Op de buiten

Even klimmen uit San Vicente de la Baquera en ik kwam zo op de boerenbuiten. Het was een mooie ochtend, bewolkt en fris: ideaal wandelweer dus. In de verte waren de vannacht besneeuwde toppen van de Picos de Europa te zien, onderdeel van het Cantabrisch gebergte en meteen de hoogste. Ze liggen op de grens tussen de autonome regio’s Cantabrië. Asturië, Castilië en Leon.
De naam komt van de zeevaarders die na hun terugkeer uit de Nieuwe Wereld, door Spanje ontdekt en ingenomen, van op zee als eerste deze toppen zagen opduiken aan de horizon. “We zijn eindelijk terug in Europa!”
Door groene valleien, zonder rumoer, met enkel de vogelgeluiden en het ritmisch geknars van de schoenen op de grind- of asfaltweg: het was weer genieten vandaag. Net als gisteren dook er na twee uur in het kleine dorpje Serdio een bar op uit het niets: de tortilla was er heerlijk!
Vanaf San Vicente de la Barquera loopt de Camino de Santiago gelijk met de pelgrimsroute ”Camino Lebaniego”. De route leidt naar het klooster van Santo Toribio bij Potes in de Picos de Europa. Daar wordt een stuk van het Heilig Kruis vereerd.
 

Asturië

Vandaag heb ik de Cantabrië verlaten en de grens met de Asturië overgestoken, letterlijk in Urquera, waar de Rio Deva de grens vormt tussen de twee regio’s.
Asturië strekt zich uit over een oppervlakte van 10.602 km2 en heeft ruim 1 miljoen inwoners. De hoofdstad is Oviedo.
Asturië speelde een cruciale rol in de pelgrimstocht naar Santiago de Compostela. Deze regio herbergt een van de oudste routes, de Camino Primitivo, die zijn oorsprong vindt in het begin van de 9e eeuw toen koning Alfonso II van Asturië en Galicië als een van de eersten vanuit Oviedo naar het graf van de apostel Jakobus in Santiago de Compostela pelgrimeerde. De huidige Camino del Norte loopt over een afstand van 280 km met zo’n 47.000 hoogtemeters doorheen Asturië. Vanuit Oviedo wordt de Camino Primitivo nog veel bewandeld. Vele pelgrims schakelen er trouwens van de Norte naar de Primitivo.
 

Albergue Triskel in La Franca

Na een middagmaal in Colombres, het eerste grotere dorp op de Camino in Asturië, kwam ik na 21 km in deze privé-albergue aan. Het was dus terug en normale tocht, in tegenstelling met de twee voorbije dagen. De vriendelijke uitbater legde alles uit in zijn mooi klinkend Spaans en vulde met handen en voeten aan wanneer hij merkte dat ik niet alles begreep. Het is een heel verzorgde, nette en aan te bevelen albergue ingericht in de benedenverdieping van zijn woning. Ik heb gekozen voor full-option: bad, bed en ontbijt voor 18 euro, avondmaal voor 8 euro en mijn volledige was gedaan en gedroogd voor nog eens 8 euro. In totaal dus 34 euro. Tel bij de 13,50 euro voor het driegangenmenu (fles wijn inbegrepen) vanmiddag nog eens 2,50 euro voor de tortilla vanmorgen, dan kom ik aan 50 euro voor vandaag. Dit is zowat het gemiddelde van mijn uitgaven aan slapen en eten per dag. De ene dag wat meer, de andere dag wat minder. Ik vermoed dat de dagprijs in een bejaardenhuis in Vlaanderen momenteel hoger ligt.
Ik logeer in een slaapzaal voor 6 alvast samen met de eentalige Italiaan Cyrillo. Gisteren hebben we elkaar meermaals gekruist. Later kwamen ook Sophie, Lenie en Kristien met nog twee andere Duitse pelgrims binnen. Zij hadden moeten uitwijken naar La Franca omdat in Colombres de twee albergues volledig volzet waren, ook de grote met 150 bedden!

Geschreven door Jaak.de.Fietser