Alweer een dag of 20 van ons leven die voorbij zijn gevlogen. Het was leuk, spannend, comfortabel en juist gekozen oncomfortabel. Keuzes die we hebben gemaakt pakte meestal goed uit, en als dat niet zo was dan hielden we de moed erin en met humor en relativeringsvermogen hielden we het leuk.

En met deze woorden in gedachte is onze laatste dag een feit. Het was vandaag een kwestie van tactisch inpakken, hopen dat alles goed overkomt en zorgen dat we geen verkeerde treinen pakte, wat nog weleens wilde gebeuren deze weken. Nou dat laatste gebeurde zeer zeker niet, sterker nog we waren iets te vroeg. We hebben onze hotelkamer tot op de laatste seconde gebruikt zonder tijd te verspillen en vertrokken met de metro naar het vliegveld om een uurtje of half 1.

Goed, na een paar haltes met de metro stapte we over voor 10 dollar op de JFK airtrain en konden we naar terminal 4 waar we eigenlijk meteen zonder wachtrij onze koffers konden droppen. Wel een beetje vroeg overigens want we vliegen om half 7 en het was pas half 2. Maar goed, wachten moeten we toch, dus dan maar beter op het vliegveld, weten we in ieder geval zeker dat we thuis komen.

Na alles te hebben gehad, inclusief de ZEER vrolijke mensen van de security (Not dus) was het weer voedertijd. We hadden expres nog niet gegeten om op het vliegveld een doel te hebben en even ergens goed te gaan eten om het einde van onze reis te “vieren”, tijd te doden en een bodem te leggen voor de lange vlucht.

Hoewel er niet al teveel culinaire hoogtepunten op het vliegveld waren was er een restaurantje dat ons in het oog sprong en daar gingen we zitten. De standaard hamburger voor Linda en voor mij een turkey sandwich, immers moest er toch weer even op de Kcal gelet worden. Gelukkig voor ons duurde het on-amerikaans lang voor het eten er was en kregen we rond 2 uur pas het eten. Daarna nog lekker een toetje genomen en om 3 uur liepen we weer vrij en gevuld over het vliegveld om de laatste dollars uit te geven en helemaal voldaan naar Nederland toe te vliegen.

Amerika blijft voor ons toch een gek en speciaal land. Dit keer hebben sommige steden ons weer positief verrast en hebben sommige gebeurtenissen onze voorliefde voor dit land doen vergroten. Uiteraard zijn er ook weer wat dingen voorbij gekomen waarbij je denkt…pff kom ik hiervoor nu helemaal naar Amerika toe? Tja, dat hou je denk ik altijd wel, zoiets noemen ze leven en beleven volgens mij.

Beleven hebben we het deze keer ook zeker. In het land waar plassen gratis is en waar ze friet groente noemen is het voor ons elke keer weer een verrassing wat we gaan zien en wat we gaan meemaken. Nee het waren dit keer geen helikoptervluchten boven grote gapende gaten in de grond of watervallen en het was ook niet zo dat we elke dag bedolven werden met de grootste en mooiste uitzichten maar beleefd hebben we het zeker. Ik durf zelfs de stelling aan dat ondanks dat we meer gefilmd en gefotografeerd hebben dan anders dat we de reis meer beleefd hebben dan ooit. Niet alleen maar van achter de camera maar juist ook dit keer ernaast of zelfs ervoor.

Of we ooit nog terug komen naar dit land is voor ons dan ook niet zozeer de vraag, wanneer echter wel. Daar waar we eigenijk elk jaar wel wisten dat we terug zouden komen is het voor nu even de vraag. Komend jaar gaat er (hopelijk) veel veranderen dat kan de plannen wellicht weleens een beetje veranderen. Daarover uiteraard t.z.t. meer informatie.

Voor nu … ik kan nog uren doorpraten over onze reis, maar jullie hebben het allemaal gelezen en gezien. Het was een geweldige reis met mooie ervaringen en gave verhalen. We hebben weer geprobeerd jullie er een beetje van mee te laten genieten, voor zover dat mogelijk is op afstand, en we hopen dan ook dat iedereen weer een beetje heeft kunnen genieten van de sarcastische en soms ook wat cynische opmerkingen van onze kant maar vooral ook van de belevingen en indrukken die we hebben opgedaan.

Wie weet tot de volgende keer, de tijd zal het leren, maar in ieder geval iedereen dankjewel voor het (stille) meelezen en het actief reageren op onze blog. En mochten jullie nog wat meer van onze reis te weten willen komen? We zijn te boeken voor seminars via de bekende wegen en vertellen jullie met liefde NOG meer en kunnen je het dan misschien zelfs ook wel laten zien als de film klaar is!

Geschreven door Hans.linda.ontour