De laatste dag is aangebroken en zoals altijd bij elke vakantie is het iets onvermijdelijks. Aan al het goede komt een einde en dat is toch wel weer jammer. Niet dat het zo verschrikkelijk is om naar huis te gaan, maar als je dan toch mag kiezen tussen vakantie en werk…is toch niet zo’n hele lastige keuze.

Na 3 weken hadden we eindelijk onze draai gevonden met het ontbijt, en ondanks dat we wel verlangen naar onze eigen Yoghurt en boterham met kaas is het deze ochtend goed gelukt om ons eigen pretpakkertje te maken met Yoghurt en Granola.

Na het ontbijt was de missie vrij duidelijk. Niks moest vandaag, en alles mag. Achteraf hadden we misschien New York beter aan het begin kunnen doen, al was het maar omdat de energie dan iets meer aanwezig is. Maar goed, achteraf is dat makkelijk praten natuurlijk. Achterhaf hadden we wel meer dingen anders gedaan.

De hele ochtend hebben we eigenlijk heel relaxed aan gedaan, Linda heeft wat zitten candy crushen en Hans heeft voetbal kunnen kijken. Om 12 uur was het dan toch zo ver, we moesten er op uit! Onze redactie had een tip ontvangen over de mogelijkheid van het doen van een rondvaart langs het vrijheidsbeeld. Linda had deze al eens gedaan en was uitermate tevreden en mede dankzij deze tip besloten we om de knoop door te hakken en de 66 dollar te investeren in een momentje om niet te vergeten.

Op de heenweg naar Pier 83 aten we onderweg nog even een vieze hamburger bij de Burger King en probeerde we nog iets te scoren bij de CVS om Linda der Tattoo iets beter te beschermen van de zon. Maarja, dan moet er wel zon zijn natuurlijk. De bewolking was weer goed aanwezig en ze hadden zelfs regen voorspeld, als dat maar goed ging op de boot.

Om half 3 konden we gaan varen en doordat wij lekker oerhollands op tijd waren hadden we prima plekken aan de zijkant van het dek zodat we heel mooi konden uitkijken over de skyline en het vrijheidsbeeld. Jammer genoeg voer het schip niet onder de bruggen door, wat hij vroeger blijkbaar wel deed, maar de rest van wat we gezien hebben maakte een hoop goed!

Het leek wel alsof het zo moest zijn. De zon brak door, de temperatuur ging omhoog en de Chinezen waren er niet. En als je dan ook nog eens mooie foto’s kunt maken van de skyline van New York en het vrijheidsbeeld, ja dan is deze 66 dollar toch zeer goed geïnvesteerd. Dus Harm en Leonie, Muchas gracias por la propina.

De tocht duurde een uurtje en nadat we onze gids David 2 dollar fooi hadden gegeven om een ijsje te kopen besloten we naar de grote stationshal te lopen, dit was immers ook een populaire attractie om even gezien te hebben. Onderweg was het dan wel de bedoeling om eerst KOFFIE te regelen want na de uitbarsting van vulkaan Linda gister (ik overdrijf natuurlijk gigantisch ;-) was het wel verstandig dat op tijd te doen.

De koffie kwam dit keer gelukkig op tijd en zonder dat er een gevaar voor de volksgezondheid is opgetreden konden we onze reis vervolgen naar het station. Helaas was de warmte inmiddels al wat weggezakt en was het behoorlijk bewolkt geworden. Er was ook wel regen voorspeld dus wat dat betreft was het geen surprise, maar toch hoop je dat het allemaal meevalt.

Het station was inderdaad indrukwekkend mooi, maar veel meer dan dat niet. We hebben wat mooie foto’s gemaakt en gingen nu door naar Central Park. Dit was toch wel een van de grootste attracties die nog niet op ons lijstje stond. Het was wel even lopen, maar ach, dat waren we wel gewend inmiddels.

Onderweg begonnen de eerste druppels..nee emmers naar beneden te komen en we hebben zo’n beetje 15 minuten moeten schuilen bij een kapperszaak onder de luifel omdat het zo hard regende. (echt hard!), na 15 minuten konden we onze weg weer even vervolgen om vervolgens weer te moeten schuilen. En ja, dat is het moment dat je weet dat je wel weer toe bent aan thuis.
Sta je daar in je korte broek onder een luifeltje te schuilen voor de regen in de kou in een vreemde stad. Dan voel je je wel even armoedig en dan denk je wel even, oke, ik ben er wel even klaar mee. Met die gedachte konden we gelukkig niet al te lang spelen want na 10 minuten konden we weer verder.

