Wat … een … heerlijk … bed! De wekker stond om 8 uur en voor het eerst deze vakantie had ik echt GEEN zin om eruit te komen, en dat terwijl we toch een volle dag op de planning hadden staan. Na wat geschud, gemopper en getwijfel toch maar eruit gekomen om ons op te laden voor het ontbijt.

We hebben in dit zeer mooie hotel een inclusief ontbijtje maar zoals in het vorige hotel blijft het toch een gekke gewaarwording zo die aardappels met ketchup. Niet echt ons ding dus. Verder niks te klagen, al doen we de hele dag niet anders :-)

Onze eerste stop was de fitnessruimte want zoals jullie weten, we moeten nog wat kilo’s en met het eten gaan we die hier niet verdienen dus was het zweten geblazen! De fitness zag er heel erg goed uit met uitzicht over Vancouver dus veel beter kon je het niet treffen, alhoewel als je de cardio apparatuur vervangt door een Starbucks…en het water met frappe …!!

De Suspension Capilanobrug was na het sporten en douchen onze eerste echte attractie. De entree was al met al 95 dollar (64 euro) en dat vonden we toch flink aan de prijs, maar ach volgens tripadvisor en Jan Doets was het het meer dan waard dus deed ik waar ik goed in ben…betalen!

De Suspension Capilano bridge die over een soort van beekje heen ging was grappig, al was het maar omdat hij slingerde en al die chinezen bijna op hun muil gingen. Verder…Mwah hadden we beide een beetje pijn aan ons kont. We voelde ons een beetje genaaid. Misschien komt het omdat Lake Louise en Banff echt bizar mooi waren en de lat dus wat hoger ligt maar ik voel me toch een beetje te oud (echter pas 29!!) om over touwbruggen van boom naar boom te lopen. Veel meer was het ook echt niet. Jullie zien de foto’s, en dat was ook echt alles wat er te zien was.

Onze volgende stop ging een doorslaand succes worden want de toegang was immers maar 7 dollar p.p. Wat was het dan? Een vogelboerderij! Heel groot was het niet maar het park waar het in was gemaakt was al heel erg mooi en de vogelboerderij zelf was ook erg leuk. Een paar mooie foto’s kunnen maken en een van Vancouvers verborgen attracties kunnen doen, een absoluut succesje!

Inmiddels was het laat, een uurtje of 3 en we hadden honger! Maar als je wil eten dan moet je wel ergens zijn waar je kunt eten en met dat in gedachte gingen we naar het grootste outlet centrum van Canada met als hoop dat daar een food court zou zitten. Ook moest ik nieuwe schoenen hebben omdat mijn nieuwe Skechers alweer kapot zijn helaas.

Nou en of we daar lekker hebben gegeten! We hebben er helemaal niks gekocht behalve een heerlijke lunch. Verse frozen yoghurt met een verscheidenheid aan toppings. Goed voor lichaam en geest.

Als herboren besloten we terug te gaan naar het hotel om ons daar weer in de wietwalmen van Robson street te begeven. Zo gezegd zo gedaan…na 1 uur file uiteraard want “kleinigheidjes hou je altijd”.

Waar ik een missie had om schoenen te vinden had Linda a Mission of her own. De traditie is namelijk dat we bij elke grote reis haar inmiddels zeer imposante sieradencollectie uitbreiden met een stuk uit het betreffende land. Tot op heden was er nog niks dat aan de wensen had voldaan tot we bij Colleen kwamen in de Hudson Bay. Na een leuk gesprek over van alles en nog wat was de tijd rijp om de knoop door te hakken. Het werd een “pink gold bracelet” van Michael Kors, hij sloot perfect aan bij haar andere pink gold collectie en dus: missie geslaagd!

Geld uitgeven en je door wietluchten wurmen zorgt voor trek, wat heet…honger! Het was inmiddels ook al ruim 8 uur gepasseerd toen we milesstones zagen. Weten jullie nog dat overheerlijke toetje wat ik vorige keer beschreef? Nou dat was dit restaurant en gelukkig was het een franchise en konden we hem gewoon nog een keer gaan eten.

Het is eigenlijk tegen alle regels in om twee keer bij hetzelfde te gaan eten maar voor sommige dingen moet je een risico durven nemen, en wat heet, onze lef en ballen werden beloond. Nadat onze ietwat klunzige ober zich zeer ernstig had vergist door mij gewone cola te geven, en vervolgens mijn refill was vergeten bracht hij bij de derde ronde mij een glas met een flinke barst erin. En jullie weten hoe dat gaat, dit is een potentieel veiligheidsrisico en dat kan iemand heel veel geld kosten, ook in Canada. Nadat ik mij dus bekend had gemaakt als bezorgde, bijna serieus beschadigde klant haastte de manager zich dan ook naar onze tafel om zijn excuus te maken en ons een gratis toetje aan te bieden. En dat kwam mooi uit want het hoofdgerecht was slechts een bijzaak! Alles draaide om dat ene ding. HET TOETJE!

Toen we de rekening kregen schrokken we ons het lazarus. Niet alleen was het toetje gratis maar ook de cola en ijsthee (a 8 dollar) was niet aangeslagen. Dubbel feest en dus dubbele pret. Want nadat we 95 dollar hadden weggegooid in de ochtend hadden we 15% extra korting gekregen bij de armband (omdat we zo aardig waren) en nu ook nog eens voor 28 dollar voordeel gekregen. Nu kan ik niet zo goed rekenen maar ik word er toch wel blij van!

Hopelijk morgen weer een dag van goede gelukjes en mooie dingen. Tot morgen en …en groupe “GOEDEMORGEN”

Geschreven door Hans.linda.ontour