De hemel is alweer strakblauw en buiten is het om acht uur 15 graden.

Vandaag gaan wij een bezoek brengen aan de rode rotsen van de Gorges de Daluis, een zes kilometer lange kloof gevormd door de rivier de Var.

Bij het uitrijden van het park komt net de parkbeheerder uit zijn woning en wij spreken hem aan. Wij delen hem mede dat wij komende zaterdag omstreeks 10 uur willen vertrekken, een week eerder dan afgesproken. Hij noteert het en zal het doorgeven aan de "poetsvrouw" (hij is Belg van huis uit), dan kan zij de bungalow in het schoonmaakprogramma opnemen. Ook zal de beheerder de eigenaresse van de bungalow benaderen, om te vragen hoe hij moet omgaan met de toeristenbelasting, die wij nu teveel hebben betaald. Dat is een luttel bedrag en wij zeggen hem dat het onze wens is om eerder te vertrekken en als er geen teruggave kan zijn, dat hij daar niet al te veel moeite voor hoeft te doen. Op zijn advies spreken wij af dat wij bij vertrek de sleutel aan de binnenzijde van de voordeur laten zitten en dat als de schoonmaakdame ons huis heeft geïnspecteerd en goed bevonden, wij de borgsom krijgen terugbetaald.

Wij rijden vervolgens naar de Casino supermarkt voor een paar boodschappen en om de benzinetank te vullen.

Daarna rijden wij langs het stuwmeer Lac de Castillon. Er is geen wind en het wateroppervlak is als een spiegel zo glad. Na de weg langs het meer buigen wij af en gaat het door de bergen, in de richting van de plaats Entrevaux. Echter voor deze plaats slaan wij af naar het noorden, naar de Gorge de Daluis. Daarbij rijden wij lange tijd langs het stroomgebied van de rivier de Var. Het is een breed dal met een brede rivierbedding waar nu weinig water doorheen stroomt en hoofdzakelijk bestaat uit grote keien en grind. Eerst zijn wij nog dichtbij de rivier, maar de weg stijgt en doormiddel van bochten tegen de berghelling op stijgen wij flink en ligt de rivier al snel een eind onder ons in de diepte. Het is weer heel veel sturen.

Er zijn meerdere tunnels in de rotsen gemaakt, waar de weg doorheen gaat. Soms gaat de ene weghelft om de rots heen en loopt de tegengestelde rijstrook door de berg heen.

Bij de rode rotsen aangekomen is er een mooi aangelegde parkeerhaven en kan er van het uitzicht genoten worden. De rivier stroomt ver onder ons door de diepe kloof. Hier is heel duidelijk de scheiding te zien, waar de geelgrijze rotsen overgaan in het roodbruine gebied, dat zo gekleurd is door ijzeroxide en dat meer dan 260 miljoen jaar oud is. Er zijn meerdere uitkijkpunten, wij bekijken er een paar.

Wij hadden de intentie om misschien wel naar de plaats Valberg te rijden. Dat is een wintersportplaats waar ik in 1966 eens geweest ben tijdens een autobustour met mijn ouders en broers, en die wilde ik nog wel eens bezoeken.
Op de landkaart zien wij echter dat de route naar die plaats uit nog heel veel (haarspeld)bochten bestaat. Wij zijn wel een beetje klaar met dat continu sturen en besluiten om daar niet helemaal naar toe te gaan. Wij hebben geen zin in nog meer bochten en straks moeten wij al die bochten nogmaals door op de terugweg, dus wij keren om. Het is mooi zo.

Het idee ontstaat om nog eens naar de plaats Entrevaux te rijden en daar te kijken of wij ergens op een terras kunnen lunchen. De auto zetten wij weer bij het treinstation en er komt net een trein aangereden uit de tunnel. Het is hier 34 graden.

Op het terras van Hôtel Restaurant Le Vauban, langs de doorgaande weg, eten wij een grandioze pizza, lekker dun en krokant gebakken, en drinken er een Orangina bij. Wij hadden geen last van vliegen, maar op het moment dat het eten op tafel staat komen ze er massaal op af. Heel vervelend, en door te wapperen met een servetje en met de handen blijven ze op afstand. De pizza's smaken er niet minder om.

Wij raken in gesprek met een ouder Nederlands stel aan het tafeltje naast ons, dat ook in Castellane verblijft, in een stacaravan op een camping voor een week, en daarna naar Saint-Raphaël gaat aan de Côte d'Azur voor 3 weken. Dat doen zij al jaren op deze manier en kennen deze omgeving erg goed.

Ondanks dat wij een paar dagen geleden al foto's hebben gemaakt in en bij Entrevaux, wil ik nog even het stadje in om twee foto's na te maken, ongeveer zoals mijn vader de foto's nam 56 jaar geleden.
Zo maakt Rina foto's van mij op de brug over de rivier de Var en voor het winkeltje La Provence, dat vroeger een apotheek was. Broer Paul zat daar toen op een stoepje, dat is er nu echter niet meer, dus ik leun tegen de muur aan. Het winkeltje is op dit moment gesloten.
Na deze fotosessie lopen wij nog even een keer kris-kras door het stadje. Er zijn veel nauwe en steile straatjes.
Daarna rijden wij terug naar huis.

Vandaag hebben wij 114 kilometer gereden.
Het weer: zon, tot 34 graden Celsius.
Bungalow op vakantiepark: Villa's du Verdon, Castellane, Frankrijk.

Geschreven door Menrbijtjes