Vandaag is onze trouwdag, 44 jaar al weer.

Binnen hebben wij er niets van gemerkt, maar blijkbaar is het koud geweest vannacht. Als ik vlak na het opstaan even iets uit de auto ga halen, blijkt het onder nul te zijn, min 1 graad Celsius om precies te zijn. Als wij na de badkamerrituelen richting het ontbijt lopen, is het alweer boven nul.
In de ruime hotellobby wordt een prima warm/koud ontbijtbuffet geserveerd.

Vandaag gaan wij vanuit Gunnison naar de plaats Crested Butte (heen+terug 56 mijl / 1u-15m), dat noordelijk van Gunnison ligt. Van oudsher een bevoorradingsplaats voor de steenkool- en zilvermijnplaatsjes van weleer, die hier in de omgeving tussen 1860 en 1870 gesticht werden. Wij zijn daar nog niet eerder geweest en van horen zeggen, moet dit een leuk plaatsje zijn. Dus daar gaan wij vandaag eens kijken, tevens willen wij ergens in de buurt gaan wandelen.
In de zomer, als de wilde bloemen in het berglandschap bloeien, moet het er in de omgeving prachtig zijn. Crested Butte wordt wel de "Wildflower Capital of Colorado" genoemd. In de herfst treft men in de omgeving de grootste groepen espen aan in de staat Colorado, waarvan dan het groene gebladerte in goudgeel veranderd. In de winter gaat men iets ten noorden van het plaatsje voor de wintersport naar het Crested Butte Mountain Resort in het plaatsje Mount Crested Butte. Dit ligt aan de voet van de 3.707 meter hoge berg Crested Butte.
Behalve skiën wordt er hier veel aan andere buitensporten gedaan. Zo komt men hier ook om te wandelen, backpacken, bergklimmen, sportvissen, wildwatervaren en mountainbiken (in het plaatsje worden veel fietsen verhuurd).

Om half tien gaan wij op pad, het is onbewolkt en inmiddels 11 graden C. Het is een prachtige rit via Highway 135, zo nu en dan staan er dotten gele espen tussen de groene bossen op de berghellingen.
Als wij een brug over de Gunnison River overrijden, zien wij een groep sportvissers bezig met hun hengels. Er is de mogelijkheid om via een zijweggetje even bij de rivier te gaan kijken, het water stroomt behoorlijk.

Bij de entree van Crested Butte komen wij in een stadsparkje een uit verchroomd staal vormgegeven Joris en de Draak tegen. Die gaan even op de foto.

Al snel zijn wij in het centrum en het ziet er inderdaad heel leuk uit. Het heeft met al zijn gekleurde houten huizen en prachtig verzorgde bloembakken een relaxte sfeer.
Na de auto in de hoofdstraat (Elk Avenue) geparkeerd te hebben, lopen wij deze straat aan beide zijden door, bezoeken het bezoekerscentrum en informeren onder andere naar een voor ons geschikte wandeling door de natuur.
Bij een koffiehuis (Rumors Coffee and Tea House) annex boekwinkel (Townie Books) nemen wij een heerlijke koffie. Ook hier zitten mensen tijdens het koffiedrinken te laptoppen, voor werk of school. In het boekengedeelte vraag ik of men in Amerika zoiets kent als ons weekblad de Donald Duck, of stripboeken van deze eendenfamilie. De boekwinkeldame vindt het heel leuk als ik er over vertel, maar zij kent het helemaal niet en heeft geen idee of het in Amerika bestaat. Zij heeft wel een boekje van de stripreeks Peanuts, met het hondje Snoopy, maar dat is niet wat ik zoek. Ik had de oudste kleinkinderen namelijk beloofd om eens te kijken of ik Engelstalige Donald Ducks te pakken kan krijgen. De oude jaargangen van de Nederlandse edities zijn bij ons thuis favoriet en worden altijd weer gepakt als zij bij ons komen.

Na nog wat in het plaatsje rondgekeken te hebben, eten wij in het restaurant "Pitas in Paradise" als lunch een lichte, Griekse salade, die heerlijk smaakt.

Daarna rijden wij naar net even ten noordwesten van het plaatsje en na de auto op een P-terreintje te hebben neergezet in de buurt van het Peanut Lake, trekken wij de wandelschoenen aan. Er zijn meerdere kortere of langere wandelingen te maken. Wij gaan voor wat men noemt de Lower Loop Trail. De natuur bestaat uit rondom bergen en wij lopen in een vallei, waar de Slate River doorheen stroomt. Wij komen een kudde runderen tegen, waarvan de meeste dieren in de schaduw van een groepje bomen liggen te herkauwen en enkele dieren staan in de rivier te drinken. Voor elanden worden de wandelaars gewaarschuwd door een bord bij het begin van het wandelpad, maar die komen wij niet tegen. Een stukje verder lopen wij naar de oever en gaan even de grindbanken in de rivier op.
Het is een aardige wandeling, soms staat er een zitbankje, zodat men al uitrustend even van de natuur kan genieten. Deze route wordt ook veel door mountainbikers gebruikt, die wij zo nu en dan even moeten laten passeren. Sommige fietsers zien er in hun sportkleding erg sportief uit en hebben van die afgetrainde lichamen, om jaloers op te worden. De natuur is overal prachtig en nu met de geel verkleurende espen is het dubbel genieten.
Na de wandeling rijden wij via dezelfde weg als dat wij gekomen zijn, terug naar ons hotel in Gunnison.

Terug in de hotelkamer buigen wij ons over onze route, want wij hebben na het bezoek aan de plaats Durango later deze week, twee nachten nog niets geboekt, omdat wij nog niet zeker weten wat wij dan gaan doen. Wij hadden het plan om naar de plaats Farmington in de staat New Mexico te gaan, om van daaruit de Bisti Badlands te gaan bezoeken. Maar gezien de weersvoorspelling, dat het de komende dagen in die woestijn erg heet zal zijn, is het beter dat wij dat schrappen. Maar wat doen wij dan?
Wij laten een aantal opties de revue passeren en besluiten de twee nachten als volgt in te delen:

• een nacht extra in de plaats Durango; in het reeds gereserveerde hotel Days Inn boeken wij een nacht er bij,
• een nacht in de plaats Bluff; in de Desert Rose Inn is nog een kamer beschikbaar.

Via het internet maken wij de reserveringen, fijn dat dit nu geregeld is.

's Avonds eten wij in het Ol' Miners Steakhouse in Gunnison een heerlijke buffaloburger (minder vet dan runderburger) en drinken daar een lekker koud biertje (Fat Tire Amber Ale) van de tap bij. Rina neemt er coleslaw bij en ik frites, hetgeen wij samen delen. Het eten is ook hier weer erg goed. Dit is echt zo'n Amerikaans steakhouse met een ongedwongen sfeer. Wij houden daar wel van.
Op de terugweg naar het hotel tanken wij de auto weer vol, zodat wij morgenochtend meteen de weg weer op kunnen om onze roadtrip te vervolgen.

Wildlife: eekhoorns, een slangetje van circa 40 cm
Het weer: zonnig, tot 28 graden Celsius
Vandaag gereden: 72 mijl
Hotel: The Inn at Tomichi Village

Geschreven door Menrbijtjes