Onderweg nog heel even bij de Trump Tower binnen gekeken zo zie je maar weer wat geld allemaal kan maken, Een prachtig gebouw van binnen met een grote waterval en marmer aan de muur. Er was verder niet echt iets te zien of te doen, maar we hebben wel even gezien waar die pannenkoek nou echt bekend mee is geworden, toch leuk!

Het park zelf tja, we zijn er geweest. Ik kan erover meepraten en aftikken op de lijst. Omwille van het weer en de voetjes hebben we niet al teveel in het park gelopen en dat bleek maar goed ook, want we waren nog niet koud de hoek om of het begon weer te gieten! Na zo’n 20 minuten schuilen in en parkeergarage was het moraal toch diep gezakt. De boot was leuk, het station was leuk maar misschien moesten we maar kiezen om op het hoogtepunt te stoppen en lekker naar het hotel gaan. Dat leek ons wel een verleidelijk idee.

Maarja…eten…Linda wordt knorrig zonder koffie maar Hans zonder eten (en koffie) dus daar moesten we nog wel iets aan doen. Na weer een flink stuk te hebben gezocht kwamen we uit bij TGI Friday. Relatief goedkoop eten voor NY begrippen en er was gelukkig plek. Linda had naar horen zeggen een heerlijke cheeseburger en Hans had een vegetarische burger (WHAAAAAT?) ja inderdaad. Een vegetarische burger, en nee zelfs IK vond hem niet te vreten. En dat is zeldzaam.

Onze ober Juan, of Pedro, of weet ik hoe hij heet, onze Mexicaanse vriend sprak redelijk crappy Engels deed wel alle moeite voor ons en liep werkelijk de benen uit zijn reet en nog met een glimlach ook. Kijk, het kan dus wel hier in dit land dat mensen plezier hebben in het werken in de toeristische sector! We hebben onze Hector dan ook met 20% een goede fooi gegeven.

Tijdens het eten was er overigens nog een opvallend tafereeltje. Wij zaten in het midden van de zaal en aan de achterkant was de WC. Toen we net hadden besteld zagen we een wat oudere man letterlijk rennen naar de WC. Nou dachten we nog, die zal wel in ze broek hebben gescheten, haha, hoho, hihi. Toen ik 15 minuten later naar de WC ging …. inderdaad. Stond onze vriend daar in ze blote pielemans zijn broek te poetsen en zich 1000 maal te verontschuldigen. Het stonk er behoorlijk en ik voelde wel met die man mee. Gelukkig had hij zijn vrouw bij zich, en die was inmiddels al wat nieuwe kleding gaan scoren en alles is goedgekomen, maar het was wel sneu voor die man en voor hem vooral genant, Maarja, “shit” happens.

Ter afsluiting van deze avond, en ook wel een beetje vakantie hebben we nog een lekker toetje genomen en geproost op deze vakantie. Het is nog niet helemaal voorbij maar het einde komt nu toch wel verdomd dicht in de buurt. Om dat einde nog even uit te stellen besloten we nog wel een keertje terug te gaan naar Times Square, gewoon omdat het kan.

Zo gezegd, zo gedaan, we ploegde ons door de mensenmassa opzoek naar een leuk souvenir om mee te nemen en dat is nog lastiger dan je denkt, immers zoekt en gij zult vinden… als je heel veel geduld hebt. Na Times Square een keertje of 5 te hebben afgelopen kwamen we eindelijk daar waar Hans naartoe wilde. Op dag een liepen we al langs een graffiti artiest die wat mooie werken had gemaakt en daar waren we wel in geïnteresseerd.

Na wat overleg met onze Oekraïense vriend kwamen we tot een kleurrijk ontwerp waar we beide echt ontzettend blij mee zijn! Dit was dan toch echt de perfecte afsluiter en het perfecte souvenir! (verwijzing naar de foto).

Voldaan, moe en redelijk opgetogen gingen we weer terug naar het hotel om de laatste nacht in te gaan als vakantievierders. Morgen de conclusies op een rijtje, maar deze dag was ondanks de regen zeker niet in het water gevallen.

Geschreven door Hans.linda.ontour