.
Wij hebben goed geslapen, de bedden liggen best wel goed.
Vannacht heeft het blijkbaar geregend, bij het opendoen van de gordijnen blijkt de straat nat te zijn en is het bewolkt.
Vanmorgen doen wij rustig aan en rijden tweede helft ochtend naar de berg Kappe, hier in Winterberg, waar van alles te doen is. Het is een berg vol spel, sport en plezier (Erlebnisberg).

Om maar wat te noemen:

• Panorama Erlebnis Brücke: een 435 meter lange metalen brug op staanders in het berglandschap met uitzicht over de bergen en dalen, bovendien zijn er op de brug een aantal klimelementen
• een 700 meter lange zomerrodelbaan
• een kinderspeeltuin
• een grote picknickplek met auto's voor kinderen, een bungee-trampoline voor kinderen, een midgetgolfbaan
• er rijdt een toeristisch auto-treintje
• een klimbos met 5 parcours
• een Fly-Line (in een harnas hang je aan een zip-line en scheer je tussen de bomen door naar beneden, hierbij hang je niet aan een kabel maar aan een stalen buis, tot onderaan de berg, en daar pak je de stoeltjeslift terug naar boven)
• het is een eldorado voor mountainbikers, er zijn parcours voor beginners, kinderen en gevorderden (die laatste groep racet met grote snelheid en springt van schansen af)
• er zijn diverse werkende skiliften (waar mountainbikers gretig gebruik van maken en waar de fietsen bij mee kunnen)
• er is een Panorama-Restaurant & Café en helemaal bovenop de top is het Restaurant & Biergarten Bobhaus (Bob is van bobsleeën).

Met de auto komen wij al best hoog en langs de gehele weg kan men de auto parkeren in parkeerhavens (betaald, max. 5 euro voor een dag). Na de auto geparkeerd te hebben ter hoogte van de entree tot de panoramabrug, lopen wij eerst tegen de berg op verder omhoog. Het is bewolkt, maar er is ook zon, het is heerlijk weer.
Het hek naar de VELTINS-EisArena (een kunstijsbaan voor rodelen, skeleton- en bobsleesporten = bobsleebaan) staat open, wij lopen het terrein op en kijken bij het starthuis wat rond.
Komende winter worden hier weer internationale wedstrijden gehouden. Op het internet is er veel meer over de bobsleebaan en de wedstrijden te ontdekken.

Bij het Restaurant & Biergarten Bobhaus genieten wij op het panoramaterras van een fraai uitzicht over de omgeving en Winterberg, en van een koffie met kersentaartpunt.

Met de skilift Kappe 14 komen steeds weer mountainbikers naar boven. Om de fietsen mee te kunnen nemen, zitten houders aan de achterzijde van de stoeltjes (eigenlijk zijn het banken voor 6 personen). Evenzo bij de skilift Panoramabahn 15.

Rina wil graag met de Fly-Line naar beneden en met de skilift terug naar boven. En zij doet dat dan ook. Vanwege mijn hoogtevrees waag ik mij daar niet aan. Terwijl zij dat parcours aflegt, kijk ik hoe anderen ook met deze zip-line gaan. Tevens kijk ik bij de skilift en de vele mountainbikers die omhoog komen en daarna de afdaling op hun fietsen inzetten. Na circa 20 minuten is Rina weer terug, zij heeft er van genoten.

Dan is de Panorama Erlebnis Brücke aan de beurt, ook deze doet Rina alleen. Van te voren dacht ik hier ook op te gaan, maar nu ik gezien heb dat deze over toch wel diepe dalen gaat, is het beter dat ik dit niet doe.

Diverse busladingen scholieren zien wij, die onder andere gaan rodelen.

Als wij alles op de Kappeberg wel zo'n beetje gezien hebben, rijden wij naar net even ten noorden van Winterberg, naar de bron van de rivier de Ruhr (de Ruhrquelle). Er is een parkeerplaats en het is een paar honderd meter lopen naar de Quelle. De route is duidelijk aangegeven met richtingaanwijzers, er lopen hier meerdere wandelroutes door het bosrijke, glooiende gebied.

De Ruhr is een zijrivier van de Rijn en is in totaal 217 kilometer lang. Hij geeft naam aan het drukke industriegebied, het Ruhrgebied, dat meer naar het westen ligt. Bij Duisburg mondt de rivier uit in de Rijn.

De bron stelt op zich niet zo heel veel voor, er vloeit een klein geultje water en er staat een gedenksteen. Men heeft er met natuursteen een soort van terras gemaakt in het bos. Ook staan er vier zitbanken en die zijn allemaal bezet. Het is blijkbaar een geliefde plek om even te gaan zitten. Er moet bij één van de banken een geocache liggen, maar daar gaan wij nu maar niet naar zoeken.
De Ruhr is verderop in het grasland als een heel smal beekje terug te vinden.

Vlakbij de bron is aan de rand van het bos een uiteenzetting over hout, de houtkap en het gebruik er van (Spiel- und Erlebnisplatz - Thema Holz, of ook wel: Wald als Wirtschaftsraum). In 6 houten 'huisjes' op palen zijn er voorbeelden van de diverse boom- en houtsoorten. Tussen de huisjes zijn loopbruggen, ook in flexibele vorm met kettingen, zoals wij die kennen uit kinderspeeltuinen. Het is informatief en leerzaam.
Ook hier moet een geocache liggen, maar die vinden wij niet.

Na dit bezoek rijden wij naar het centrum van Winterberg en lopen daar over het marktplein en door een paar straten. Er zijn aardig wat terrassen en het is er gezellig druk. De vakwerkhuizen geven deze plaats een fraaie uitstraling. Op sommige van deze huizen staat een tekst op één van de balken, vaak met het bouwjaar van het huis.
Van veel huizen in het Sauerland zijn de daken bedekt met het grijze leisteen. Maar die leisteen wordt ook wel aan gevels gebruikt, regelmatig in een fraaie, decoratieve uitvoering.

Om 5 uur zijn wij weer thuis en genieten in de zon, op ons balkon, van een heerlijk glaasje wijn. Het leven is goed!
Voor de avondmaaltijd blijven wij thuis.

Vandaag hebben wij 17 kilometer gereden.
Het weer: zon/half-bewolkt, tot 22 graden Celsius.
Verblijf: appartement van Bergresort Winterberg, Sauerland.

Geschreven door Menrbijtjes