Oorspronkelijk zouden wij vandaag naar huis vertrekken, maar omdat wij bijgeboekt hebben voor een week, wordt dat volgende week vrijdag.
Toen wij de verlenging afspraken, was er geen mogelijkheid om in ons huis 124 te blijven en kregen wij huis nummer 92 toegewezen. Eenzelfde huis qua uitvoering en inrichting. Meteen werd er door de receptioniste bij gezegd, dat wij dan tot 13.00 uur in ons eerste huis konden blijven, dan de sleutel bij de receptie omwisselen, zodat wij dan meteen in ons nieuwe huis konden. Dat was dus fijn geregeld.

En zo doen wij dat dan ook vandaag. Alles op ons gemak inpakken, koffie drinken met een spelletje Rummikub, lunchen, de laatste afwas en omdat de vloer in huis bezemschoon moet worden achtergelaten, trek ik de stofzuiger door het huis. Er zit op sommige plekken vloerbedekking in huis, dus dat bezemt niet zo lekker.

Alles gaat volgens plan en omstreeks 13.45 zijn wij compleet opnieuw ingericht. Het nieuwe huis heeft een iets andere indeling en heeft aan de buitenzijde geen vakwerkuitstraling. Zo hebben wij weer een geheel schoon huis, inclusief de bedden. Helemaal top. De tuin is iets minder royaal, maar toch is er nog veel ruimte en privacy. Tegenover dit huis is een klein speeltuintje.

Het is een prachtige dag met veel zon en het is midden op de dag 21 graden.

In de middag gaan wij nog even een paar plekjes in de buurt opzoeken.
Als eerste rijden wij naar de windmolen ten westen van het plaatsje Sibbe, dat vlakbij ons vakantiepark ligt. Als adres denk ik dan de plaats Sibbe op te moeten geven in onze TomTom, maar dat blijkt Bemelen te zijn. Kijk ik echter op Google Maps, dan ligt het plaatsje Bemelen meer naar het westen. En staat er op de website van de molen de tekst: "Welkom bij de Van Tienhovenmolen in Wolfshuis". Wolfshuis wordt beschouwd als een gehucht. En dat behoort dan allemaal tot de gemeente Eijsden-Margraten. Het is mij al vaker opgevallen, dat er in deze regio heel veel kleine plaatsjes/gehuchten dicht bij elkaar, of tegen elkaar aan, liggen en allemaal hebben zij een naam, soms bestaande uit maar een paar huizen.

De Van Tienhovenmolen is een in 1855 gebouwde korenmolen. Deze windmolen wordt nog steeds gebruikt voor het malen van diverse graansoorten. De meelproducten worden onder in de molen verkocht en ook geleverd aan diverse winkels en bedrijven in de omgeving. Het graan komt zoveel mogelijk uit de regio en het wordt gemalen, wanneer het weer het toelaat, op windkracht. Dit is de enige windmolen ter wereld, die gebouwd is uit mergelstenen.
De molen en molenwinkel zijn op gezette tijden geopend.

Op de paar kilometer die wij naar de molen moeten rijden, komen wij opvallend veel fietsers tegen. Het is er dan ook mooi weer voor om er op uit te trekken.
De molen is in werking. Bij de molen is een kleine parkeerplaats op een grasveldje. Dit blijkt vandaag een ontmoetingsplaats voor de 2CV-club te zijn, zoals een bordje langs de weg aangeeft. Onderweg komen wij een paar Citroën Deux Chevaux (Lelijk Eendje) tegen, en op de parkeerplaats bij de molen staan er ook drie. Het zal wel een Eendenrally zijn, want ik zie bij de molen inzittenden van de auto's een formulier invullen. Bij het wegrijden van de auto's hebben deze, ieder met 4 passagiers erin, grote moeite om weg te rijden uit het gras. Leuk hoor deze Eendjes, mijn moeder heeft er vroeger ook een gehad en daar hebben wij ook nog wel in gereden.

