Door groene valleien

Vanuit Navarrete volgde de weg in het begin nog het wandelpad. Heel snel echter waren de tijdens het ontbijt opgedane calorieën nodig voor enkele pittige klimmetjes naar de centra van de dorpjes, die ze vroeger op een heuvel bouwden ter verdediging. Geen probleem, ondertussen ervaring genoeg en bovendien scheen de zon vandaag. Heerlijk fietsen dus. Snel werd ik gegidst door mooie valleien, waar het graan nog groen stond, met hier en daar nog een rode wijngaard er tussen of mooi geel kleurde van het koolzaad. Dat leverde weer mooie panorama's. Op de achtergrond was de besneeuwde San Lorenzo (2262m) te bewonderen. Zelf fietste ik op hoogten tussen 500 en 800 meter.
 

Michaëla uit Praag

Mijn middagpauze hield ik op een bank op het pleintje voor de kathedraal van Sto. Domingo de la Calzada. Een meisje vroeg of ze ook op de bank kon zitten. Het arme kind bezweek bijna onder haar zware rugzak. We begonnen te praten. Zij heette Michaëla en woonde in Praag. Ze deed de Camino samen met een vriendin maar elk op een eigen tempo. Ondanks haar vermoeidheid wilde ze namiddag nog 6 km wandelen: dan zou ze morgen maar 10 km moeten doen en kon ze wat recupereren. Ze genoot erg van het wandelen en was best trots op zichzelf dat ze dit aandurfde. Toen ze mijn verhaal hoorde was ze enthousiast. Ze zou haar ouders, die ook fietsliefhebbers waren, proberen te overtuigen om ook op die manier de Camino te doen. Het was best een gezellige middagpauze. Michaëla beleefde de sfeer op de Camino heel intens. Ze kreeg veel energie van het enthousiasme van de andere pelgrims, vertelde ze. Ik kon dat alleen maar bevestigen. Na wat foto's wensten we elkaar een Buen Camino en ik vertrok weer met veel energie.
 

Belorado

Voor mij had die naam iets van Eldorado en daar wilde ik vandaag na 78 km stoppen om er een slaapgelegenheid te zoeken. Ik ben er ook gestopt, maar niet voor lang. Alle albergues en hostals voor pelgrims, alle hotels in dit kleine stadje: alles volzet. Wist ik veel dat er toevallig feest was in het dorp met heel veel bezoekers. Dan maar vlug het laatste bed in het volgende dorp gereserveerd en terug de fiets op. Alleen lag dat dorp 10 km verder met alleen maar klimmen: weer een stuk van de weg naar Santiago afgelegd.
Gelukkig hoorde er ook een restaurant bij dit hostal, dus een warme maaltijd voor vandaag was tenminste verzekerd. Door plaatsgebrek in de bar heb ik er toevallig samen gegeten met Louise en Tony, nicht en neef uit Nederland, die samen de Camino wandelen. Bij het bekijken van het nieuws tijdens de maaltijd (overal staat een tv continu aan) was Louise erg aangedaan door de schietpartij in Nederland die we zagen. Zij werkt bij de gemeente Den Haag en haar collega's zouden er zeker mee te maken hebben. Allemaal toeval op de Camino.

Geschreven door Jaak.de.Fietser