ganzenlever en heerlijke saus. We sluiten af met voor Geke een fantasie van tiramisu en espresso-koffie, aan tafel opgeschonken. Ik houd het bij een dessert van bramen en het glaasje dessertwijn smaakt er heerlijk bij. Terug op de kamer worden we nog getrakteerd op een vuurwerk vanaf een bootje voor de deur. Niets voor ons, maar voor de gasten van het bruidspaar dat hun huwelijksfeest in het hotel viert. Terwijl ik dit verhaaltje typ, hoor ik van tijd tot tijd rondom het meer meer vuurwerk, dus dit is niet de enige trouwerij in de omgeving van Garda.

Geschreven door Wim.en.Geke.reisverslagen