De zon schijnt, het belooft opnieuw een mooie dag te worden. Fijn!

Rina heeft een route uitgestippeld om een aantal geocaches te gaan zoeken. Diverse geocaches in deze omgeving liggen langs hoger gelegen wandelpaden en dat is nu aan mij niet besteed. Dus zij heeft er uitgezocht waar wij met de auto bij kunnen komen. Wij gaan op pad.

Via Cochem rijden wij weer een stuk langs de Moezel oostwaarts en gaan bij de plaats Treis-Karden via de brug de rivier over en gaan in Treis op zoek naar een cache.
Op de plek van de cache aangekomen en de auto langs de straat bij een grote overkapping, waar allerlei gereedschappen onder staan, neergezet te hebben, is het dan zoeken waar die verstopt kan zijn. De cache heeft de naam 'Piesmühle'. Via de telefoon ontvangen wij met de app van Geocaching.com de plek waar de cache verstopt moet liggen, ook geeft de telefoon via GPS-signalen weer waar wij zijn. Nu is het de kunst om die cache te vinden. Soms zijn er afwijkingen van een aantal meters in de coördinaten, dus het is zoeken. Aan de andere zijde van de straat staat een molensteen met daarop de naam 'Piesmühle'. Zou de cache daar ergens moeten liggen? Er staan nog meer objecten op het stukje land waar de molensteen staat, ook daarbij kan de cache liggen. Er zijn zoveel verstopplekken. Wij zoeken een hele tijd.
Een meter of 30 verderop zitten mensen in de tuin en er blaft langdurig een hond. Na een tijdje komt er een dame aanlopen en zij spreekt Rina aan. Zij blijkt de eigenaar te zijn van de cache en wijst ons waar die te vinden is. Hij bestaat uit een klein doosje dat aan een elektriciteitspaal is bevestigd en waarin het logboekje zit. De paal staat bij de overkapping. Wij schrijven onze namen in het logboekje, bergen het weer op en danken de dame voor haar hulp. Zij is een van de mensen in de tuin met de hond en heeft het zeker niet kunnen aanzien dat wij zo lang aan het zoeken waren op de verkeerde plek. Zij heeft nog een cache op een andere plek in het stadje verstopt, zij vertelt daarover en het blijkt dat die als volgende op Rina's lijst staat om te gaan zoeken.

Dus op naar de volgende. Het is niet ver, in een straat tussen woonhuizen loopt een achterom-pad tussen de tuinen en dat moeten wij oplopen. Wij komen uit bij een tuin waarin wat speelgoed staat. Volgens de beschrijving van de cache mag de tuin een stukje worden ingelopen. En zo vinden wij onder een stuk speelgoed, dat op een houten plankje is bevestigd, de cache, bestaande uit een Tupperware doosje waar het logboekje in zit, verstopt in een holle boomstam.

Een volgende cache bevindt zich in de plaats Alken en wij rijden daar naar toe, nog steeds langs de Moezel.
Inmiddels krijgen wij trek en besluiten bij Café Alcana, dat tevens pension en bakkerij is, en belegde broodjes verkoopt, op het terras iets te gebruiken. Rina neemt een broodje ham en ik een bord erwtensoep, dat geserveerd wordt met een broodje erbij. Het broodje ham is erg lekker en de erwtensoep smaakt bijna net zo lekker als wanneer ik het zelf heb gemaakt. Wij nemen ook nog een paar broodjes mee uit de winkel.

