Jeuj, we mochten weer! Voor het eerst stond de wind vanuit de kust richting zee, dus dat was weer even heel wat anders. Omdat er alweer heel harde wind stond, mochten we weer lekker hard gaan. Eerder waaide het steeds richting strand, dus dat was minder eng/moeilijk, omdat je dan al neigt om richting strand te zeilen. Nu ging je vanzelf richting open zee. Net effies wat spannender dus. De wetsuits waren naar de stomerij, dus branden zouden we. Wat we niet wisten, was dat het be-hoor-lijk koud is als je op open zee met die harde wind aan het surfen bent (behalve als je er niet af valt natuurlijk, haha). Het was super om zo hard te gaan, al waren we misschien een beetje (te) voorzichtig om niet te ver uit de kust te gaan, waardoor we niet de maximaal haalbare snelheid durfden te halen. Er was opeens ook wel veel groot verkeer. De ene keer kwam er zo'n enorme catamaran op ons af en een andere keer zaten we ineens bijna in de zeilrace! Al die optimisten kwamen langs, geescorteerd door wel 10 rubberboten, en wij maar proberen er niet tegenaan te zeilen. Het terug naar de kust komen was wel een pittig klus. Nelleke ramde bijna een zeiljacht dat voor anker lag (vonden de eigenaars nog spannender dan zij :-p) en Ron kwam klappertandend op het vasteland. Soillant detail: Bernardo werd door een collega met de motorboot opgehaald, die was helemaal van de kust afgegaan. We waren echt uitgeput na die paar uurtjes, maar toch blijft het leuk.
's Middags wederom naar de haven gegaan, maar helaas weer geen vissers gespot. Wel een lekkere sangria gedronken in het zeebonkencafe. Via een detour gingen we weer naar huis. Plotseling kwamen we een bord tegen met El BUlli (vermaard restaurant waar we een fascinatie voor hebben opgevat), dus besloten dat te volgen. Helaas stokte onze poging al snel, omdat de weg zo ontzettend steil was. Wel een mooi vista. Een laatste stop bij de Bodega om een goed wijntje te kiezen om onze halve kilo gamba's te escorteren. Heerlijk!

Geschreven door Ron