Iets voor 9 uur vertrekken we, mooi op tijd. De koffers waren erg looiig, want het is best lastig om de juiste kleding te plannen voor dit jaargetijde. Wordt het frisjes of kunnen we nog wat nazomer verwachten? Dus maar dubbel pakken. De balletschoentjes om te wandelen ook maar achterin, want in de omgeving van Merano is genoeg te ontdekken.

Het miezert het eerste deel van de reis, maar naarmate we verder komen, wordt de temperatuur aangenamer. Er komt zelfs een zonnetje bij. Ik had routes op mijn motor-GPS geprogrammeerd, maar de Garmin vindt de satellieten niet als gevolg van de voorruit verwarming. Morgen maar aan het glazen panoramadak hangen met de zuignap, want we willen dan wel binnendoor rijden.Voor alles is een oplossing, toch?

We rijden links-Rheinisch, dus via Venlo, Mönchengladbach de A61 naar beneden tot onder Mannheim. Een eerste stop bij Moselblick voor een koffie en een koek. Vervolgens nog 2 uur door om rond 1 uur te stoppen voor een lunch met een snel maar smakelijk broodje. Als we Mannheim voorbij zijn, pakken we de A5 richting Basel en gaan er bij Freiburg af, het Zwarte Woud in. Vanaf de autobahn zien we laaghangende witte wolken, die wel verdacht veel op sneeuw lijken. Als we wat verder zijn blijkt dat inderdaad te kloppen; er ligt sneeuw! Waar we onderweg nog 19 graden hadden, zakt nu het digitale kwik heel rap richting 11 graden.

We zijn om 16 uur bij Parkhotel Flora aan de Schluchsee. Enorme kamer met een aparte slaapkamer en een groot balkon waar we niks aan hebben. Wel gaan we nog even zwemmen in het roestvrijstalen buitenbad, lekker opfrissen na zo’n saaie autobahndag. Tegen 18 uur gaan we naar beneden voor een welverdiend drankje en ons 6-gangen diner dat is inbegrepen.

Na een aperitief krijgen we als voorgerecht een voortreffelijke quiche met een kruidensausje en sla. Daarna een andijviesoep met croutons, voortreffelijk. Voor mij de Rindertafelspitz met eekhoorntjesbrood, paprika, gebakken 🥔 en een bearnaisesaus. Voor Geke zalmforel met linguine. Niet te versmaden. We ruilen de nagerechten om, vreemde gewoonte van de Duitsers om eerst het zoete nagerecht te nemen en daarna de kaas. Lekkere kaasjes met een vijgenmosterd er bij en dan als nagerecht een chocolademousse met verse vijg en karnemelk-ijs. We bestellen een Chablis van Baron Patrick (Ladoucette) en bij mijn vleesje laat ik een glas Primitivo aanrukken. Heerlijk gegeten en we hebben echt vakantie.

Geschreven door Wim.en.Geke.reisverslagen