'Bij het ontbijt liggen de bloemen al klaar om Betty’s 66 levensjaar in te luiden. Keurig met een kaartje er bij van de medewerkers van het hotel. Omdat het weer een beetje wisselvallig kan gaan zijn, besluiten we auto te pakken om langs de zuidkant van het meer te rijden. De oostoever van het meer ten zuiden van Laveno is bepaald niet interessant. Wel groen, maar weinig zicht op het meer en ook geen mooie optrekjes. Als we eenmaal de brug over de Ticino hebben gehad aan de uiterste zuidpunt van het meer en langs de westoever noordwaarts richting Arona rijden, wordt het allemaal interessanter.

We zoeken een parkeerplek in Arona en wandelen langs de boulevard, waarbij je een mooi uitzicht hebt op de overkant, waar een gerestaureerd kasteel ligt op een heuvel. Op het eerste plein in Arona waar we overheen komen, staat een Russisch acrobatengezelschap met Pipo-woonwagens en iets verderop is een openluchttheater gemaakt aan de haven, met pontons als drijvende podia, waarop de voorstelling wordt gegeven. Het is ons niet helemaal duidelijk of de goot die langs de boulevard is aangelegd, bedoeld is om water te bevatten, of om opgravingen van de stadsmuur te laten zien. We komen zeker niet terug om dat te ontdekken.

Aan het einde van de boulevard lopen we terug via het winkelcentrum en vinden een winkel met leuke huishoudelijke snuisterijen. Wij kopen daar een poezen-kookwekker, twee poezen onderzetters, die je in elkaar kunt vlechten tot een matje voor een hete schaal en een botervloot in poezen-uitvoering. Compensatie-gedrag? De volgende stop is een kledingwinkel waar een leuk kort broekje voor Geke wordt gespot in de etalage. We rollen de deur uit met 2 korte broeken en 3 shirts. En alles met ongeveer 50% korting.

We vervolgen onze tocht naar bestemming Stresa, vanwaar je een mooi uitzicht hebt op Isola Bella, maar dan vanaf de andere kant. De botanische tuinen zijn vanaf deze kant goed te zien, dan weten we des te beter, wat we gisteren hebben gemist. Langs de boulevard liggen enorme klassieke hotel met klinkende namen. Prachtige tuinen er om heen en indrukwekkende bloemenbakken aan alle balkons, maar bovenal prachtige uithangborden. Voor de lunch kiezen een leuke tent met direct zicht op het meer en natuurlijk een rosé (Ruffino) om het eten weg te spoelen, want er is er tenslotte één jarig.

De donkere wolken pakken zich meer en meer samen, maar als we een uurtje later terug zijn bij ons hotel, begint het toch te druppen, gevolgd door een stevige onweersbui, waarvan de naweeën nog tot laat in de avond voor een vochtige omgeving gaan zorgen. We hebben naar Betty’s keuze gereserveerd bij de Hostaria de Golfo, waar we twee avonden eerder ook hebben gegeten. Naast onze tafel is een lange tafel gedekt, vast voor een groter familiegezelschap. We bestellen water en wijn terwijl het buiten forser begint te regenen. Op de heenweg viel het allemaal nog wel mee met de regen.

We laten 2 voorgerechten maken om met elkaar te delen, één vegetarisch (tegenwoordig goed voor het milieu) en één met vlees (bij voorbaat kansloos). Toch smaken beiden ons erg lekker. Daarna voor de dames een risotto met porcini en voor de boys een tomahawk (een rib-eye met het bot er nog aan, van ca. 1kg+). Tijdens het bestellen komt de familie die naast ons zit binnen, met ook een jarige opa en er is vanaf het begin een enigzins aarzelend contact. Als er een momentum volgt, waarop de verjaardagen aan elkaar gekoppeld kunnen worden, is de klik compleet. Als de familie aan een heel speciale taart voor het dessert gaat, krijgen wij ook een stukje en een glaasje Moscato erbij. Van onze kant daarna een digestief bij de koffie en dan is de balans weer hersteld. Het is erg leuk om op deze manier met een Italiaanse familie wat contact te hebben, ondanks dat we elkaar nauwelijks kunnen verstaan.

Als we terug naar huis gaan, pist het van de regen, maar gelukkig hebben we onze paraplu's bij ons en kunnen we redelijk droog overkomen. Een fijne (verjaar)dag! Morgen wordt het geen mooi weer, dus gaan we naar Milaan.

Geschreven door Wim.en.Geke.reisverslagen