We hebben voor vandaag een dag vrij gepland, de weersverwachtingen waren niet zo best voor vandaag, maar uiteindelijk valt het mee. We ontbijten om 9 uur en besluiten om daarna met de gondel (2 seniorenkaartjes alstublieft) naar boven te gaan naar Mont Costaccia (2300 m) en van daaruit door met de stoeltjeslift naar 2700 meter. Beneden in het dorp was het ongeveer 13 graden, dus boven was het pakweg een graad of 10 max, met een straffe wind. Frisjes is een understatement. Het is helaas wel helemaal dicht getrokken, dus geen zonnetje om te helpen met opwarmen.

We hebben een prachtig uitzicht over de bergen en het meer van Livigno. Er ligt nog veel sneeuw en de mountainbikersrazen onder ons door op paadjes die gedeeltelijk door vrijgemaakte sneeuwwallen gaan. Kinderen van 7 of 8 jaar stuiteren van de helling af, onder begeleiding van pappie of mammie. Na op het hoogste punt even te hebben rondgelopen, nemen we snel weer de beide liften naar beneden, want het is verrekte koud. Voor Ruud een onvergetelijke ervaring, want hij was nog nooit op 2 benen zo hoog in de bergen geweest. Op 2 wielen wel!

Weer beneden lopen we nog even op het dorp om de ledematen weer op te warmen en tegen de tijd dat we weer in het hotel zijn, is het ook tijd om ons klaar te maken voor de lunch. Er vallen inmiddels wat gaten in de bewolking en de temperatuur tikt de 20 graden aan. We zoeken een plekje buiten in de zon met uitzicht op alles wat voorbij komt. We schieten haast woorden tekort om al dat moois 🤪 dat voorbij komt te becommentariëren. Een goulashsoep voor Ruud en een lasagne voor mij, met een glaasje lokale witte wijn erbij. Tegen 3 uur terug in het hotel en vrije tijdbesteding. Voor 5 uur staat mijn massage gepland.

Zo, de massage heb ik overleefd! De jonge dame had niet alleen haar gewicht mee bij de massage, maar ze had ook harde klauwen! No pain, no gain. Prima massage en zo als het hoort, wist ze precies de knopen te traceren en keer op keer op de juiste wijze te raken. Een massage waar je niet bij in slaap valt, in tegendeel, het overklast een Keltische massage.

Morgen gaan we weer en route, mijn voorstel is om morgen Zwitserland in te duiken. Eerst via de Bernina de grens over, dan een ronde met de Albula en via de Julier en St. Moritz weer terug. Alles bij elkaar zo’n 200 km, dan kunnen we op tijd weer in het hotel zijn, want er wordt morgenmiddag nog enige regen verwacht. Voor woensdag is het plan om via Bormio de Gavia te pakken, dan de Mortirolo en dan via de Forcola weer terug naar het hotel. Niet te lang, minder dan 200 km, want op donderdag gaan we weer op huis aan en dat zijn ook fikse kilometers door Zwitserland richting het Zwarte Woud.

Geschreven door Wim.en.Geke.reisverslagen