We zijn een paar dagen in Sankt Goar gebleven.
Het is er behoorlijk fris, maar meestal toch droog.
Het kacheltje doet weer goede dienst.

We besluiten om bovenom (dat is toch 196 meter klimmen) naar het station van St Goar te lopen, een wandelingetje van rond 4 km.
Boven gekomen zien we dat er intussen donkere wolken aan komen en even later mooie bliksem.
Dan maar weer dezelfde weg terug, want wij willen daar niet in zitten.

Het is die middag flink te keer gegaan en de regen kwam met bakken uit de hemel.
Je kunt op de foto zien dat het Rijnwater nog tot onder de stenen van het wandelpad staat.

Gelukkig hebben we in het avond- zonnetje nog heerlijk kunnen lezen.

Ook hebben we af en toe 's morgens buiten kunnen ontbijten, wat we altijd een kadootje vinden.

Ons boodschappenritje Lidl op de fiets naar Oberwesel kon gelukkig ook.

Gelukkig voor onze pootjes, is er ook een mooie wandeldag en onverwachts via steile weggetjes komen we bij Schloss Rheinfels terecht.
"Nou, dat was een paar jaar geleden Simone, volgens mij was jij 10 of zo, dat we daar boven waren."

Ook heb ik in deze dagen een humorvolle doktorsroman gelezen van Van Sambeek.
Volgens mij kwam het uit de boekenkast van Hennie en Monica.
Ik was wel verbaasd hoor toen ik dat ontdekte, door de kerstwenskaart die er van hen in zat.
Want de titel was " Bloed, zaad en tranen.
We hebben veel gelachen, want natuurlijk ging ik voorlezen.
Ik wist niet dat Monica zulke boeken mocht lezen. Hahaha (of was het toch van Hennie) hahaha
Die Van Sambeek kan het wel heel goed vertellen allemaal hoor.


Het water wordt maar hoger, en het blijft maar koud.
We zien dat het in Frankrijk opknapt, dus tijd om verder te trekken.
Als wij vertrekken loopt het water van de Rijn al over het voetpad heen.
Ik ben benieuwd waar we uitkomen.
Langs leuke stadjes, gaan we op pad richting Frankrijk.

Geschreven door WaarZijnBertEnLot