Op mijn balkon zit ik te luisteren naar de gestaag vallende regen. Het is half 10 ‘s avonds, het is nog niet donker en de lucht klaart op na een geweldige onweersbui. Het begon vanochtend met een mager zonnetje, dat hier en daar op de bergen aan de overkant een vlekje zon projecteerde. Na zo’n onstuimige nacht ziet dat er hoopvol uit. We ontbijten binnen en als we om half 10 buiten komen om de motoren te laden regent het. Weliswaar een motregen als gevolg van laaghangende bewolking, maar voldoende om eerst te schuilen onder het afdak.

Aangezien er inmiddels overal laaghangende bewolking te zien is, besluiten we om naar een wat lager gebied te gaan en kiezen een bijpassende route uit. De eerste 20 kilometer miezert het af en toe, maar naarmate we lager komen wordt het beter en zijn de wegen droog. Wat er aan regenkleding aangetrokken was gaat uit. We boenderen over lekkere doorgaande wegen richting Deggendorf. Als we onder de 750 meter blijven zijn er geen laaghangende wolken en dat is aangenaam. Snelle brede wegen en smallere secundaire wegen wisselen elkaar af.

Rond het middaguur komt de zon er steeds vaker door en is het genieten geblazen. De types wegen in onze route wisselen elkaar in een prettig tempo af. Dan weer brede en snelle veegwegen, dan weer spannende binnendoortjes met verrassende bochten en mooie vergezichten. Het lukt echter niet om een restaurant te vinden. Dienstag Ruhetag. Uiteindelijk besluiten we om maar door te rijden naar ons hotel en daar kaffee und kuchen te eten. Zo bedacht, zo gedaan. Daarna nestelen we ons bij het zwembad.

Als het dinertijd is, gaan we om 7 uur naar het restaurant, waar het ‘bloody hot’ is. Er zijn nog tafels vrij op het terras, dus dat kiezen we. Inmiddels bouwt zich in de verte een onweersgebied op en zit de donder in de lucht. Voordat we maar iets hebben gegeten of gedronken, wordt het onweer ingeluid met harde wind en daarna zware regen. Onder de overkapping van het terras houden we het niet droog en dus verhuizen we maar naar binnen. Daar is het gelukkig inmiddels niet meer zo heet.

Als voorgerechtje kiezen we van het buffet gegrilde garnalen met twee sauzen en een salade van eendenborst. De laatste is orientaals gekruid, wat een bijzonder mooie combinatie is. Daarna nemen we een stukje baars met beurre blanc. Dan is het tijd voor het hoofdgerecht van kalfsschouder (prima) en Rehkeule, die helaas een beetje droog is. Het is inmiddels tegen half 9 en we zijn de laatsten in het restaurant. Boeit niet, we nemen nog kaasjes om de wijn op te maken. De witte Lugana uit Italië was lekker, maar niet de perfecte keuze. De Rioja reserva van Muriel was prima, maar wel echt een klassieke wijn.

Terwijl ik dit schrijf is het inmiddels droog en lekker afgekoeld. Tijd om een stukkie te gaan slapen. Het weerbericht voor morgen ziet er goed uit, in ieder geval droog met 18 graden. We gaan het zien.

Geschreven door Wim.en.Geke.reisverslagen