De gele glooiende velden zien er prachtig uit als we door Frankrijk rijden.
Later rijden we de poorten van Langres binnen.

Wij zijn gek op Langres, één van de 50 mooiste steden van Frankrijk, een echt oude vestingstad, waar we vaker overnachten op heen of terugweg van onze trektochten.

Bert zegt." Voor mij is dit Frankrijk op zijn best: Langres".

Vooral hij, wordt hier helemaal blij van, heeft ook alle straten en steegjes doorkruist.

Natuurlijk doen we ook een rondje stadswal.
Het is een 3,5 km. lange wandeling over de hoge stadsmuur, met zijn 7 toegangspoorten en12 torens, nog helemaal intact.
Omdat deze stad ook nog eens op een heuvel is gebouwd, is er rondom een fantastisch uitzicht.
De stad zelf is een doolhof van oude straten, prachtige gebouwen en oude panden.
Je waant je in de Middeleeuwen.
Veel is vergane glorie, maar ze hebben daar wel wat neergezet hoor in het verre verleden.
Het is een levend geschiedenisboek.

We zijn er wéér niet voor het laatst geweest.
Het is daar goed toeven, boven op de stadsmuur.
Op der laatste foto kun goed zien hoe leuk die camping ligt, boven op de muur.
Die leuke witte met die blauwe gordijntjes is van ons.

Jammer dat de temperatuur toch wat achter blijft.
Zullen we toch weer verder naar het zuiden moeten, want die kachel zijn we onderhand wel zat.
Het eten daar was heerlijk en ook de bakker, hmmmm lekker brood.
We hebben er lekker geslapen en werden door de vele vogels gewekt.


Au revoir, mes amis.

Geschreven door WaarZijnBertEnLot