Een tochtje naar unesco gekwalificeerd Sintra stond ook nog op de verlanglijst. Iets ten noordwesten van Lissabon was het een behoorlijke rit voor ons met weer heel wat geklooi bij tolwegen en rare acties van Portugese bestuurders, maar we kwamen goed aan. Het stadje is een enorm contrast met "ons" Setubal: een groene oase met overal paleizen en villa's. We gingen eerst kijken.in het nationale paleis, waar heel wat dynastie?n hun stempel op hadden gedrukt. Het geheel was daarom op zijn minst eclectisch te noemen. Het tegelwerk, de enorme keuken met dito schoorstenen en de vele ladekastjes spraken ons het meest aan.
Daarna de berg op naar het Moorse kasteel. Dit bood geweldige uitzichten en was heel gaaf gebouwd op de natuurlijke rotsen en had een grillige vorm. Hier hebben we echt ons ogen uitgekeken.
De terugweg liep langs de westkust en we deden nog een aantal plaatsjes aan om te kijken of we konden snorkelen. De golfslag was echter overal zo sterk, dat het niet ging. Uiteindelijk belandden we op een mooi strandje in Estoril, waar we het na een duik ook gezien hielden, omdat we de onderstroom veel te sterk vonden. Goed detail: er waren vele smaken Ben&Jerry's te koop.
Terug in Setubal gingen we lekker uit eten. Nelleke had de verwachte sardines en Ron kreeg wederom niet wat hij besteld had, maar dat nemen we intussen gewoon voor lief (en is tot nu toe tijd lekker).
Geschreven door Ron