Wauw, het blijft toch een raar fenomeen dat slapen, soms slaap je geweldig en soms slaap je echt helemaal … De bedden zijn allemaal zo’n beetje hetzelfde dus daar ligt het niet aan maar op de een of andere manier is het per kamer verschillend. Zo werden we vandaag om een uur of 7 wakker gemaakt door onze buurman die een hele zware stem heeft en al vroeg ging ontbijten. Naja als je dan toch wakker bent, gaan wij dat ook maar doen, ontbijten.

Het ontbijt was echt waardeloos. De sapmachine was kapot, de broodrooster was kapot en toen ik een lekkere kop koffie wilde pakken, die ik echt nodig heb in de ochtend…ZAT ER EEN VLIEG IN! Als ik ergens panisch van ben en echt een afkeer van heb dan zijn het wel vliegen. Ik weet niet zo goed waarom (eigenlijk wel, dat bespaar ik jullie) maar als ik vliegen zie ben ik gelijk klaar met eten. BAH! Geen koffie voor mij dus, en dat was wel een risico voor mijn omgeving.

Wat ook behoorlijk irritant was aan dit ontbijt is dat het zo ontzettend druk was, en dat mensen in de ochtend er zo als hersenloze zombies bijlopen dat je echt overal moet uitkijken dat er niet iemand met een bak thee of koffie tegen je aan stoot. Ze lopen naar links, op de telefoon en doen maar een beetje wat wat ze zelf willen, ook aan de tafeltjes is het vaak weinig gezellig en Viert de telefoon hoogtij. Wij hebben voor onszelf de regel dat wij bij het ontbijt de telefoon op de kamer laten, gewoon om onszelf een beetje te beschermen en ik moet zeggen..dat zouden meer mensen moeten doen… gewoon ff afkicken.

Nadat we met gierende banden het hotel hadden verlaten gaven we Nashville nog een keer een blik en dachten we… Deze stad was echt wel gaaf! … en door. Door met ons avontuur naar de Great Smokey Mountains. Een van de meer onbekendere natuurparken (voor ons Europeanen) maar voor de Amerikanen is dit de nummer 1 samen met Yosemite. En ik snap wel waarom.

Het was een rit van ruim 4 uur en onderweg hebben we voor het eerst van ons leven bij de Cracker Barrel gegeten, en ik moet zeggen dat hadden we best eerder kunnen doen. Erg lekker en bovendien erg goedkoop. Mijn chicken pot pie was 6 dollar…en nog vers ook…daar maak ik hem zelf niet eens voor!

Ons eerste GSM (Great Smokey Mountains) hotel lag in Gatlinburg en het doet ons heel erg denken aan Banff in Canada. 1 grote straat waar alles gebeurt, hotels, restaurants en winkeltjes en waar het ongelofelijk bruist. Helaas hadden wij hier geen tijd voor, we zitten er maar 1 dag en we hebben een strak programma.

Inchecken, spullen pakken en omkleden en dan naar de Laurel Falls, vervolgens naar Clingmans Dome. Naar verluidt kan men daar de zonsondergang GE-WEL-DIG zien. Echter dames en heren…om ergens te komen hebben we benzine nodig…en dat was nog wel even een dingetje. Al sinds de middag liep ik te zeuren dat we even moesten tanken, maar zoals dat soms gaat…het kwam er ff niet van. Dat heb je soms.

Eigenwijs als we zijn gingen we toch, zonder benzine en zonder eten (dat is al helemaal riskant) naar de eerst stop. Dit ging nog prima, nog 40 mile op de tank en die anderhalve mijl heen en terug redden we ook nog wel op onze kcal reserve. De Falls waren … tja leuk om te zien. Maar het probleem was wel een beetje dat er ongeveer 50 man omheen liepen en dat maakt de magie toch wel wat minder.

