Zaterdag 9 september
Er was zon beloofd, maar als we om 8 uur opstaan, regent het pijpestelen. We pakken de boel in, geven de sleutel af bij de receptie en rijden naar het het dorp voor een ontbijtje bij de bakker. Aangezien het terrein nogal geaccidenteerd is, moet ik bij het uitstappen oppassen dat ik niet in de waterstroom ga staan, dat langs het trottoir naar beneden komt met flinke snelheid.

We gaan in de inmiddels wat afgezwakte regen richting Victoria, een rit van bijna 300 kilometer. Onderweg stoppen we voor een kop koffie bij een echt snelwegcafé, wat meer weg heeft van een huiskamer. We nemen nog een kleine detour langs de kust, om niet voortdurende op de highway te hoeven rijden. Tegen half 3 arriveren we bij het Fairmont Empress hotel waar we de auto inleveren bij de valet parking en een kamer krijgen met zicht op de haven.

Het hotel is in 1908 gebouwd en dat is aan de bouwstijl niet te zien. Best strak en enorm groot. We hebben een mooie ruime kamer op de 5e etage.
Op de eerste etage zijn de restaurants en de winkeltjes. We gaan in de bar zitten en bestellen een glaasje bubbels en delen een pittige pizza met garnalen, met daarbij een glaasje Chardonnay. Daarna hebben we een grappige ontmoeting met een mevrouw in een kledingwinkel in het hotel, zij verkoopt tassen en ook capes met bontrandjes van vossbont. Erg mooi en een gewiekste verkoopster met gevoel voor humor.

In de haven is het een komen en gaan van bootjes en watervliegtuigen. De kleine ronde watertaxi's schieten als watervlooien door de haven heen en weer. We zien nog een paar andere mooie gebouwen, waaronder het parlementsgebouw, dat 's avonds mooi verlicht zou zijn. Harrods is de beste vergelijking. Voor de rest is er eigenlijk niet veel te beleven; ons hotel is wel de uitblinker, dus besluiten we daar ook vanavond te gaan eten.

We drinken eerst een bubbeltje in de bar en hebben daar een tafeltje direct voor het raam. Als, ja hoor, daar zijn ze weer!, een groepje pinda's fotos's maakt onder ons raam, kan ik het niet laten om op het ruit te kloppen en te gebaren, dat ik ook op de foto wil. Lukt onmiddelijk. De duimen in de lucht en alle Samsungs worden volgeschoten. Eentje komt zelfs terug lopen om een foto van mij te maken met een vinger-V. Raar volk.

Er is veel te zien in het restaurant. Mensen met stropdassen en volledig uitgedost en gelift, zo ook Jeruzalem Nikes met wollen sokken en rugzakken. Alles kan. Onze serveerster is zo klein, dat ik zittend een gesprek op niveau kan maken. Oogniveau in dit geval. We delen de coquilles en garnalen en daarna heilbot voor Geke en eend voor mij. Erg lekker allemaal en de Blue Mountain Chardonnay en voor mij de Mission Hill Caberent/Merlot bij de eend doen het prima.

We bestellen nog een zalig dessert met hazelnoten en chocolade, waarbij we een port-achtige wijn van Penfolds bij bestelen. Helemaal top. Nog even een rondje buiten voor de foto's van het gepavoiseerde parlementsgebouw en het verlichte hotel en daarna naar boven voor de nodige nachtrust, de turn-down service is al geweest.

Morgen bijtijds op, want we hebben de ferry gereserveerd om 11 uur, opdat we op tijd de auto in kunnen leveren, naar ons hotel in Vancouver kunnen gaan en door Bartje B. opgehaald kunnen worden om bij haar gastgevers een fairwell-bbq te hebben. We verheugen ons er op.

Geschreven door Wim.en.Geke.reisverslagen