Na het ontbijt en de koffie gaan wij weer op pad. Het is mooi weer en het belooft een warme dag te worden.

In de omgeving zijn meerdere tuinen die bezocht kunnen worden en voor vandaag hebben wij "Les Jardins d'Eau" uitgezocht. Vrij vertaald in het Nederlands: "Watertuinen". Deze botanische tuin ligt op circa 23 kilometer van ons vakantiepark.

Daar staat ruim een half uur rijden voor volgens de navigatie. Dat merken wij steeds weer, dat wij hier veel langer over een aantal kilometers doen dan in Nederland. Dat heeft te maken met het glooiende landschap, waar de kronkelige tweebaanswegen, en soms smaller dan dat, door zijn aangelegd. Bovendien lopen de wegen door kleine plaatsjes, waar de toch al niet hoge snelheid naar maximaal 50 km/uur of minder terug moet. Maar de omgeving is prachtig en daar genieten wij van, bovendien hebben wij vakantie en hebben geen haast.

Thuis hebben wij van een blok kaas al plakken gesneden en die nemen wij koel mee. Onderweg kopen wij bij een bakkertje een baguette, een Frans stokbrood, en dan eten wij onderweg wel als wij zin hebben.

De watertuinen liggen aan de oever van de Dordognerivier. Op het parkeerterrein staan meer auto's, maar het is niet druk. De entree bedraagt EUR 8,= per persoon.

Voordat wij naar binnen gaan, nemen wij even een stuk brood met wat kaas erbij. Lekker makkelijk, staande achter de auto.

De tuinen zijn circa 20 jaar geleden aangelegd en beschikken over een grote diversiteit aan vijvers met rustig water, stromende beekjes met watervallen en veel plantensoorten, waaronder meerdere lotusvariëteiten en veel soorten waterlelies. Veel daarvan zijn afkomstig uit Amerika en Azië en hebben zich hier perfect aangepast. Het merendeel bloeit van mei tot oktober. Door een groot waterbassin is een plankier aangebracht in doolhofvorm, waarbij men zich net boven het water en tussen de planten bevindt en zo van de rijkdom aan planten kan genieten. Tussen de planten spuiten een paar fonteinen.

Omdat iedere plant zijn eigen seizoen heeft wanneer hij bloeit, zijn er uitgebloeide planten, maar er zijn er ook die nu prachtig bloeien. Het hart van de grote lelies lijkt wel op een plastic doosje, en na de bloei blijft er een prachtig zaaddoosje over, dat erg decoratief is.

Het landschap in het park is glooiend en via de paden door de tuinen is het soms best even klimmen. Aan de rivier kunnen wij niet komen, die is met een hekwerk en begroeiing afgeschermd van de tuinen.

Het bezoek is de moeite waard, wij zijn er circa 2 uur geweest.

In deze omgeving zijn een aantal geocaches verstopt. Wij proberen er te vinden, maar ze liggen niet direct bij een autoweg, meer aan een fiets- of wandelpad. Dus dat laten wij maar zo. Om nog veel te wandelen hebben wij ook geen puf, want de buitentemperatuur is inmiddels boven de 30 graden gekomen.

Wel nemen wij een kijkje bij de Dordognerivier. Over een oude stenen spoorbrug ligt nu een fietspad, daarachter ligt de autobrug. Er komt net een kano aangevaren en dat geeft een mooi plaatje in het spiegelende water van de rivier.
Ook is hier een plek om een kano te huren en de rivier op te gaan. Een stel kano's ligt op de oever.

Op de terugweg doen wij bij de Lidl in Souillac weer een stel boodschappen en als wij thuis zijn, spoeden wij ons naar het zwembad, waar het heerlijk toeven is met deze temperatuur. Omdat wij daar steeds met dezelfde mensen zitten, raak je met elkaar aan de praat, best gezellig.
's Avonds eten wij weer buiten op ons terras, heerlijk met een wijntje erbij.
Lekker hoor, zo vakantie houden!

Vandaag hebben wij 56 kilometer gereden.
Het weer: zon, tot 30 graden Celsius.
Verblijf: vakantiepark Domaine de Lanzac.

Geschreven door Menrbijtjes