En al weer een mooie dag met een heerlijke temperatuur. Een iets koel briesje maakt het helemaal af. Wij genieten er van.

's Ochtens halen wij voor de lunch een paar broodjes bij de parkwinkel en na de lunch gaan wij weer op pad.
Toen wij gisteren een nog niet eerder gereden stuk langs de Moezel reden, zag ik in het namiddaglicht een stadje, prachtig op de andere oever in het zonlicht liggen. Toen ik later op de landkaart keek, bleek dat Briedern te zijn. Daar vlakbij zag ik het stadje Beilstein liggen en daar stond een kasteelruïne bij, die te bezoeken is, en dat is vanmiddag ons doel. Zo'n ruïne is weer heel wat anders dan een intacte burcht.

Maar eerst rijden wij naar een tankstation en tanken de auto vol.
Als wij de brug over de Moezel over zijn bij Senheim en op de andere oever rijden, is het opmerkelijk rustig op de weg. Zo nu en dan een tegenligger en tijden lang niemand achter ons. Dat rijdt wel lekker, hoeven wij ook niet zo snel.

Als wij in Beilstein zijn is het wel druk, maar dan vooral met fietsers. In het stadje rijden wij zo ver omhoog tegen de berg op, tot wij bij het begin van het wandelpad naar de ruïne van Burg Metternich zijn en op een parkeerterrein kunnen parkeren.
In circa 10 minuten lopen wij tegen een steil pad op, dat naar de ruïne leidt. Bij de entree betalen wij als gepensioneerden EUR 2,50 per persoon.

Het pad is breed, deels bestraat met kinderkopjes en voor de rest bestaat de toplaag uit split, met op sommige plekken een stel traptreden. Wij zijn omgeven door bos en wijngaarden. Wij komen door oude poorten en bovenaan op het kasteelterras, hebben wij een fantastisch mooi panoramisch uitzicht over het Moezeldal. Hier is ook een groot overdekt terras, waar men iets kan gebruiken, tot complete maaltijden aan toe.

Daar staat ook de 25 meter hoge vijfhoekige toren. Rina gaat via een trap met 107 treden naar de top en heeft een mooi uitzicht over de omgeving.
Het burchtcomplex is vrij uitgestrekt met een afmeting van ongeveer 80 × 50 meter.
Natuurlijk maken wij foto's en als wij zo bezig zijn, vraagt de man van een Nederlands sprekend stel, of hij een foto van ons beide zal maken, en of wij dat dan ook van hun willen doen. En dat doen wij.

In 1268 wordt voor het eerst melding gemaakt van een "kasteel dat Beilstein heet". In tegenstelling tot de oudere opvatting dat het werd gesticht lang voordat het voor het eerst werd genoemd, heeft recenter kasteelonderzoek aangetoond dat het kasteel waarschijnlijk pas rond het midden van de 13de eeuw, en dus enkele decennia eerder werd gebouwd.
Het kasteel overleefde de beroering van de Dertigjarige Oorlog , het werd bezet door Zweedse en Spaanse troepen en bleef grotendeels ongeschonden. Nadat de familie van de eigenaar van destijds was uitgestorven, werd het kasteel in 1637 eigendom van de heren van Metternich, aan wie het kasteel nog steeds zijn naam dankt. In 1689 werd het kasteel verwoest door Franse troepen in de Paltse Successieoorlog en werd daarna niet herbouwd. De laatste eigenaar van de Metternich familie was Prins von Metternich totdat het Rijnland in 1794 door de Fransen werd bezet. Na verschillende eigendomswisselingen is de kasteelruïne nu in handen van de familie Sprenger-Herzer, die tevens het Hotel Burgfrieden in Beilstein exploiteert.

Als wij terug naar beneden lopen, kruipt er net een slang van het pad de bosjes in, hoe lang deze is weten wij niet, wij zien de laatste 40 centimeter voordat hij geheel de bosjes in is. Eenmaal terug beneden lopen wij via smalle straatjes, soms met een trap erin, door het stadje heen. De terrasjes zijn goed bezet, men likt aan een ijsje, veel fietsers, een man op een terras heft zijn bierglas op als ik een overzichtsfoto maak, er vaart een groot vrachtschip op de Moezel en het pontveer zet mensen over.
Het is een bijzonder leuk en fotogeniek stadje.

Terug bij de auto rijden wij via dezelfde route terug en rijden na de brug overgegaan te zijn via de andere oever naar de overliggende zijde van het stadje Beilstein, om het van over de Moezel nog eens te bekijken. Het veerpontje komt net aan en de vele fietsers klimmen weer op de pedalen, de meeste gaan in de richting van Cochem. Het is denkelijk wel een fraai ritje zo op de fiets door het Moezeldal, Cochem --> Beilstein --> Cochem, 10 kilometer enkele reis en met het veerpontje over.
Aan de oever in het gras zitten een pappa en mamma zwaan met een stel jongen. Als een aangelijnde hond van de veerpont komt, begint een van de zwanen heel erg te blazen en rent op de hond af, die begint te blaffen. Het leidt verder niet tot een gevecht.

Hierna rijden wij naar huis. Het was een heerlijk middaguitje.

Vandaag gereden: 50 kilometer.
Het weer: zonnig; temperatuur tot 27 graden C.

Geschreven door Menrbijtjes