Onze tweede stop was de Dome. Maar … ow ja benzine… nog 20 mile te rijden en nog een mile of 50 op de teller. Dat werd dus wel heel erg krap. Daarbij reden we door een park met veel bergen en bochten en als je dan niets hebt gegeten is dat wel een aanslag op je gestel. Rustig en kalm als we waren en als echte survival experts besloten we ons plan van aanpak aan te passen. We moesten wel, want onze telefoon had ook geen bereik dus onze navigatie was ook niet heel behulpzaam…

Goed oke, waar gaat de zon onder? Dan was dat het zuiden (?) Ik geloof dat we uit het Noorden kwamen, dus als we dan naar het westen toerijden dan….WACHT! GPS! Thank god. Exxon, 20 mile in Cherokee GOGOGO! Volgens de GPS waren we er om 7 uur, en de zonsondergang was pas om 8 uur, dus dan nog 20 mile terug rijden en dan haalde we het precies.

Zo gezegd, zo gedaan, Linda nam het stuur over en vol gas gingen we naar ons Native vrienden in Cherokee. Helaas hadden we er niet echt een snel eettentje dus na het tanken hebben we ook nog maar wat snoep gekocht in de pompshop om vervolgens met gierende banden terug te rijden naar de Clingmans Dome. Onderweg nog een poging gedaan om een paar herten en elanden te fotograferen maar dat is helaas al rijdend niet gelukt.

Yes! 19:48 en we zijn er! Nu nog even snel 800 meter bergop (procentje of 15 - 20%) lopen naar de uitkijk en Mission accomplished! Goed ik moet toegeven, zelfs voor 2 doorgewinterde sportfanaten als …onze voorgangers was het pittig dus kun je nagaan hoe het voor ons edele werkpaarden was. Het was hel. Je zit op zo’n 2300 meter hoogte en je loopt 20% omhoog. We hebben het wel eens beter gehad zeg maar. Gelukkig deden de bergen hun naam wel eer aan, overal hing mooie mist en rook met als gevolg…dat je dus geen ene reet zag van de zonsondergang.

Dus even de resume —> we hebben 4 uur gereden uit een van de leukste steden die we kennen om in een relatief saai hotel in te checken en hongerig en gestresst ongeveer 1 uur hebben gereden naar een Uitkijkpost die ook nog eens een t*ringend lopen is om… NIETS te zien! Tja, shit happens. Gelukkig hebben we elkaar nog <3!

Op de weg weer terug naar beneden kwam het zonnetje nog een heel klein beetje door en hebben we nog wat kleine foto’s kunnen maken maar je zag wel dat iedereen behoorlijk teleurgesteld was, ook de locals die dachten even wat moois te komen bekijken. Helaas hebben we vandaag ook nog geen beer gezien, maar wie weet komt dat nog, we hebben nog 2 dagen!

Om kwart over 9 reden we toch wel enigszins voldaan terug naar het hotel, echter hadden we nog wel steeds honger. En wat doe je als je honger hebt? Precies, je rijdt 1 uur naar de dichtstbijzijnde Ihop voor een berg pannenkoeken! Zo said, zo Done, kwart over 10 in de avond en wij hadden net allebei 4 pannenkoeken besteld, dit is pas vakantie!

Wat wel heel opvallend is dat de Ihop het om 10 uur echt retedruk had! Ontzettend veel jonge kinderen met hun ouders en dan denk ik wel van…wat doen die in godsnaam om half 11 in een restaurantje? Maar goed, ik ben natuurlijk nog geen vader dus ik zal er wel geen verstand van hebben. Waar ik wel verstand van heb zijn pannenkoeken en deze waren weer erg lekker!

Gesloopt van de dag en voldaan als maar kon gingen we weer terug naar het hotel om ons op te laden voor de volgende dag. Weer een rit van 5 uur en dan kun je maar beter goed uitgerust zijn! Dus voor nu, weltrusten, goedemorgen en tot morgen!

Geschreven door Hans.linda.ontour