Het wonder is geschied

Vorige avond, ik lag al in bed, kreeg ik een plotse ingeving. Misschien een andere nieuwe batterij proberen voor mijn hartslagmeter. Zo gedaan, eentje uit dezelfde verpakking er in gestoken en, wonder boven wonder, er was terug verbinding mogelijk met mijn Garmin. Resultaat: vanaf vandaag kan ik terug mijn eigen tikker opvolgen en hoeft Maarten geen nieuwe op internet te bestellen en poste restant op te sturen, hetgeen hij als bezorgde zoon ondertussen voorgesteld had. Was het een wonder? Kwam het door de zegen van 's morgens? Was het de ingeving van het moment of was het gewoon mijn eigen koppigheid die mij altijd naar oplossingen doet blijven zoeken. Wie zal het zeggen? En wat hebben we daaruit geleerd vandaag? Ten eerste: je moet er in blijven geloven, ten tweede: de ene batterij is de andere niet.
Na het ontbijt nam ik afscheid van Mme Catherine. Ik dankte haar voor het goede onthaal en voor haar echt lekkere zelfgemaakte confituren en verontschuldigde mij voor het feit dat ik alles tot de laatste kruimel had opgegeten. Ze straalde.
Vandaag ben ik al van 's morgens in zomertenue vertrokken: korte broek, korte mouwen. De voorspelling van een zonnige lentedag kwam uit.
 

Nevers

Snel bereikte ik de stad Nevers. Hier ligt het opmerkelijk geconserveerde lichaam van Bernadette Soubirous, bekend van de Mariaverschijningen in Lourdes. Omdat ik er vroeger al was geweest heb ik er vandaag geen stop gedaan. Wel even de kathedraal van st.Cyr-et-Ste.Julitte binnen geweest. In de smalle steile straatjes rond de kerk met veel eenrichtingsverkeer was dit met de fiets geen sinecure. Een man raadde mij in het Engels aan om voorzichtig te zijn gezien dit eenrichtingsverkeer. Ik zie er blijkbaar heel on-Frans uit. Of de man weet gewoon dat geen enkele Fransman zelf op die manier zijn land doorkruist. Dat doen gewoon alleen gekke buitenlanders.
In vroegere tijden staken pelgrims in Nevers de Loire over. Ik deed dit vandaag ook, ditmaal over de 350 m lange brug met stenen bogen.
 

Nog fietsers

Enkele km verder leidde de tocht langs een mooie fietsroute deel van Eurovelo 6, de Loire en Bourgogne. Uit de tegengestelde route kwam een jonge Deense die deze route volgde met nog veel meer bagage dan ikzelf. Even later hield ik mijn middagpauze bij het prachtige Aquaduct de Guétin over de Allier. Uit de tegengestelde richting kwam een Nederlands koppel van mijn leeftijd op een tandem. Zij deden hetzelfde traject als ik, maar in omgekeerde richting en waren eerst vertrokken in Sevilla. Alsjeblief. Ook vandaag was het een heel mooie route, relatief vlak, met veel geur van bloeiend koolzaad.
 

Nog pelgrims

Vanavond was ik te gast bij Chantal, die in haar groot oud huis bijna dagelijks pelgrims opvangt. Vandaag had zij buiten mij nog twee gasten. Francis was in Noord-Frankrijk gestart op 21 maart, toen nog in de sneeuw. Hij stapt via Compostela naar Fatima en omwille van rugproblemen doet hij dit met een tweewielige trekkar voor zijn bagage. Battice, een jonge eerstejaarsstudent aan de Polytechnische school van Parijs kwam pas om 19u30 binnen. Hij doet de Camino in stukjes, telkens hij een beetje verlof heeft. Vandaag was hij echter verloren gelopen en had bijna 50 km gestapt. Uiteraard met veel honger en dorst aan tafel. Chantal at mee en met ons en samen hebben we wel twee uur lang gepraat over alles en nog wat: de huidige stakingen in Frankrijk, de vele verhalen van Chantal over de pelgrims die ontvangt, de situatie van de kerk in Frankrijk, het leven van een jongere in deze maatschappij enzovoort. Kortom het was een heel boeiende avond. Mijn Frans gaat er op vooruit.

Geschreven door Jaak.de.Fietser