De winkel onderin de molen is open en daar worden allerlei soorten meel en streekproducten verkocht. Van de molenaar, lopend op klompen, mogen wij in de molen rondkijken. Rina gaat ook even via een steile trap naar boven en bekijkt een stuk van het maalwerk van de molen..

Via smalle wegen rijden wij door het glooiende Limburgse land en komen door de plaatsjes Berg en Terblijt op weg naar het gehucht Geulhem. Wij passeren de Geulhemmergroeve, een oude mergelgroeve met een gangenstelsel van ongeveer 25 kilometer, waarvan een deel op gezette tijden is te bezoeken. Deze ondergrondse steengroeve beschikt over een historische kapel uit de tijd van de Franse revolutie en een Oranjegalerij met afbeeldingen van het huis van Oranje in mergel gegraveerd.
Een bijzonder onderdeel van deze groeve zijn een stel rotswoningen. Deze ontstonden doordat er mergel gewonnen werd en voor de uitgehakte groeve werd dan een muur met raam en deur geplaatst. Ze werden tot 1931 nog bewoond door blokbrekers, sterke mannen die ondergronds de mergelblokken uitkapten.
Langs de weg zijn een paar rotswoningen te zien. Ze zijn gesloten, heel soms zijn ze te bezichtigen.
(Ik lees op internet: "Tweede Kerstdag is het traditie dat de Geulhemmergrot en rotswoningen opengesteld zijn voor publiek. Dit is de enige dag in het jaar dat u de de grot en grotwoningen individueel kunt bezoeken. Het is een uniek stukje Limburg en zeker de moeite van een bezoek waard.")

Tegenover de rotswoningen staat een houten zitbank, waar een geplastificeerd briefje met grappige tekst bijstaat (zie foto).

De auto hebben wij even op een parkeerterreintje neergezet naast Herberg De Geulhemermolen. Er is een café met terras en ook hier zijn er weer fietsers en wielrenners die aan een versnapering zitten. Het ligt op een wegkruising en je moet goed uitkijken als je oversteekt, want de fietsers komen van alle kanten. Fietsen is echt populair in dit gebied. Er staat een tekst op de straat: "Fietsstraat, auto te gast." Oftewel, als automobilist moet je er rekening mee houden dat je te gast bent bij de fietsers. Pas je snelheid aan.
De herberg ligt aan de rivier de Geul en was oorspronkelijk een watermolen. Wij lopen om het gebouw heen en het blijkt dat de molen geen waterrad meer heeft. Er is nog wel een stuwtje, waarmee voorheen de waterstand geregeld werd, en duidelijk is hier te zien hoe snel het water van de rivier stroomt.

Tegenover de molen staat een groot pand, dat helemaal in verval is. Vermoedelijk een hotel-restaurant geweest. Het is gebouwd in 1935. Het ziet er slecht uit en ik maak er een foto van omdat de struiken uit de ramen op de etages groeien.

Op een straathoek daarnaast zien wij een gesloten metalen hek, uitgevoerd met bloemen, tussen zuilen, met op het hek de teksten: "De Koningsstoel" en "Verboden toegang". Er staat een moderne brievenbus naast, iets van het hek af staat in de tuin tussen het groen een vreemd kruisbeeld en het omhooglopende pad achter het hek is overwoekerd door planten en struiken. Het ziet er apart uit.

In Berg en Terblijt doen wij een stel boodschappen en brengen deze thuis.
Daarna rijden wij Valkenburg in en gaan heerlijk eten bij restaurant 'Bij de Jongens' op het terras.
Na de maaltijd lopen wij het centrum nog even in en vinden de ijssalon gesloten.
Ik maak nog een paar foto's langs de Geul.

Vandaag gereden: geen idee.
Het weer: zonnig, tot 22 graden.

Geschreven door Menrbijtjes