.
Als ik om 7 uur opsta, zie ik een bewolkte hemel en zo nu en dan een beetje zon, buiten is het 18 graden.
Een uurtje later is het onbewolkt en de zon schijnt volop. Het begint al snel op te warmen, ontbijten doen wij zelfs binnen.

Wij rijden naar Vallon om in een souvenirwinkel naar een salamander te kijken voor aan de muur, waar onze zoon Vincent naar gevraagd heeft. Er is wat telefonisch contact over en weer en komen overeen dat wij het model niet hoeven te kopen voor hem.

Hierna rijden wij een stuk oostwaarts om naar het lavendelmuseum te gaan. Dit 'Maison de la Lavande' ligt bij de plaats Saint-Remèze, dat is 22 kilometer bij ons vandaan. Onderweg daar naartoe zien wij al lavendelvelden in bloei staan.

Op het parkeerterrein van het museum is het aardig druk, er staat zelfs een toerbus.
Het is er erg warm, maar dat de lavendelvelden in bloei staan maakt veel goed. Prachtig is het, en wij maken weer aardig wat foto's.

Men kan het museum bezoeken en dan kom je van alles aan de weet over de lavendelplant en het destilleren van lavendelessence en -olie uit de plant, bij deze tour zit dan inbegrepen een ritje met een treintje door de lavendelvelden. Daar hebben wij geen zin in en wij hebben jaren geleden al zo'n dergelijk museum bezocht in de Provence.

Nu lopen wij langs de lila/paars bloeiende velden, zien zelfs witte lavendel, een menhir (geen echt oude, er is een groot stuk steen rechtop gezet) en een dolmen (ook geen echt oude).

Bij het museum is een winkeltje en je begrijpt, daar is van alles te koop aan souvenirs, die te maken hebben met lavendel. Leuk hoor (zie de foto's). Wij kopen een paar zakjes lavendelbloesem, want dat geurt zo heerlijk, en ik vind een mooie drinkbeker met lavendelmotief.

Er is ook een restaurantje en omdat wij wel trek hebben, nemen wij voor de lunch een tosti met wat salade en een Orangina erbij. En dat smaakt echt voortreffelijk.

Omdat wij niet dezelfde weg terug willen gaan, rijden wij de weg zoals wij gekomen zijn verder door en komen dan uit op de weg met nummer D-290, die langs de Gorges de l'Ardèche loopt. Zo maken wij een mooie rondrit.
Door deze bochtige kloof stroomt de rivier in de diepte. Veel kanoërs doen deze route over het water. Het kloofdal heeft enorme rotsformaties van kalksteen, die uitgesleten zijn door de rivier de Ardèche. De weg slingert hoog door het berglandschap met de loop van de rivier mee. Onderweg zijn er een aantal spectaculaire belvedères (uitzichtpunten), waar men kan genieten van het uitzicht.

De gehele route hebben wij jaren geleden al eens gereden, nu doen wij maar een klein stuk.
Wij rijden langs de rotsboog Pont d'Arc en vlak voor de tunneltjes trappen een aantal fietsers, met hun bagage achterop, zich langs de rotswand een weg in de richting van Vallon. Je moet wel lef hebben en heel erg veel vertrouwen hebben, dat je als fietser niet van de weg gereden wordt. Ik zou het hier niet aandurven, maar toch komen wij overal fietsers tegen. Vaak kan je aan de gezichten en soort fiets al zien dat het medelanders zijn, toch zijn er ook fietsers uit andere landen, je hoort meerdere talen gesproken worden onderweg.

Terug thuis is een dip in ons zwembad erg welkom met deze hitte.

Daarna trek ik eens een stofzuiger door het huis, terwijl Rina even aan het skypen is.

Ook vanavond eten wij weer binnen, want daar is het buiten te warm voor.

<< Voor wat het verslag betreft, dit is de laatste dag dat wij echt iets zijn gaan ondernemen. De twee komende dagen doen wij eens een boodschapje, maar zijn veel thuis en luieren lekker aan. Aanstaande woensdag vertrekken wij uit de Ardèche en rijden terug naar huis.
Op een later tijdstip zal ik het verslag nog wel eens afmaken. Diegene die geabonneerd is op dit verslag krijgt dan vanzelf wel weer een berichtje in de e-mailbox.
Nogmaals hartelijk dank voor het meereizen en het versturen van jullie reacties, dat wordt door ons zeer gewaardeerd. Groetjes en tot later … >>

Vandaag hebben wij 41 kilometer gereden.
Het weer: veel zon, tot 36 graden Celsius.
Villa op het park: Domaine Les Rives de l’Ardèche, Vallon-Pont-d'Arc, Frankrijk.

Geschreven door Menrbijtjes