Voordat wij in de auto stappen, lopen wij nog een stukje door deze plaats en komen in een straat bij een lange trap, die naar een tegen de berg op liggend kerkje leidt, de Sankt Michaels Kerk. Onderaan de trap hangt een bord met de tekst 'Alte kirche St. Michael : 11 Jahrhunderd : mit Gebeinhaus und Ehrenfriedhof'. Dit kerkje stamt dus uit de 11de eeuw en er zijn een Knekelhuis en een Erebegraafplaats. Dat klinkt wel interessant, dus wij klimmen naar boven. Langs de trap hangen de 14 kruiswegstaties.
Door een groot ijzeren rooster in een venster zien wij een glimp van het knekelhuis onder de kerk. Op de foto is het nauwelijks te zien, maar er zijn wat schedelresten en beenderen te zien. Op het oude kerkhof voor de kerk staan een groot aantal bewaard gebleven basaltgrafkruisen. De oudste kruisen dragen het jaartal 1557. Omdat de begraafplaats klein is, moest men vroeger al vrij vlot graven weer vrij maken. De botten die bij het openen van de graven werden gevonden, werden herbegraven in het knekelhuis. Het knekelhuis werd aan het begin van de 15e eeuw gesloten.
Het is jammer dat het kerkje gesloten is, wij hadden het graag van binnen bekeken.
Vanaf dit hoge standpunt zijn er mooie uitzichten op Alken en het Moezeldal.
Achter de kerk staat nog een stuk van de stadsmuur, met een doorgang naar een wandelpad, in een nis staat een beeld van Sint-Joris en de draak.

Verder lopend door Alken komen wij een zitbank tegen, die aan de bovenzijde bestaat uit zonnepanelen, in de 2 zijkanten zit een USB-poort. hier kan men z'n telefoon opladen.

Wij gaan op zoek naar onze derde geocache van vandaag, nu in Alken. Deze heeft de titel: 'Zicht op de burcht'. Tijdens het er naar toe rijden zien wij bovenop een berg een groot kasteel liggen. Goh, van het bestaan ervan wisten wij niet. De cache blijkt achter een boom verstopt te liggen, die omringt wordt door brandnetels en het paadje er naartoe is erg steil. Wij laten het er maar bij zitten, deze pakken wij niet mee als zodanig 'gevonden'.

En dan wordt de daginvulling opeens heel anders. Wij besluiten naar het kasteel Thurant te rijden en Rina vind via Google uit, dat het te bezoeken is. Dus hup, er naar toe. Of wij verder nog aan geocachen toe komen vandaag, zien wij nog wel.

Via een smalle weg tegen de berg op. Op het kleine (gratis) parkeerterrein staan een paar auto's, die van ons past er nog net bij.
De entree bedraagt EUR 4,50 per persoon. (Voor een volgende bezoeker: let op, de toegang kan alleen contant voldaan worden; geen PIN.)
Wij krijgen een A-4tje met wandelroute en uitleg in het Nederlands mee. En wat we dan te zien krijgen is ongelooflijk. Wij mogen op eigen houtje door nagenoeg het hele kasteel ronddwalen. En bij iedere stap die wij doen, openbaart zich steeds weer een fotogenieker beeld. Prachtig is het, zeker nu met dit mooie weer en bloeiende planten. De rozen geuren heerlijk. Het is goed onderhouden en de tuin is fraai aangelegd. En ook hier vanaf dit hoge standpunt zijn er mooie uitzichten op Alken en het Moezeldal.
De eerste bouw van het kasteel dateert van tussen 1198 en 1206. Van het oorspronkelijke bouwwerk dat nog bewaard bleef dateert het grootste deel van na 1248.
Wij genieten volop en fotograferen veel. Laat de foto's maar voor zichzelf spreken en lees de onderschriften.

Als wij terug bij de auto zijn is het al in de namiddag en wij besluiten om via de REWE-supermarkt in Cochem voor een paar boodschappen naar huis te rijden.

Bij het inrijden van het park zien wij meteen dat het drukker is geworden in het park. Bij meer huisjes staat een auto, er zijn meer mensen op straat en wij hebben buren gekregen. Er staat dan ook een mooi Pinksterweekend voor de deur.

Vandaag gereden: 76 kilometer.
Het weer: zonnig; temperatuur tot 25 graden C.

Geschreven door Menrbijtjes