De ochtend begon natuurlijk geweldig. Om 6 uur Sharp zat ik al fanatiek te vloeken voor de laptop want ja, zelfs als we ver van huis zijn staat de wekker voor de sport. Het begon met een slooppartij van het NL vrouwenelftal om vervolgens ook nog even Kiki Bertens te zien zegevieren en de Finale te halen. Ik zeg een HELE DIKKE GOEDEMORGEN!

Als om 7 uur vrouwlief ontwaakt uit haar zelf opgewekte coma besluiten we geen tijd te verspillen en lekker te gaan ontbijten, immers Best Western is gegarandeerd goed eten. Ook bij deze BW was het niet verkeerd, en ook nog eens lekker rustig (we waren de enige).

Het plan voor vandaag was simpel. Na heeeeeeel lang twijfelen over optie 1: een dag Portland en optie 2: een dag langs de kust rijden was de keuze uiteindelijk gevallen op een dag Portland. Op zich opmerkelijk omdat we niet zo heel veel konden vinden om te doen, en ik in mijn vooronderzoek al had bedacht dat het waarschijnlijk niet zo spannend zou zijn, vandaar plan B met de kustroute. Maar goed, als je er toch bent moet je wel naar DE stad van Oregon dachten wij, en zo geschiedde.

Stop 1 was het Washington park, HET park van de stad waar iedereen komt om te relaxen, er was een mooie rozentuin en Japanse tuin en ook nog een dierentuin. Op de weg er naartoe reden we over de snelweg en toen gebeurde iets wat je niet hoopt mee te maken. Even voor ons waren twee hertjes overgestoken en vol aangereden door een auto en op het moment dat wij er langs reden zagen we 1 hertje dood langs de weg en 1 zwaargewond hert spartelen op de snelweg…overduidelijk ongeneeslijk gewond en eigenlijk aan het wachten tot de Ranger hem zijn laatste moment gaf. Tekstueel komt het misschien niet heel heftig over maar geloof me…onze ochtend was gekleurd, en misschien wel een beetje verziekt. Verdere details bespaar ik jullie maar nogmaals… verschrikkelijk om te zien.

In de rationaliteit van de werkelijkheid duurde het wel even voor we dit een beetje naast ons neer konden leggen en zetten we ons ertoe om verder Portland in te duiken. Het weer was ronduit koud, de stad veelal vies en achterstallig en op elke hoek van de straat lagen 1 of meerdere daklozen te slapen… Het is waar we voor gewaarschuwd waren en klaarblijkelijk hadden al onze informanten niet gelogen. Na ongeveer een uurtje rondrijden hadden we het dan ook wel gezien en besloten we het vinkje achter Portland te zetten en over te gaan op plan C —> Shoppen.

Dit keer hadden we ons huiswerk (linda vooral) wel gedaan en waren we naar een Mall gegaan die ons wat beter past, een met een Cheesecake factory bijvoorbeeld, needless to say, was dit uiteraard ook onze eerste uitgave van de dag. Koffie met Cheesecake. Het centrum opzich was best leuk. Grappige winkels, goede sfeer en eigenlijk wel een beetje wat we hadden verwacht. Linda was nog niet echt in de shopping mood maar ik zag het helemaal zitten. Er was een Macy’s en een JC Penny en laat dat nu net de winkel zijn waar ze meestal mijn soort shirtjes hebben!

1 uur verder, 140 dollar lichter en een tas vol shirts rijker besloten we het shoppen te laten voor wat het was aangezien we stiekem ook nog plan B wilde uitvoeren. Waarom kiezen als je gewoon alles kunt doen toch? Het idee was om van Portland naar Cannon Beach te rijden en vervolgens langs de kust naar beneden tot Lincoln City om daarna weer naar het Hotel te rijden. Een ritje van slechts een uurtje of 5. Geen probleem voor mijn privéchauffeur Linda die het HELE STUK voor haar rekening heeft genomen.

De route was mooi, op sommige stukken zelfs heel mooi! De rust van de natuur, de ruwheid van het water en de schoonheid van het landschap komen allemaal samen in de route en ondanks dat 5 uur best lang is, konden we er best van genieten. Het weer was nog altijd redelijk koud maar de zon die af en toe door kwam maakte toch wel een hoop goed. Helaas blijkt dat dit stuk van Oregon toch niet heel toeristisch is, wat heet helemaal niet en dat toonde zich in het aantal restaurants aan de kant van de weg. Dit viel redelijk tegen. Toen we uiteindelijk 1 tent gevonden hadden die ons erg leuk leek bleek deze vol te zitten … dikke pech dus en het risico op chagrijn groeide dan ook met de minuut.

Ons plan D was om dan maar door te rijden naar Salem, daar was immers nog een winkelcentrum (alweer een) MET een foodcourt, en dat was een belangrijk aspect. Om half 8 exact waren we op de plaats van bestemming en de besluiteloze 2 hadden dan ook met de knorrende maag in het oor voor de verandering geen moeite om consensus te bereiken over het eten. Kwart voor 8 zaten we aan een bord chinees.

Na nog een kort rondje door het winkelcentrum besloten we terug naar het hotel te gaan. We moesten namelijk nog een blog schrijven, foto’s uitzoeken en daarbij waren we ook wel een beetje gaar van alle indrukken van vandaag.

Nu op de kamer gaan de gedachte alweer uit naar morgen en naar het plan de campagne. Maar niet voordat we nog even een keer aan die arme hertjes hebben gedacht. Nee we geloven in niets en we weten dat het in verhouding met de huidige wereldproblematiek nergens op slaat… maar toch doen we het even.

Goedemorgen, en tot morgen!

Geschreven door Hans.linda.ontour