Gelukkig konden we weer lekker lang genieten van de vakantie vandaag, want we waren allebei weer lekker op tijd wakker. Het was vandaag een vrij simpele dag want we hadden de route naar Roanoke op het programma staan. Een kleine 500km over een snelweg.

Na 2 yoghurts op te hebben gegeten besloten we snel uit te checken om nog even door het dorpje Gatlinburg te lopen, dat was gister immers niet gelukt omdat er pannenkoeken gegeten moesten worden … Tja prioriteiten stellen noemen ze dat.

Gelukkig waren alle belangrijke winkels al wel open om 10 uur en dus konden we naar harte lust rondkijken, en… we hebben dit keer niks gekocht! En op dat moment waren we daar blij mee, want we hebben nogal de neiging om dingen te snel te kopen. We gingen vandaag immers naar Roanoke en daar zou ook nog genoeg te koop zijn. Wijs als we waren besloten we dus om even te wachten met geld uitgeven.

Nadat het rondje letterlijk en figuurlijk afgelopen was starten we de auto en reden we vol gas naar Roanoke. Onderweg nog even een subway sub gehaald met een refill Cola en niets kon ons nog tegen houden om de mooie natuur vanuit Roanoke te bekijken.

Na een rit van 6 uur, inclusief file en 1 korte pauze kwamen we aan in een nogal … apart stadje. We zaten met ons hotel aan de rand van een groot winkelcentrum met Walmart (dat dan weer wel) en verder eigenlijk niks. Geen sfeer, geen shopjes, geen normale restaurantjes… beetje gek?

Gelukkig kon de hoteldame ons gerust stellen want 7 minuten verderop was downtown Roanoke, daar was HET te doen! Een soort Nashville maar dan TIEN KEER BETER! Nou, je kent ons, we stonden te trappelen op onze lichte voetjes. Echter, terwijl wij onze vreugdedans nog aan het afwerken zijn hoor ik ineens ergens ver weg een stem: “Als het te mooi lijkt om…” Affin, u voelt het al aankomen…Roanoke was redelijk poep.

We reden dit Metropole binnen om 6 uur en het was er werkelijk uitgestorven, een enkel restaurantje dat nog wat mensen had, maar verder weinig tot geen straatlopers, winkels waren dicht en last but not least, er was echt 0,0 sfeer. Toch erg jammer want we hadden er hoge verwachtingen van!

Nadat we een of ander lokaal pubje zijn binnengelopen en we daar aan de bar allerlei pluimage aan hillbilly’s zagen zitten kregen we al wat spijt dat we hier waren gaan zitten…Toen we onder een box zaten waar spontaan ineens allemaal van die RAP muziek uitkwam waren we er over uit, dit was ruk… Maarja er was al besteld.

Na een minuut of 15 kwam ons eten en ja hoor, het zal ook eens niet. Het was verdomde lekker! Zelfs met die tfsherrie in je oren was het eten echt goed te eten, en dat voor 30 dollar! Hadden we dat in ieder geval toch mooi mee genomen.

Na het eten met gierende banden weer terug richting het hotel want hoe we ook ons best deden Roanoke was gesloten, er was niks te doen en tja, dan gaan wij er ook niet blijven plakken natuurlijk. Na nog een klein rondje door het centrum te hebben gelopen besloten we nog even naar de Walmart te gaan want we gaan immers morgen een Trail lopen van 13km. JAJAJA! Dat gaan we echt doen hoor, de bananen en mueslirepen zijn al ingeslagen en er is geen weg meer terug. Mjah, tenzij die er dus wel echt is, want dan gaan we met de auto, maar dat moeten we nog even uitzoeken.

Aangekomen bij de hotelkamer gingen we nog even nakijken hoe we het morgen gingen aanpakken toen we per toeval tot de conclusie kwamen dat we vandaag een ongelofelijk mooie route door het natuurpark hebben links laten liggen. Bij het googlen van de rit van morgen kwamen we op een route die liep vanuit waar wij hebben geslapen, door het natuurpark, zo naar de plek waar we nu zitten. Het is volgens sommige de mooiste route van de VS en wij hebben hem links laten liggen… Nog snel in het boekje gekeken van onze touroperator waar wij verschrikkelijk veel geld aan hebben betaald, maar nee, hun hadden hem ook links laten liggen…En dus is de sfeer nu op de hotelkamer redelijk ijzig…en de airco staat uit, kun je nagaan.

Tja uiteraard is het onze eigen schuld dat we blijkbaar, (nog steeds niet) genoeg onderzoek hebben gedaan, maar ergens is dit ook een gigantische misser van de touroperator die een heel boekje meestuurt met oninteressante bullshit activiteiten, maar een tour als deze ongenoemd laat. Tja, that’s life denk ik dan maar, maar dat klotegevoel zal denk ik pas morgen echt weg zijn als we deze dag achter ons hebben gelaten en we door gaan naar de volgende. Gelukkig zijn er nog genoeg mooie hoogtepunten deze reis waar we aan kunnen terug denken en waar we nog naar uit kunnen kijken dus de kater zal niet heel lang duren…maar nu is hij er nog zeker wel!

Ow overigens, het hotel waar we nu zitten is super, dus die mazzel hebben we ook! Morgen vroeg ons nest uit, dus nu snel slapen en deze dag misschien wel gewoon even vergeten.

Tot morgen!

Geschreven door Hans.linda.ontour