Vandaag was het de dag dat we naar Algonquin park zouden gaan. Naar verluidt DE plek om elanden, beren, wasberen en andere soorten wild te spotten. Dat beloofde wat!

Voor we in het park waren moesten we natuurlijk eerst het Metropole Toronto verlaten en dat deden we dan ook geheel in stijl...met gierende banden. Niet omdat we zo zat waren van de stad, maar omdat we enthousiast waren over datgeen wat ons te wachten zou staan. Vandaag zou toch immers de dag moeten worden waarop wij the big five van Canada gaan zien. Beer, Eland, Wasbeer, Bever en ... nja verzin er nog meer een...de eekhoorn?

De rit duurde ongeveer 2 uur, op zich zou je dan lekker op tijd moeten aankomen in het hotel, zou je denken. Helaas is gezond en fatsoenlijk eten in Canada net zo'n uitdaging als gratis parkeren in Amsterdam...een soort mission impossible, een soort utopisch doel dat nooit en te nimmer gehaald gaat worden (en ja ik ben me bewust van de stijlfout in deze zin, maar anders loopt hij niet). Kortom, we waren net een stel wilde dieren, we leefde van etensmoment naar etensmoment terwijl we ons binnen ons habitat verplaatsen naar nieuwe plekken. Uiteindelijk na een lange zoektocht zijn we geëindigd in een of ander bar & grill die ... verdomd lekker eten had! Nee het was niet gezond, maar als het lekker is, who cares :)

Aangekomen in Huntsville direct weer verder gegaan naar Algonquin park want dat was weer een uur rijden en we wilde toch echt de wilde dieren zien. Eenmaal aangekomen bleek helaas dat onze parkenpas niet geldig was, iets met nationaal park en provinciaal park ofzo... bottom line, 17 dollar please. Zo gezegd zo betaald en we mochten het park betreden. Bij de eerste trail werden we meteen belaagd door de zogenoemde terrorvlieg "the black fly". Linda zat helemaal onder en had toen per direct besloten dat het park het lazerus kon krijgen en ging (heel verstandig) in de auto zitten. Ik besloot echter de korte trail van 750 meter af te lopen want aan het einde van de route zou een mooi uitkijkpunt zijn waar we een mooie foto konden maken. Met gevaar voor eigen leven liep ik daar als een soort Bear Grylls (google hem maar) door het oerwoud van Canada en bereikte na een lange slopende en vooral gevaarlijke tocht de top. Tja, ik zweette behoorlijk dus de Kcal zijn wel weer verbrand..laten we het daar op houden.

De rest van het park was helaas ook niet al te geweldig, veel van hetzelfde en geen yogi bear of moosie het elandje. Wel hebben we Knabbel gezien, babbel was in geen velden of wegen te bekennen dus ik vermoed dat die twee ruzie hebben. Waarschijnlijk horen jullie daar morgen in RTL Boulevard wel meer over. Wat we wel hebben gezien is black flies.... 1000 van die schijtbeesten die je binnen een mum van tijd letterlijk opvreten, het is echt de dierenversie van de walking dead. Linda heeft twee bijtplekken van die vliegen en ik gelukkig niets, maar ik ben natuurlijk ook een stuk minder lekker..dat snap ik ook nog wel, al is het wel confronterend :(

In de avond heerlijk romantisch op deze 11de van de maand diepvriesravioli's en Balsamico dressing met een vleugje sla gegeten bij een of ander sportcafé. Helaas veel minder als in de middag, maar wel een leuke avond gehad, zo romantisch op het terras. Over romantiek gesproken, wij gaan nu slapen en dromen over ons heerlijke continental breakfast van morgen!

Voor de lezers zeg ik werkse en goedemorgen! Ow ja, en tot morgen! :)

Geschreven door Hans.linda.ontour