God wat hebben we die slappe koffie gemist! Om nog maar te zwijgen over de aardige mensen hier en de “how are you guys doing?” Alweer een jaar geleden dat we voor het laatst in dit land waren en we voelde ons er direct weer thuis.

Na een hele lange nachtrust stonden we om 6 uur al naast ons bed want ja, zo’n jetlag is toch wel een dingetje. Maar goed, nu konden we wel maximaal rendement halen uit onze dag want zoals een oplettende volger al had opgemerkt was Chicago een stad die heel bijzonder was.

Vandaag hadden we het programma al redelijk vast staan, eerst eens flink ontbijten en daarna de downtown van Chicago onveilig maken. Althans spreekwoordelijk dan want het is er al onveilig genoeg natuurlijk.

Het ontbijt hier in het Best Western is … super! Zo zeikerig als we soms kunnen zijn, zo positief is het bij vlagen ook! Er was veel te kiezen en er was nog plek om te zitten ook. En we zitten hier nog 2 dagen! Yes omnomnom! (eetgeluid voor de duidelijkheid)

Goed, half 9 —> Tas ingepakt en klaar om met de shuttlebus naar het vliegveld te rijden. Het leek wel ons eerste schoolreisje, en zo voelde het ook. We hadden het helemaal uitgezocht, 2 dagtickets voor 10 dollar en dan immer geraden aus naar Clinton station. Daar konden we uitstappen en “The Magic Mile” gaan bewandelen. Alleen dus nog maar een uurtje in de trein zitten en … bij de juiste halte uitstappen.

Een uur later, 30 candy crush levels “ge-been there done that” worden we opgeschrikt door een oplettende Linda die zegt dat er er al eerder uit hadden moeten stappen? Bleek…Clinton was net als zijn presidentschap redelijk onopvallend aan ons voorbij gegaan. Tja dan maar de wandelschoenen aan en lopen naar the Magic Mike uur mile!

Na een uurtje of twee te hebben rondgelopen besloten we om een heerlijke bak slappe pleur te scoren bij Cosi, er zaten veel mannen in pak dus dat moest goed zijn volgens Linda, immers, het was er duur. Goed, even herbezinnen. 2 uur gelopen, weinig gezien en al helemaal geen Magic magnificent flabbergasting mile. What we are doing verkeerd?!

Nou om te beginnen kaartlezen… Kijk wij millennials kunnen een hoop! We kunnen stories op Instagram posten, we kunnen als de beste op de computer de meest bizarre foto’s bij elkaar creëren en ja, we kunnen zelfs koken als de beste, mits er een kookappje beschikbaar is… Wat wij echter niet kunnen is des te schokkender… Zo kunnen wij niet meer koffie drinken zonder ‘Latte of Machiatto’, schrijven zonder spellingscontrole en last but not least… kaartlezen.

Gelukkig is deze ervaren dertiger in zijn bloeiende jaren padvinder geweest en op pure initiatie en wat bijsturing van vrouwlief waren we binnen no time back on track naar de Kalverstraat van Chicago.

Oke, gevonden! En nu? Ja laten we de straat maar aflopen toch? Ja oké … zo gezegd zo gedaan.

Nou zo opwindend als de bovenstaande zin is…zo opwindend was de magfloppicent mile ook. Standaard winkels, geen sfeer, niet eens een toeristisch boetiekje of cafe of kroegje waar je wat kon eten… niets nada noppes. Nee dit was zeker geen succes, “en door!” Want Chicago moest toch meer te bieden hebben dan dit.

Nou ja, zoals een oplettende kijker ons al had verteld, (Blijkbaar kunnen Millennials ook niet meer gewoon lezen ;) ) was Chicago nou niet het bruisende centrum van opwinding zoals in de folder staat. Na nog wat rond te hebben gelopen konden we nog wat leuke foto’s schieten van een fontein en de Chicago Bean maar dat was het dan ook wel. Onderweg hadden we bij een groot foodcourt nog even bij de plaatselijke la Place een broodje Pulled pork gehaald en deze was net als de stad, niet bijzonder.

Vermoeid en 20.000 stappen verder besloten we ons terug te trekken voor een overleg en beraad moment om te zien wat we morgen gingen doen. De stad was helaas niet zo bijzonder als gehoopt, maar ach…we zijn op vakantie, we lopen in The States en we hebben onze eerste verkeerd gevallen lunch achter de rug…dus zo slecht is het allemaal niet!

De avond bracht niet veel bijzonders, krentenbolletje van mams, serietje op de TV en weer een uurtje langer dan gister opgebleven. Wat Today Will bring? We shall see, maar voor nu.

Goedeavond en tot morgen!

Geschreven door Hans.linda.ontour